با شکست دولتهای متعدد در مقابله با نهضت اسلامی مردم، محمدرضا پهلوی تصمیم گرفت با انتصاب یک نظامی به ریاست دولت، روند انقلاب را متوقف سازد. این نظامی بلندپایه در طول فعالیت خود برای سرکوب روند انقلاب در شهرستانها چند نظامی را به استانداری خراسان، کرمانشاه و آذربایجان غربی منصوب کرد اما اقدامات او در مهار انقلاب مردم مؤثر نیفتاد.ازهاری که ناتوان از مقابله با انقلاب بود، خواستار کنارهگیری از این پست حساس شد و سرانجام با طرح این بهانه که سکته کرده است از نخستوزیری کناره گرفت و بلافاصله کشور را ترک کرد و به آمریکا رفت.
اعلام اصل مونروئه
در 7 نوامبر سال1823 میلادی جیمز مونروئه، رئیسجمهوری آمریکا، اصل مونروئه را بنا نهاد. براساس اصل مونروئه دولتهای غیرآمریکایی نمیتوانند در امور نیمکره غربی دخالت کنند. این اصل که خود یک نوع برتریجویی و بدعت در حقوق بینالملل بهحساب میآید، در سالهای بعد از سوی برخی دیگر از کشورهای غربی نیز به مرحله اجرا درآمد. این اصل درواقع خود زمینه و توجیهکنندهای برای کشورهای استعمارکننده بهحساب میآمد. اصل مونروئه را درواقع میتوان مبنای سیاستهای امروز جوامع غربی و بهویژه آمریکا در جهان امروز دانست.اعطای حقوتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد درواقع تفسیر دیگری از این اصل است.
تولد ماری کوری
نیه ماریا اسکولودسکی در هفتم نوامبر 1867میلادی به دنیا آمد. مادر وی در زمره اقلیت نجیبزادگان لهستان و یک ناظم مدرسه و پدرش مردی فرهنگی و تحصیلکرده در دانشگاههای شهر سنپترزبورگ بود. ماریا وقتی 10ساله بود مادرش را از دست داد. وی در 16سالگی از دبیرستان فارغالتحصیل شد. در اینهنگام بود که ثروت پدرش از دست رفت و او و خواهرانش مجبور شدند که برای ادامه حیاتشان کار کنند. وی با پییرکوری ازدواج کرد. در سال 1903 پییر کوری و ماریکوری و بکرل جایزه نوبل فیزیک را دریافت کردند. این جایزه از لحاظ مادی زندگیشان را بهبود بخشید. 7سال طول کشید تا ماری دکترایش را بگیرد. وی در سال 1911 دومین جایزه نوبل را در شیمی دریافت کرد. او بعدها توانست عناصر رادیوم و پلوتونیوم را کشف کند.
حکومت بلشویکها در روسیه
در هفتم نوامبر سال1917 میلادی کارگران و کشاورزان کمونیست با ورود به کاخ زمستانی تزارها در سنپترزبورگ، دولت کرنسکی را ساقط کردند. رهبری انقلاب بلشویکی روسیه به عهده لنین بود که تا چند ماه پیش از انقلاب در سوئیس در تبعید بهسر میبرد. 9روز پس از سقوط سنپترزبورگ، مسکو نیز به تصرف بلشویکها درآمد. اما مدت کوتاهی پس از انقلاب (کمتر از یک ماه) سرکوب احزاب مخالف آغاز شد. پس از چند سال بلشویکها، تنها حزب باقیمانده در شوروی بودند.