زمانی که دانشمندان برای اولین بار در ماه ژانویه این جرم به نام P/2010 A2 را با استفاده از فضاپیمای روزتا در کمربند اخترواره‌ای مشاهده کردند، ساختار و ادامه دم مانند آن باعث شد دانشمندان این جرم را یک ستاره دنباله‌دار ببینند با این همه نگاهی دقیق‌تر نشان داد این جرم چیزی بسیار عجیب‌تر است و تصاویر به ثبت رسیده توسط هابل پرده از ساختار هسته X شکل ماننده این جرم برداشت.
با دیدن تصویر هابل اخترشناسان آژانس فضایی اروپا دریافتند موفق به کشف پدیده‌ای نادر شده‌اند، آنها گمان بردند سنگی به وسعت سه تا پنج متر با سرعتی برابر 18 هزار کیلومتر بر ساعت و با قدرتی برابر قدرت یک بمب اتم کوچک به اخترواره‌ای بزرگ‌تر برخورد کرده است.
طی این رویداد اخترشناسان توانسته‌اند به جای گمانه زنی در رابطه با وقوع چنین رویدادی در چند میلیون سال گذشته، برای اولین بار برخورد میان دو اخترواره را به صورت نسبتا مستقیم مشاهده کنند. اخترواره کوچک‌تر در این برخورد تبخیر شده و باریکه‌ای از مواد از اخترواره بزرگ‌تر به جا ماند. سپس فشار ناشی از تابش‌های خورشیدی ذرات به جا مانده را در ادامه بقایای اخترواره بزرگ‌تر قرار داده و دنباله‌ای مشابه دم یک ستاره دنباله دار به وجود آورده است.
تصویر هابل نشان می‌دهد هسته این جرم وسعتی برابر 120 متر دارد و دنباله آن حاوی ذراتی به بزرگی یک تا 2.5 میلیمتر است. برای توضیح شکل X مانند این جرم می‌توان به پرتاب کردن یک تکه آجر به میان یک استخر آب فکر کرد. الگوی بازتاب آب الگویی یکپارچه نیست، بلکه مجموعه‌ای از فوران‌ها، رشته‌ها و قطرات است که شکل آجر و زاویه برخورد آن به سطح آب را بازتاب می‌دهد و از آنجایی که در زمینه جرم جدید به نظر نمی‌آید هدف و جرم پرتاب شونده شکلی کروی داشته باشند، می‌توان گفت شکل X مانند شکل نامنظم برخوردی خارج از مرکز را به تصویر کشیده است.
تا قبل از این برخورد، دو جرم کیهانی که P/2010 A2 را به وجود آورده‌اند، به دلیل کم نور بودن بیش از اندازه قابل ردیابی نبوده‌اند. دانشمندان نتوانسته‌اند شاهد خود برخورد باشند زیرا این پدیده زمانی رخ داده که دو جرم با خورشید هم مسیر بوده‌اند اما مدل‌سازی‌های رایانه‌ای نشان می‌دهند این برخورد در حدود فوریه سال 2009 رخ داده است.
این یافته‌ها نشانه‌هایی جدید را از چگونگی رفتارهای اخترواره‌ای در زمان برخورد آنها با یکدیگر و چگونگی شکل گیری ذرات و مشارکت آنها در شکل دادن به غبارهایی که در میان سامانه خورشیدی پراکنده‌اند را در اختیار دانشمندان قرار خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری مهر، این اطلاعات از آن رو اهمیت دارند که دانشمندان با استفاده از آنها می‌توانند منشا غبارهای کیهانی موجود در سامانه خورشیدی به همراه نسبت تاثیر برخوردهای اخترواره‌ای در تولید این غبارها را درک کنند. اخترشناسان در نظر دارند سال آینده با استفاده از هابل این جرم را دوباره مورد بررسی قرار دهند تا اطلاعات بیشتری از تاثیر پرتوهای خورشیدی بر روی ذرات اخترواره ای و چگونگی شکل گیری هسته عجیب آن به دست آورند.
