بنابر اظهارات تیم تحقیقاتی که مایکل ریچ، ستارهشناس UCLA و همکاران اروپایی و استرالیایی او در آن فعالیت میکنند، کشف این صفحه ضخیم حاصل 5سال تحقیق است که اخترشناسان را برای درک بهتر فرایندی که در تشکیل و تکامل کهکشانهای بزرگ و مارپیچ مانند کهکشان ما اتفاق میافتد، یاری میدهد.
با استفاده از تلسکوپ کک در هاوایی، اخترشناسان سرعت اولیه هریک از ستارگان درخشان را در میان کهکشان آندرومدا مورد تحلیل قرار دادند و توانستند گروهی از ستارگان را مشاهده کنند که بهدنبال صفحه ضخیم در حال حرکت هستند و کاملا از صفحات نازک کهکشان جدا قرار گرفتهاند. آنها همچنین توانستهاند اختلاف طولی و عرضی این ستارگان با ستارگان حول صفحات نازک و ساختار شیمیایی آنها را مورد ارزیابی قرار دهند.
بهطور تقربی 70درصد از ستارگان کهکشان آندرومدا درمیان صفحه نازک ستارهای قرار گرفتهاند. ساختار این صفحه شامل بازوهای مارپیچی میشود که در دنباله آنها مناطق فعال و ستارهسازی قرار گرفته و برآمدگی مرکزی ستارگان کهنسال را در مرکز کهکشان احاطه کرده است.
میشله کالینز، دانشجوی دکتری مؤسسه ستارهشناسی در دانشگاه کمبریج که رهبری تحقیق را بهعهده دارد، میگوید: با مشاهده کهکشان راه شیری و دیگر کهکشانهای مارپیچ، این نکته را دریافتهایم که این دوصفحه هستند که شامل صفحه نازک و ضخیم میشوند. صفحات ضخیم شامل ستارگان قدیمیتر میشود که مدارشان آنها را در مسیر عریضتری قرار میدهد و در بالا و پایین صفحه نازک کهکشانی گسترش مییابد.
کالینز اضافه میکند: صفحه ستارهای نازک که در تصاویر هابل پیداست، نتیجه افزایش تدریجی گاز در انتهای فرایند تشکیل کهکشان است؛ جایی که صفحات ضخیم در مراحل اولیه حیات کهکشان بهوجود میآید و آنها را ترسیم کنندههای ایدهآلی برای فرایند تکامل کهکشانی میسازد.
فرایند تشکیل صفحات ضخیم هنوز یک معمای سر به مهر باقی مانده است. پیشتر تنها امید برای درک ساختار این صفحات، مطالعه روی صفحات ضخیم موجود در کهکشان راهشیری بود. با این همه بیشتر قسمتهای صفحات ضخیم کهکشان ما بهراحتی قابل مشاهده نیست. کشف یک صفحه ضخیم مشابه در آندرومدا، نمایی بهتر از ساختار حلزونی شکل آن ارائه میدهد. به گفته محققان، اخترشناسان توانستند خصوصیات صفحه در بر گیرنده کهکشان را مشخص کنند و بعد از آن بهدنبال علامتی مرتبط با شکلگیری آن باشند.ریچ از دانشگاه UCLA و مدیر تحقیقات در رصدخانه کک میگوید: تحقیقات اولیه ما روی چنین جزئی از کهکشان اینطور نشان میدهد که این صفحات از نمونههای نازکتر خود قدمت بیشتری دارند و ساختار شیمیایی آنها متفاوت است. درآینده مشاهدات دقیقتر و بیشتر، ما را قادر میسازد تا از چگونگی شکلگیری صفحات در آندرومدا پرده برداریم و به فرایند احتمالی که در تشکیل کهکشانهای مارپیچ در جهان رخ میدهد پی ببریم.
اسکات چپمن از مؤسسه ستارهشناسی کمبریج معتقد است: نتایج این تحقیقات که از کاوش روی حرکت و ساختار شیمیایی ستارگان اطراف آندرومدا به دست آمده بسیار شگفتآور خواهد بود و اطلاعاتی که این صفحه به ما میدهد میتواند در جهت کسب چشمانداز بینظیری در مورد تشکیل منظومه آندرومدا مؤثر باشد و بدون شک ما را در درک این فرایند پیچیده یاری خواهد کرد.
ساینس دیلی