این موشک با سیستم موشک آمریکاییAIM-120 امرام قابل مقایسه است که به همین دلیل به آن امرامسکی (AMRAAMski) گفته می‌شود. کار ساخت موشک R-77 در سال 1982 آغاز شد و در سال 1994 این موشک وارد خدمت شد.
از نظر ظاهری R-77 از 4 بال میانی و 4 سطح کنترل عقبی تشکیل شده است. نسخه پایه R-77 دارای برد 90 کیلومتری است (در مقابل برد 32 کیلومتری امرام). این موشک در هنگام شلیک با هدایت اینرسیایی و با اطلاعاتی که هر لحظه از موشک شلیک کننده به دست می‌آورد به سمت هدف حرکت می‌کند.
به محض رسیدن R-77 به فاصله 20 کیلومتری از هدف سیستم آشیانه‌یاب فعال آن شروع به کار کرده و موشک به تنهایی به رهگیری هدف می‌پردازد. نمونه ارتقا یافته اَدر که با کد R-77M1 شناخته می‌شود در حال توسعه بوده و از جمله تغییرات آن نصب موتور رمجت است. این موشک برد بیشتری نسبت به نمونه پایه داشته و مطمئناً به عنوان موشک اصلی فراتر از میدان دید(فامد) روسیه با ظهور جنگنده‌های نسل پنجم خواهد بود.
از نظر مقایسه با موشک AIM-120(حداقل با نمونه‌های کنونی و منتشر شده) مهمترین برتری R-77 مانورپذیری بالا و برد بیشتر است. برد بیشتر به خاطر بزرگتر بودن ( قطر 200 میلیمتر R-77 در مقابل 178 AIM-120 با طول مساوی) و همچنین وزن بیشتر( 175 کیلوگرم R-77 در مقابل 150 کیلوگرم امرام) به‌علاوه پیشرانه قویتر است.
مانورپذیری بالا به سبب سطوح کنترل عقبی R-77 است که باعث کاهش درگ (drag) در سرعت‌های مافوق صوت نسبت به بالهای بزرگتر می‌شود و همچنین آن را قادر به چرخش سریع تا 12 جی در مقابل حداکثر فشار 9 جی که خدمه هواپیما قادر به تحمل هستند، می‌کند.
