طی ماه جاری میلادی نیروهای اشغالگر، بیش از 17 فلسطینی را شهید و بیش از 30 نفر دیگر را زخمی کردند. گروه‌های فلسطینی نیز هنوز به توافقی درباره آشتی ملی دست نیافته‌اند. این همان سناریویی است که در حجم و گستره‌های بزرگ‌تر و عظیم‌تر 2 سال پیش و دقیقا در همین روزها اتفاق افتاده بود.
2 سال پیش تزیپی لیونی وزیر خارجه وقت رژیم صهیونیستی در سفری به قاهره، برای نخستین بار از قلب یک کشور عرب یعنی مصر، درباره حمله به نوار غزه و نابودی فلسطینیان سخن راند و با کسب موافقت پشت پرده طرف مصری، به فلسطین اشغالی بازگشت. چنین برنامه‌ریزی شده بود که با انجام عملیات زمین سوخته از طریق حملات مکرر نیروی هوایی، مبارزان فلسطینی عضو گروه‌های حماس، جهاد اسلامی و دیگر جنبش‌ها نابود شده و در پی آن، زمینه برای ورود محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان به نوار غزه فراهم شود.
عباس به امید تحقق این رویدادها، به‌صورت تلویحی با حمله به نوار غزه موافقت کرد. دیگر کشورهای عربی به استثنای شماری معدود ازجمله سوریه و سودان، سکوت را ترجیح دادند و بدین‌ترتیب چراغ سبز حمله به نوار غزه، به رژیم صهیونیستی داده شد. حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه در میان سکوت معنادار و مرگبار بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی، بیش از 22 روز به طول انجامید.
شمار و حجم اهدافی که برای این حمله ترسیم شده بود، روز به روز کاسته شد و مقام‌های رژیم صهیونیستی با وجود انجام عملیات زمین سوخته، ضمن عقب نشینی از هدف اعلام شده خود یعنی نابودی حماس، مدعی شدند که هدف تعریف شده برای این حمله نه نابودی حماس بلکه کاستن از قدرت دفاعی آن بوده است.
این درحالی است که طی 2 هفته عملیات‌های گسترده نظامی از زمین و هوا، نیروهای اشغالگر نتوانستند وارد شهر غزه شوند و در دروازه‌های آن مجبور به اردو زدن شدند.پس از 3 هفته حملات خونین و کشتار فلسطینیان، اقدامات وحشیانه نیروهای اشغالگر آنچنان به اوج خود رسید که این رژیم تنها در پی فشارهای افکار عمومی جامعه جهانی و قطعی شدن عدم‌تحقق اهداف تعریف شده، مجبور به توقف این حملات شد.
آنچه رژیم صهیونیستی پس از 22 روز حمله و کشتار و خونریزی در صفحات تاریخ به‌عنوان دستاورد این جنگ به جای گذاشت عبارت بود از: 1417 شهید، 5500 زخمی، تخریب کامل 3350 منزل، نابودی 27 مسجد به‌طور کامل، شلیک 2500 موشک به نوار غزه و انجام 2500 عملیات هوایی. وزن کل مواد منفجره‌ای که بر سر فلسطینیان خالی شد، حدود یک میلیون کیلو گرم یعنی معادل یک هزار تن بود.
اکنون 2 سال از آن جنگ می‌گذرد، نیروهای مبارز فلسطینی و در صدر آنها حماس همچنان پابرجا به حیات خود ادامه می‌دهند، عباس که همچنان خود را رهبر فلسطینیان می‌داند، عاری از هرگونه مشروعیت، همچنان و با وجود شکست تمامی مذاکرات، عنصر مقاومت را از گزینه‌های در اختیار خود برای ایستادن در برابر خودسری‌های رژیم صهیونیستی حذف کرده، ایهود اولمرت و تزیپی لیونی که عباس به‌وجود آنان برای تحقق سازش دل‌بسته بود،
از صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی حذف شدند و افرادی رادیکال‌تر از آنان نظیر بنیامین نتانیاهو، ایهود باراک و اویگدور لیبرمن پیش روی عباس ظاهر شده‌اند و در نهایت اینکه، رژیم صهیونیستی به‌عنوان بزرگ‌ترین نقض‌کننده حقوق بشر در تاریخ بشریت شناخته شده و گزارش گلدستون دلیلی آشکار بر این امر شد.
رژیم صهیونیستی اکنون در تنگنای جدیدی قرار گرفته است. فشار جامعه جهانی بر این رژیم به‌منظور توقف شهرک‌سازی‌‌ها و مخالفت مکرر با این خواسته‌ها، رژیم صهیونیستی را مجددا به سوی جنگی دیگر می‌کشاند.
