علامه شیخ «حسین المصطفی»، دانش‌آموخته حوزه علمیه قم، استاد حوزه علمیه قطیف و از نویسندگان و محققان شیعی عربستان در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) با اعلام این مطلب گفت: علامه بلاغی موضوع اثبات تحریفناپذیری در قرآن را براساس چند معیار مورد بررسی قرار داد که معیار نخست، بیان کلامی قرآن است، مبنی بر این که قرائت رایج قرآن، محتوا، رسم‌الخط و شکل آن از زمان نزول تاکنون متواتر بوده است و مرحوم بلاغی بر این نکته به شکل قاطع تأکید می‌کند که مضمون، محتوا و رسم‌الخط قرآن موجود، همان‌گونه است که بر رسول الله(ص) نازل شد.
وی افزود: نگارنده تفسیر آلاءالرحمن در مقدمه جامع این تفسیر، اعجاز دقیق قرآن در معنا را از دیگر معیارهای مهم در اثبات تحریفناپذیری قرآن می‌داند؛ به‌طوری که مقدمه بلاغی در این تفسیر، تألیف مهمی در زمینه وجوه اعجاز قرآن است و از ابداعات این مفسر بزرگ به‌شمار می‌آید.
این استاد حوزه علمیه قطیف تصریح کرد: مرحوم بلاغی این مقدمه ارزشمند را نوشته است تا به قائلان به تحریف قرآن پاسخ دهد و نیز وجوه متعددی از اعجاز کلام وحی را مورد بررسی قرار داده، که وجه نخست را اعجاز بلاغی قرآن دانسته و تأکید می‌کند که اعجاز بلاغی قرآن، غول‌های بلاغت و فصاحت عرب را ناتوان کرد؛ به‌طوری که آنان از آوردن آیه‌ای مانند آن ناتوان شدند.
علامه شیخ حسین المصطفی تصریح کرد: وجه دوم اعجاز قرآن در مقدمه تفسیر آْلاءالرحمن، مقید نبودن اعجاز به زمان و مکان خاصی است و هنوز قرآن کریم به اعجاز آن در تمامی محافل و عصرها استدلال می‌شود و مرحوم بلاغی، وجه سوم اعجاز را منزه بودن این کتاب الهی از تناقضات در ساختار داخلی می‌داند، زیرا در قرآن کریم مسائل مختلفی در زمینه معارف مختلف علمی، سیاسی، فلسفی، اخلاقی و قوانین مدنی مورد بررسی قرار گرفته و قرآن با هماهنگی و انسجام شگرفت تمام به این موضوعات را تبیین کرده است.
این نویسنده و محقق شیعی عربستان به وجه چهارم اعجاز قرآن در مقدمه تفسیر آلاء الرحمن اشاره کرد و گفت: ترسیم جامعه مدنی بر اساس عدالت، وجه چهارم اعجاز قرآن است، بر این اساس که قرآن کریم به عنوان کتاب الهی دربردارنده رویکرد عمیقی برای برپایی جامعه عادلانه است و این چیزی است که دیگر کتاب‌های آسمانی به آن نپرداخته است و علامه بلاغی، وجه پنجم اعجاز قرآن را اعجاز اخلاقی می‌داند؛ به‌گونه‌ای که این اعجاز را بر فرد تأثیرگذار می‌داند، زیرا قرآن کتاب اخلاقی آموزشی است که انسان را به سوی کمال هدایت می‌کند.
علامه شیخ حسین المصطفی خاطرنشان کرد: علامه بلاغی، معیار سوم در اثبات عدم تحریف قرآن را پاسخ علمی و دقیق به شبهات می‌داند و روایاتی را که مفهوم تحریف در قرآن از آنان فهمیده می‌شود، مورد واکاوی علمی قرار می‌دهد و در زمان ایشان، کتاب «فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب الارباب» از آثار حاج شیخ «میرزا حسین نوری» ظهور پیدا کرد و مرحوم بلاغی از طریق پرداختن به موضوع این کتاب که قائل به تحریف قرآن نزد شیعه است، به بسیاری از شبهات پاسخ داد و استدلال‌ها و پاسخ‌های مرحوم بلاغی بسیار عمیق و دقیق است که دلالت بر توانمندی و مهارت ایشان در سایر علوم می‌کند تا جایی که پاسخ‌های علامه بلاغی به شبهات شیخ میرزا نوری، عقلانی و بیانگر تسلط ایشان به علم رجال(راویان احادیث) و علم درایة(علم متون حدیث) است.
وی اضافه کرد: نگارنده آلاءالرحمن بر این باور است که در برخی از روایات که قائل به تحریف در قرآن است، تناقض و تضاد وجود دارد و سند بخش زیادی از این روایات، تنها به چند تن از انصار برمی‌گردد و مرحوم بلاغی این احادیث را ضعیف و مجهول الروایة می‌داند و استدلال‌های آنان را رد می‌کند.
استاد فقه و اصول حوزه علمیه قطیف در ادامه گفت: مرحوم بلاغی علاوه بر معیارهای مذکور، برای اثبات عدم تحریف قرآن کریم و تنزیه مصحف شریف از تحریف به بررسی توهم ظاهری نزد برخی قائلان به تحریف پرداخت و توضیح داد که برخی افراد و گروه‌هایی که قائل به تحریف قرآن کریم هستند، تنها به ظاهر آیات توجه می‌کنند، اما بلاغی علاوه بر این‌‌که بر حفظ ظاهر متن قرآن تأکید دارد و آن را نزد مفسر حجت می‌داند، بر این باور است که در فهم قرآن، علاوه بر ظواهر آیات باید آیات محکمات و متشابهات را شناخت و مفهوم برخی آیات را براساس قرائن و با تکیه بر استدلال‌های علمی و عقلی درک کرد.
وی گفت: علامه بلاغی به فعالیت تبشیری مسیحیان غرب آگاه بود و تلاش کرد که مسلمانان را به این نکته آگاه کند که بسیاری از پژوهش‌های غربی‌ها در حوزه علوم قرآن کریم، دربردارنده تناقضات و اشتباهات زیادی است و به همین منظور، ایشان به فراگیری زبان‌های مختلف روی آورد و به این زبان‌ها مهارت پیدا کرد و از طریق آثار خود از جمله کتاب «الهدی إلی دین المصطفی»، به بسیاری از شبهات علمای اهل کتاب پاسخ داد، در حالی که تکیه و جوهر پاسخ‌های وی قرآنی بود و ایشان همچنین، در این کتاب به بررسی استدلال‌های اهل کتاب پرداخت و خطر آنان را برای امت اسلام و خدشه‌دار کردن سیمای اسلام تبیین کرد.
این استاد حوزه علمیه قطیف در پایان گفت: علامه بلاغی از مفاخر دوران معاصر و از علمای برجسته و کم‌‌نظیری است که تفسیر آلاءالرحمن ایشان، جهشی مهم نسبت به تفسیرهای آن زمان به شمار می‌آید، و وی بیشتر زندگی و عمر شریف خود را به دفاع از دین و اثبات این مسئله که اسلام دینی متعلق به تمامی زمان‌ها است، صرف کرد.
گفتنی است، علامه شیخ حسین المصطفی در سال 1962 میلادی در شهر قطیف عربستان متولد شد، وی در سال 1402 هجری قمری برای تحصیل در علوم حوزوی به شهر مقدس قم آمد و در سال 1407 هجری قمری برای ادامه تحصیلات به حوزه علمیه نجف رفت و همچنین، در سال 1416 هجری قمری بار دیگر برای تکمیل تحصیلات حوزوی خود به قم آمد و پس از آن در سال 1419 هجری قمری به قطیف برگشت و از آن زمان تاکنون در در حوزه علمیه این شهر در سطوح عالی فقه و اصول و علم درایت(متون حدیث) به تدریس مشغول است.
کتاب «معجم معالم فقه المناسک» در 5 جلد، «الاعلام وبناء الأسرة، رؤیة قرآنیة»، «أضواء على معالم المدینة المنورة وتاریخها»، «أسرار العبادات»، «مناسک الحج»، «حاشیة على أصول الفقه»، «أعلام الشیعة فی منطقة الحرمین»، «ملامح المنهج التربوی فی النهضة الحسینیة» و «أدبیات التعایش بین المذاهب» از مهم‌ترین تألیفات این اندیشمند شیعی عربستان به شمار می‌آید.
