اما قبل از شرکت در مسابقه‌ها، یادتان باشد: 1. مسابقه برای 12 تا 17 ساله‌هاست. 2. مهلت شرکت در مسابقه تا 15 آذر ماه است. 3. نشانی دقیق، شماره تلفن و کپی شناسنامه (برای کسانی که اولین بار است در مسابقه‌های دوچرخه شرکت می‌کنند) فراموش نشود.
مسابقه 1
جعبه آرزوها!
همه ما آرزوهای ریز و درشت داریم. آرزوهای همیشگی و آرزوهای زودگذر! آرزوهای همیشگی یعنی آرزوهایی که همیشه توی وجودمان هست. مثلاً آرزوی این‌که در رشته‌ای قبول شویم، مهارت یا هنری را کسب کنیم و آن را انجام دهیم یا در آینده به شغلی که دوست داریم مشغول شویم. اما آرزوهای زودگذر یعنی آرزوهایی که بعضی وقت‌ها یادمان هست و بعضی وقت‌ها یادمان نیست! مثلاً وقتی پول خرید کتاب یاچیز دیگری را ندارید،آرزو کنید کاشکی پولش را داشتید و می‌توانستید آن را بخرید؛ اما ممکن است چند روز بعد اصلاً یادتان نیاید چنین آرزویی داشتید!
زندگی ما پر از آرزوهای ریز و درشت است. گاهی آرزوها آن‌قدر زیاد می‌شوند که قاتی‌پاتی می‌شوند و فراموششان می‌کنیم. چه خوب می‌شود اگر ما یک جعبه آرزو داشته باشیم. این‌طوری می‌توانیم هر آرزو را روی تکه‌ای کاغذ بنویسیم و در جعبه نگه داریم. این‌جوری وقتی یکی از آرزوها برآورده می‌شود، می‌توانیم آن را از جعبه بیرون بیاوریم و به جعبه آرزوهایمان نگاه کنیم و ببینیم چندتا آرزوی برآورده نشده داریم.
«جعبه آرزوها» یک بسته مسابقه است؛ نوشتن آرزوها و ساخت جعبه‌ای برای آن. تا حالا مسابقه این شکلی ندیده بودید، نه؟ این‌که چه آرزوهایی بکنید و آن را چه‌طور بنویسید و جعبه آرزوهایتان چه شکلی باشد، به خودتان بستگی دارد. در روز ملی نوجوان، یادتان باشد فقط برای خودِ خودِ خودتان آرزو کنید! در ضمن فقط قشنگی آرزوها باعث برنده شدن نمی‌شود. شکل کاردستی و خلاقیت هم مهم است. پس منتظر چی هستید؟ آرزو کنید دیگر!
مسابقه 2
نشان‌کتابِ یادآور
علی مولوی: نشان‌کتاب همیشه به درد می‌خورد. برای علامت‌گذاری در صفحه‌های کتاب‌ها، برای گم‌نکردن خطی که می‌خوانیم، برای هدیه دادن و برای یادآوری یک چیز مهم! این چیز مهم می‌تواند یک شعر قشنگ باشد، یک جمله زیبا باشد، یک فرمول ریاضی یا فیزیک باشد یا حتی یک قرار مهم! می‌تواند هر چیزی باشد که وقتی کتاب می‌خوانیم، آن را ببینیم و یادش بیفتیم. نشان‌کتابِ یادآور، همین می‌شود؛ نشان‌کتابی که به جای این‌که فقط نشانه برای صفحه‌های کتاب باشد، کار دیگری هم بکند. این یک بسته کاردستی است و دو مرحله دارد.
مرحله اول ساخت نشان کتاب است و شما به کمی گل خشک، مقوا، چسب، مداد، خودکار یا روان‌نویس و ذوق و سلیقه احتیاج دارید. معمولاً نشان‌کتاب‌ها ابعداد مشخصی دارند (مثلاً 15×5 سانتی‌متر یا کمی بزرگ‌تر یا کوچک‌تر). تکه‌ای مقوای رنگی یا سفید را در این ابعاد ببُرید. می‌توانید مقواهای بی‌استفاده را به کار ببرید؛ مثل جعبه یا جلد طرح‌داری که جا برای نوشتن داشته باشد. برگ‌ها و گل‌های خشک را با چسب ماتیکی روی مقوا بچسبانید.
مرحله دوم انتخاب و نوشتن شعر است. حالا شعر یا جمله‌ای را که دوست دارید، از یک کتاب انتخاب کنید و با خط خوش روی مقوا بنویسید. نوشتن نام نویسنده یا شاعر را فراموش نکنید. به این نکته توجه کنید، چون خیلی مهم است. شعر یا جمله را باید حتماً از روی یک کتاب انتخاب کنید و حتماً نام کتاب، نام نویسنده یا شاعر و مترجم(اگر ترجمه است)و نام ناشر را روی برگه جداگانه‌ای بنویسید. می‌توانید از تکه‌های نخ یا بریده‌های عکس یا نقاشی هم برای تزیین نشان‌کتاب استفاده کنید. می‌توانیدآن را پشت و رو درست کنید. برای این‌که نشان‌کتاب سالم بماند، می‌توانید آن را پرس (خشک یا نرم) کنید یا از نایلون‌چسبی استفاده کنید.
مسابقه 3
چهار × یک
یک بسته مسابقه! یا دقیق‌ترش یک بسته مسابقه سرگرمى! دوستان قدیمی صفحه چرخ‌فلک تقریباً با این مسابقه آشنا هستند. مسابقه «لطیفه»، «چیستان» و «ماشین‌نوشته» به همراه یک «معما». برای شرکت در این مسابقه باید در هر چهار بخش آن شرکت کنید. یعنی هم «معمای شیر» را حل کنید و هم لطیفه‌ها، چیستان‌ها و ماشین‌نوشته‌های تازه و دست‌اولتان را برای ما بفرستید. تعداد لطیفه‌ها و چیستان‌ها و ماشین‌نوشته‌هایی که می‌فرستید به خودتان بستگی دارد. اما باید نو و تازه باشند؛ این از تعدادش مهم‌تر است!
معمای شیر
مرد شیرفروش روستایی می‌خواهد به دو نفر از دوستانش سه لیتر شیر بدهد. او دو ظرف ده لیتری پر از شیر دارد و باید از این دو ظرف دو تا ظرف سه لیتری جدا کند.
او برای این کار دو ظرف خالی هفت و چهار لیتری دارد. کمکش کنید و بگویید چگونه با این دو ظرف ده لیتری پر و ظرف‌های هفت و چهار لیتری خالی می‌تواند دو ظرف سه لیتری شیر را اندازه بگیرد، بدون این‌که قطره‌ای شیر دور ریخته شود.
