او که برای حضور در مسابقه‌های انتخابی دوومیدانی از مشهد به تهران آمده بود، بر اثر واژگون شدن یکی از درهای این مجموعه ورزشی دچار عارضه نخاعی شد. پسانین، ابتدا برای درمان در بیمارستان پارس تهران بستری شد اما او در حال حاضر در آلمان به سر می‌برد. احسان پسانین، برادر نونا درباره آخرین وضعیت او می‌گوید: «نونا هنوز جراحی نشده است. پزشکان گفته‌اند که باید زخمش خوب شود و بعد تشخیص دهند که آیا باید جراحی شود یا نه؛ یعنی ممکن است احتیاجی به عمل جراحی نباشد. وضعیت نونا بهتر از قبل است و روزی 2، 3 جلسه فیزیوتراپی می‌کند. با پدرم که تماس تلفنی گرفتم، می‌گفت پزشکان دستگاه تنفس مصنوعی را از بدن او جدا کرده‌اند و نونا به حالت عادی تنفس می‌کند».
درعین‌حال، وضعیت جسمانی نونا پسانین مبهم است و این موضوع برای این خانواده دردناک است؛ بخصوص زمانی که به چگونگی این اتفاق فکر می‌کنند. احسان پسانین می‌گوید: «با تعویض لولای در مجموعه آزادی هیچ وقت این اتفاق رخ نمی‌داد، چون لولای در زنگ زده و کارایی خودش را از دست داده بود. من فکر نمی‌کنم که لولای در بیشتر از 5 هزار تومان بوده باشد، ولی با کم توجهی مسئولان به این مسئله متأسفانه اتفاقی که نباید بیفتد افتاده است.»
مجموعه ورزشی آزادی که سال 1353 برای بهره برداری در بازی‌های آسیایی 1974 ساخته شد، بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی کشور به حساب می‌آید. این مجموعه ورزشی توسط شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی اداره می‌شود که تا چندی پیش حسین هادیانی، رئیس این شرکت بود. او درباره این حادثه می‌گوید: «اتفاقی که برای این دختر رخ داد، ارتباطی به مجموعه ورزشی آزادی ندارد؛ یعنی این اتفاق در سالن یا زمین مسابقه نیفتاده است. در ضمن حادثه در جریان مسابقه نبوده و ظاهرا این دختر عصر روز حادثه شیطنت کرده است.»
این در حالی است که در واژگون شده، یکی از درهای بزرگ این مجموعه بوده و اتفاق رخ داده، داخل مجموعه بوده است. رئیس سابق شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی در این رابطه می‌گوید: «البته قبول دارم که باید این در درست می‌شد و همه این کارها به عهده شرکت توسعه و تجهیز است. شاید سهل‌انگاری صورت گرفته و نباید این اتفاق می‌افتاد.» وی ادامه می‌دهد: «زمانی که در شرکت توسعه و تجهیز بودم، در مجموعه ورزشی همه لوله‌های تاسیسات در زیرزمین به مسافت چند کیلومترفرسوده شده بود. به همین دلیل 4میلیاردتومان هزینه کردیم و سیستم تاسیسات مجموعه را درست کردیم. این مجموعه 385 هکتار است و چون قدیمی است، تعمیرات و جلوگیری از فرسوده شدن آن کار دشواری است. در ضمن هزینه بالایی هم دارد.»
با این حال، زمانی که سازمان تربیت بدنی به میزبانی بازی‌های کشورهای اسلامی در ایران امیدوار بود، هزینه زیادی برای مجموعه ورزشی آزادی کرد، در حالی که با حادثه‌ای که برای پسانین رخ داد، به‌نظر می‌رسد مجموعه ورزشی آزادی همچنان با مشکلاتی روبه‌رو است.
رعایت استانداردها
با کنار رفتن هادیانی در زمان ریاست علی سعیدلو (رئیس سازمان تربیت بدنی) ترکاشوند رئیس شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی شد. این تصمیم اما در روند ساخت و ساز اماکن ورزشی تغییری ایجاد نکرد و با گذشت بیش از یک سال از ریاست سعیدلو در سازمان ورزش تقریبا پروژه ساخت و ساز اماکن ورزشی هم متوقف شده است. این در حالی است که در دوره چهارساله ریاست محمد علی‌آبادی بر ورزش برای ساخت و ساز و تجهیز اماکن ورزشی 200 میلیارد تومان بودجه در اختیار شرکت توسعه و تجهیز قرار گرفت؛ اتفاقی غیرمنتظره که سازمان تربیت بدنی را بر آن داشت که به فکر توسعه و ساخت اماکن ورزشی در شهرستان‌ها بیفتد.
همین موضوع ساخت و ساز و البته ادامه ساخت پروژه‌های متوقف را در دستور کار شرکت توسعه و تجهیز قرار داد. حالا این پرسش مطرح می‌شود که آیا در ساخت و ساز اماکن ورزشی استانداردهای لازم رعایت می‌شد؟
بعد از اتفاق ناگواری که برای نونا پسانین رخ داد، در ماه گذشته کمبود فضا در سالن برگزاری مسابقات ژیمناستیک حادثه آفرید. محمدباقررسولی در مراسم اختتامیه مسابقات ژیمناستیک باشگاه‌های ساری در پایان انجام حرکات نمایشی در زمان فرود آمدن، روی آب سردکن کنار ترامپولین افتاد. در این هنگام گوش این ورزشکار دچار خونریزی شد.
حسین هادیانی تاکید می‌کند که سالن داراب ساری در زمان ریاست او ساخته نشده است. در عین حال، رئیس سابق شرکت توسعه و تجهیز، حادثه‌های اینچنینی را متوجه سازنده این سالن نمی‌داند و می‌گوید: «به‌نظر من، نباید توقعی از سازنده این سالن‌ها داشت، زیرا این هیأت‌های استان‌ها هستند که در مورد برگزاری مسابقات تصمیم می‌گیرند».
محسن حسینی، رئیس کمیته ترامپولین هیأت ژیمناستیک استان مازندران اما از استاندارد بودن ترامپولین این سالن صحبت می‌کند و معتقد است: «وسایل ترامپولین همگی از مارک معتبر یوروتراپ اصل و از بهترین نوع جهانی است و به هیچ عنوان در این بخش کوتاهی نشده است. تنها مشکل ما در کمبود فضای سالن است، بضاعت ما در شهر ساری در همین حد است. حتی با وجود اینکه سالن ما کوچک است در گوشه سالن دیواره سنگ‌نوردی هم نصب شده و تنها اختصاص به ژیمناستیک ندارد».محمدعلی‌آبادی، رئیس سابق تربیت بدنی در دوره چهار ساله ریاستش در این پست گفته بود که ریاست‌جمهوری در هر کدام ازسفرهای استانی قرارشد یک سالن برای ورزش آقایان و یک سالن برای بانوان را ساخته شود که بسیاری از این پروژه‌ها حالا در دور دوم سفرهای استانی به بهره‌برداری رسیده‌اند.
یکی از طرح‌های اصلی این سازمان برای ساخت و ساز، بهادادن به ورزش‌های پایه بوده است. به همین دلیل ساخت سالن ژیمناستیک، استخر و دوومیدانی از اولویت‌های شرکت توسعه و تجهیز بوده است.
این در حالی است که حادثه‌های رخ داده در سال‌های اخیر معمولا در 2 رشته از این 3 رشته ورزشی بوده است. گرچه نونا پسانین در جایی غیر از پیست تارتان دچار حادثه شده، اما 30 شهریور 86 وقوع حادثه برای ورزشکار شیرازی، مسابقات پرش بانیزه را به تعطیلی کشاند. در این حادثه امیرمحمد صلح میرزایی در هنگام پرش بانیزه به زمین خورد و به شدت آسیب دید و البته اتفاق خاصی برای این ورزشکار نیفتاد.
این اتفاق‌ها در حالی رخ می‌دهد که‌رئیس سابق شرکت توسعه و تجهیز، سازمان تربیت بدنی را مقصر برخی مشکلات می‌داند. هادیانی می‌گوید: «واقعیت این است که شرکت توسعه و تجهیز نمی‌تواند هزینه‌های خود را تامین کند و میزان درآمد حاصل این شرکت زیاد نیست. هزینه‌های این شرکت شامل درآمد از راه بلیت‌فروشی و ورودی‌هاست و سازمان تربیت‌بدنی کمکی نمی‌کند.»
