کشتی ایران امروز در دنیا از بهترینها است و حیف است که اندازههای آن با برگزاری مسابقاتی که هیچ شباهتی با رقابتهای بینالمللی ندارد، اینچنین کمتر و کمتر شود. جام بیستوهفتم حتی نتوانست جولانگاه واقعی و نمایش قدرت کشتیگیران وطنی هم باشد.
محمد رضایی، یکی از بهترینهای کشتی ایران، با مدال طلایی که در وزن 55 کیلوگرم گرفت، ثابت کرد که کمیته فنی فدراسیون کشتی در انتخاب تقی داداشی برای حضور در بازیهای آسیایی دوحه اشتباه بزرگی را مرتکب شده است.
رضایی که چند روز قبل از آغاز این بازیها چمدان خود را برداشت و از اردوی تیمملی به خانه رفت، در بندرعباس کشتیهای خوبی در جام تختی گرفت و زمانی هم که در فینال این مسابقات هنری سوجودو، حریف آمریکایی خود را شکست داد، گفت: «خیلی دلم میخواهد خلاء موجود در این وزن را پر کنم و بهترین 55 کیلویی ایران و جهان باشم اما به من اعتماد نمیکنند.» رضایی نام شخصی را به زبان نیاورد.
بسیاری از مربیان و کارشناسان خبره کشتی جهان میگویند: «برای برنده شدن در هر مسابقهای باید برنامه و استراتژی مربوط به همان مسابقه را داشت.»
و چنین بود دلیل اصلی شکست امیرعباس گنجی در فینال رقابتهای وزن 96 کیلوگرم مقابل محمد لاوال آمریکایی. در حقیقت برنده اصلی این دیدار مربیان دو کشتیگیر بودند.
تری براندز، مربی سرشناس لاوال استراتژی برنده شدن را برای مقابله با گنجی انتخاب کرده بود، کشتیگیر آمریکایی هم با علم و آگاهی کامل از شیوه مبارزاتی حریف ایرانی خود روی تشک آمد و خیلی راحت صاحب برتری در این میدان شد.
افسوس از این باخت ناباورانه زمانی بیشتر شد که مربیان ایرانی حتی زمانی که لاوال با زیر یکخم تایم اول را (یک بر صفر) از گنجی برد، باز هم نتوانستند از این نکته آگاهی پیدا کنند که راه صحیح مبارزه با چنین حریفی که برنامههای خاص خود را دارد و اصرار بیش از حد بر ساکن و دفاعی کشتی گرفتن چاره کار نیست.
لاوال که کشتیگیری پخته و باتجربه است، زمانی که حریف جوان خود را بدون برنامه و هدف دید، در تایم دوم هم با همان شیوهای که در وقت اول ظاهر شده بود، کشتی گرفت و این بار هم دو بار مشابه وقت اول زیر یکخم حریف را بالا آورد و صاحب 2 امتیاز شد.
امیرعباس گنجی، جوانی که قهرمانی در کشتی جوانان جهان را در کارنامه خود دارد، اگر میخواهد از بهترینهای وزن 96 کیلوگرم باشد، باید اشکالات محسوس خود در کشتی تهاجمی را هرچه زودتر برطرف کند.
حسن طهماسبی همان کشتیگیری که در سن 18 سالگی با پیروزی مقابل محمد طلایی، قهرمان و نایبقهرمان جهان خود را به کشتی ایران معرفی کرد، نفر اول پیکارهای وزن 66 کیلوگرم در جام تختی شد.
او که در فینال محسن بابایی را برد، در جام بیستوهفتم به جز مسعودمصطفی جوکار، بقیه حریفان داخلی را روبروی خود داشت و در جمع تمامی آنها از جمله مسعود واحدی و حمید محمدنژاد از سکوی قهرمانی بالا رفت اما با نگاهی جدیتر به مبارزات این وزن در جام تختی به نظر میرسد در جمع 66 کیلوییهای ایران هنوز هم کشتیگیر جهانی نداریم.