ماءالشعیر به دلیل داشتن ویتامینهای گروه B و اسید آمینه برای پوست و مو بسیار مفید است و خواص درمانی بسیاری برای خانم‌های باردار و شیرده دارد و تا حدودی در افزایش ضریب هوشی مؤثر است. ویتامین‌ها گروه B محلول در آب هستند و به راحتی وارد فاز آبی ماءالشعیر در حین جوشش می‌شوند که در سنتز میانجی‌های عصبی نقش مهمی دارند، باعث رفع استرس و بسیاری از اختلالات عصبی دیگر می‌شوند.
ماءالشعیر یکی از نوشیدنی‌های معمول است که از جوانه «جو» حاصل می‌شود و در رفع تشنگی مؤثر است.
ماءالشعیر در رفع خستگی اعصاب، مؤثر است و به دفع سنگ‌های کلیوی کمک می‌کند. ماءالشعیر در تأمین آب و الکترولیت‌های بدن مؤثر است، همچنین ماءالشعیر از استحصال دانه‌های جو به دست می‌آید و علاوه بر جو از آب رازک و سایر افزودنی‌های مجاز خوراکی در آن به کار می‌رود.
ماءالشعیر دارای چند نوع ترکیب مختلف از جمله ساکارز، گلوکز، مالتوز و ویتامین C، ویتامینهای گروه B، اسیدهای آلی، انواع آمینواسیدها، املاح، اسید نوکلئیک و آب گازدار است که در مراحل ساخت آن بعضی از این اجزا از مواد خاصی حاصل می‌شوند و در طول انجام پروسه بدون تغییر می‌مانند.
مزه تلخ ماءالشعیر، مربوط به رازک است. رازک همچنین خاصیت آنتی‌بیوتیکی دارد که به پایداری ماءالشعیر کمک می‌کند.
عصاره مالت جو حاوی فیبرهای غذایی محلول است که در رفع التهاب روده، یبوست ، فتق معده بسیار موثر است.
فیبرها اثرات زیادی در بدن دارند، از جمله باعث تنظیم عملکرد روده، کاهش خطر بیماری‌های قلبی و بعضی انواع سرطان می‌گردند.
ماءالشعیر غنی از انواع فیتوکمیکال‌ها مانند فلاوونوئیدها، کاروتنوئیدها و آنتوسیانین‌ها است که در بهبود عملکرد خون‌رسانی قلب و کاهش ابتلا به پرفشاری خون و سلامت کلیه‌ها، محافظت از بدن در برابر بروز سرطان‌ها، سکته‌های قلبی و مغزی بسیار مؤثر هستند.
زیاده‌روی در مصرف هر نوع ماده غذایی(حتی اگر مفید باشد) برای سلامتی بدن مضرّ است. بنابراین به مقدار مناسب و متعادل ماءالشعیر بنوشید، نه زیاد.
زیاده‌روی در مصرف ماءالشعیر، به علت داشتن قند و گازCO2 برای سلامتی مضرّ است، زیرا قند و اسید موجود در آن باعث پوسیدگی دندان‌ها و ایجاد کالری اضافی و چاقی می‌شود.
مصرف نوشابه‌های گازدار برای افرادی که مشکلات معده دارند ضرر دارد زیرا گاز موجود در نوشابه CO2 است که به صورت محلول به حالت اسید‌کربنیک است.
برای کسانی که معده‌های حساسی دارند ورود این اسید در معده( اگر چه ضعیف است)، میزان اسیدیته معده را بالا می‌برد و دو اثر دارد:
۱) ممکن است فرد دچار التهاب یا زخم‌های گوارشی شود.
۲) پس از مدتی به دلیل هضم سریع‌تر غذا به کمک این اسید اضافی معده تنبل شده و در صورت نخوردن نوشابه به راحتی نمی‌تواند غذا را هضم کند.
