استخر بزرگ مربع شکلی در پایین تپه احداث شده. از میان پله‌ها و از بالای تپه پیوسته آب زلالی به پارک زیبای اطراف استخر به شکل آبشار روان است.
در مرکز استخر ائل‌گؤلو، عمارت زیبایی با معماری سنتی در آغوش پارک فرح‌بخش و استخر آن جلوه‌ای تماشایی دارد. این عمارت هم اکنون رستوران پارک ائل‌گؤلو است که بنای اولیه آن را به پیش از دوره صفویه و آق‌قویونلو نسبت داده‌اند.
این بنای زیبا یک بار در زمان صفویه و بار دیگر در دوره قاجاریه هنگام حکمرانی قهرمان میرزا، پسر عباس‌میرزا نایب‌السلطنه بازسازی شد، ولی در سال 1348 به علت نفوذ رطوبت و احتمال فروریزی به دستور استاندار وقت تخریب شد، ولی یک وکیل دادگستری به نام دکتر حمید وارسته که شهردار تبریز شده بود، به بازسازی آن همت گماشت و از مهندس هوشنگ سیحون، آرشیتکت معروف ایران یاری خواست.
مهندس سیحون با مشاهده عکس بنای قدیم و با در نظر گرفتن سبک معماری آن، نقشه‌ای تهیه و به مردم تبریز اهدا کرد و ساختمانی در دوطبقه احداث شد که گردشگران و اهالی تبریز از پذیرایی در آن با تماشای منظره پارک و فضایی باشکوه لذت می‌برند.
گردش در ائل گؤلو، علاوه بر اوقات غروب و پاسی از شب، بامداد هر روز با پیاده‌روی گروهی مردم از پیر و جوان و مرد و زن جریان دارد.
دکتر وارسته از دوران شهرداری خود در تبریز خاطرات فراوانی دارد که در کتابی منتشر شده است. وی در بیان یک خاطره مربوط به «ائل گؤلو» می‌گوید: پس از تجدید بنای عمارت و آماده‌سازی پارک اطراف با طراحی یک مهندس خارجی، یک مجسمه زیبا از عاشیق‌های تبریز را که یک جوان مبتکر به نام بهروز حشمت از خرده فلزات مصرفی کارگاه فنی شهرداری ساخته بود، در وسط پارک در مکان مناسبی نصب کردیم که با استقبال فراوان روبه‌رو شد و مردم دسته دسته در کنار مجسمه عکس می‌گرفتند.
بیش از دو ماه از نصب این مجسمه نگذشته بود که یکی از مقامات وقت با ایراد گرفتن از طرح لباس عاشیق‌ها، به استاندار می‌گوید که مجسمه را بردارند و چنین شد که مجسمه پرطرفدار گردشگران پارک از محل خود برداشته شد.
