آن طور که ایلنا گزارش داده، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گفته است: «طبق برنامه پنجم مکلف هستیم برای رسیدن به شبکه ملی اطلاعات پهنای باند را حداقل تا 12 مگ افزایش دهیم که اکنون قابلیت واگذاری پهنای باند تا 10 مگ را داریم. به‌دلیل آنکه هنوز محتوا تولید نشده، درخواست برای پهنای باند 10مگ بسیار کم است ولی به موازات افزایش محتوا درخواست برای پهنای باند بیشتر خواهد شد.»
اصلی‌ترین موضوع در سخنان تازه وزیر ارتباطات این است که هنوز محتوا تولید نشده است. حالا سؤال این است که محتوا را چه کسی باید تولید کند؟ یا چه کسانی یا سازمان‌هایی باید تولید می‌کردند؟ طبق گزارش مرکز تحقیقات مخابرات ایران، محتوای وب فارسی چیزی حدود یک هزارم وب جهانی است که به نسبت تعداد کاربران اینترنت در ایران بسیار اندک است. واقعیت این است که در طول سال‌هایی که اینترنت به ایران وارد شده بزرگترین تولید‌کنندگان محتوا، نه دولت و نه دانشگاه‌ها یا مراکز علمی و صنعتی و تحقیقاتی بوده‌اند بلکه مردم اصلی‌ترین بار تولید محتوای سایبر را به دوش کشیده‌اند. وبلاگ‌ها، وب‌سایت‌های شخصی و سایت‌های خبری بیشترین تولید محتوای وب فارسی را انجام داده‌اند.
چندی پیش کنسرسیومی متشکل از چند نهاد دانشگاهی و کتابخانه ملی ایران تشکیل شد تا بزرگترین نهاد تولید محتوا در ایران تلقی شود از این کنسرسیوم نیز به جز چند عکس یادگاری، اطلاعی در دست نیست.
از اینها گذشته اگر کسی مثلا 100ساعت فیلم آموزشی دانشگاهی تولید کند چگونه می‌تواند آن را با سرعت فعلی روی اینترنت بارگذاری کند و چگونه مخاطبان می‌توانند با سرعت فعلی آن را دانلود کنند؟
آقای وزیر! سرعت را افزایش دهید، محتوای کافی تولید می‌شود.
