این فرصت در اطراف خیلیها هست، اما این که چگونه به آن نگاه میکنند و چه چیزهایی از آن را به آینده میبرند، حکایت دیگری است.
بعضیها متوجه این نکته نمیشوند که بخشی مهم از آینده که همان شغل و حرفه است، در همین روزهای به ظاهر معمولی لابهلای کتابهای درسی انتظار میکشد و به همین دلیل پس از به هدر دادن فرصت دانشآموزی، تازه به ماجرای حرفهای برای اداره زندگی فکر میکنند و آن وقت متوجه میشوند که راههای زیادی پیش رو ندارند. در کنار چنین کسانی میتوان دیگرانی را دید که زمان یادگیری را به هدر نمیدهند و دنیاهای متفاوتی را میشناسند که در هر یک شیوههای متفاوتی برای ساختن زندگیهای آینده وجود دارد.
فرصت دانشآموزی مثل هر بخش دیگری از زمان میآید و میرود و حق انتخاب را بر جای میگذارد. بعضیها در این فرصت تصویرهای بیشتری از آینده را شناسایی و انتخاب میکنند که چگونه آیندهای داشته باشند، اما برای آنهایی که فرصت دانشآموزی را جدی نمیگیرند، تردید در مورد آینده سؤالی آزاردهنده خواهد شد.
آنهایی که فرصت دانشآموزی را جدی میگیرند، بدون ترس به استقبال آینده میروند.