پیوستن دومین حزب بزرگ دولت ائتلافی پاکستان به مخالفان، یک چالش بزرگ برای یوسف رضا گیلانی، نخست‌وزیر پاکستان به حساب می‌آید که اکنون اکثریت را در پارلمان این کشور از دست داده است. با وجود این، بعید به‌نظر می‌رسد که رسیدن کرسی‌های متحدان حزب مردم(حزب حاکم) به 160 کرسی از مجموع 342 کرسی پارلمان بتواند باعث سقوط دولت پاکستان شود.
به‌صورت قانونی این رئیس‌جمهوری پاکستان است که باید در چنین شرایطی از دولت بخواهد اکثریت خود را در پارلمان به اثبات برساند. دولت ائتلافی پاکستان اکنون در پارلمان 12 کرسی کمتر از اکثریت لازم در اختیار دارد و این احتمال وجود دارد که تعدادی از گروه‌های کوچک و نمایندگان مستقل این فاصله را پر کنند.
هر چند زرداری در این زمینه تحت فشار سیاسی و اخلاقی قرار دارد اما بعید به‌نظر می‌رسد که رئیس‌جمهوری پاکستان- که خود از حزب مردم است- در عمل دست به چنین اقدامی بزند. در این صورت هر چند دولت گیلانی برای پیشبرد طرح‌ها و برنامه‌های خود در پارلمان پاکستان با مشکلات جدی روبه‌رو می‌شود ولی از لحاظ قانونی مشکلی برای ادامه فعالیت ندارد. در چنین شرایطی این مخالفان هستند که باید اکثریت خود را در پارلمان ثابت کنند و خواستار رأی عدم‌اعتماد به دولت شوند.
از لحاظ تئوری متحد شدن مخالفان 174 کرسی پارلمان را دراختیار آنها قرار می‌دهد که حتی 2 کرسی از اکثریت لازم برای رأی عدم‌اعتماد به دولت بیشتر است. در عمل اما احتمال اتحاد احزاب مخالف دولت پاکستان بسیار اندک است. حزب مسلم‌لیگ شاخه نواز به رهبری نواز شریف، نخست‌وزیر سابق پاکستان به‌عنوان بزرگ‌ترین حزب مخالف پارلمان به هیچ عنوان تمایلی برای قرار گرفتن در کنار جنبش متحد قومی ندارد. این دو حزب با یکدیگر اختلافات شدید دارند و چند روز پیش هم نمایندگان‌شان درگیری شدید لفظی با یکدیگر در جلسه پارلمان داشتند.
علاوه بر این، در این شرایط هیچکدام از احزاب مخالف به‌ویژه مسلم‌لیگ شاخه نواز حداقل به 2 دلیل علاقه‌ای برای در اختیار گرفتن دفتر نخست‌وزیری ندارند. مسلم لیگ شاخه نواز برای چنین کاری باید روی حمایت همان احزابی حساب باز کند که گیلانی را با مشکلات جدی روبه‌رو کرده‌‌اند.
همچنین پاکستان اکنون از لحاظ اقتصادی و امنیتی در شرایط سختی قرار دارد و مقام‌های ارشد این کشور مجبور هستند تصمیم‌هایی بر خلاف رضایت عامه مردم اتخاذ کنند که بدون شک می‌تواند محبوبیت هر حزبی را که در رأس قدرت باشد، کاهش دهد. به همین خاطر به احتمال بسیار زیاد دولت یوسف رضا گیلانی خواهد توانست با مشکلات و چالش‌های فراوان همچنان لنگ‌لنگان به فعالیت خود ادامه دهد و در این میان به ائتلاف با دوستان قدیمی یا احزاب کوچک و نمایندگان مستقل امید داشته باشد. جنبش متحد قومی هنوز هم‌پیمان حزب مردم در دولت ایالتی سند است.
همچنین «جمعیت علمای اسلام» که به‌عنوان یک حزب کوچک در ماه دسامبر خروج خود را از دولت ائتلافی پاکستان اعلام کرد، همکاری خود را به‌عنوان بخشی از کابینه منطقه‌ای بلوچستان ادامه داده است. به‌همین خاطر مشاوران آصف علی زرداری همچنان در تلاش هستند که با اعطای امتیازاتی این دو حزب را که شراکت‌شان در دولت مرکزی همواره شکننده بوده، بار دیگر به دولت ائتلافی این کشور بازگردانند.
هر چند ارتش پاکستان هم در نیمی از تاریخ این کشور کنترل اوضاع را به دست داشته است اما در شرایط فعلی و در حالی که رهبران نظامی به‌دنبال دوری جستن از صحنه سیاست و ترمیم چهره خود هستند، بعید به‌نظر می‌رسد در کوتاه‌مدت اقدامی نظامی در این کشور صورت بگیرد.
مشکلات جدی دولت پاکستان و تضعیف آن در ماه‌های گذشته باعث شده است که اکنون نوازشریف و مقام‌های ارشد مخالف دیگر به‌دنبال هیچ اقدامی علیه دولت مرکزی نباشند. آنها هرچند از اقلیت دولت برای افزایش فشار بر حزب مردم استفاده خواهند کرد اما در واقع منتظر نشسته‌‌اند که مشکلات و چالش‌های دولت حزب مردم را قربانی کند و راه برای پیروزی آنها در آینده هموار شود.
