پولی که در شبکه بهداشت و درمان و بیمه کشور در گردش است، سبب شده تا این شبکه از جمله مهمترین و منسجمترین شبکههایی باشد که تاکنون داشتهایم. درمان کشور در 2بخش دولتی و خصوصی همهساله گردش مالی زیادی دارد که هنوز ارقام دقیق این گردش منتشر نشده، اما آنچه پیامد این گردش است، انسجام و همبستگی متناسبی است که در بخشهای متفاوت به چشم میخورد.
مردم در این بازی تاکنون فقط توانستهاند نقشهایی خنثی داشته باشند و با اطاعت از شبکه قدرتمند، گردش مالی آن را تضمین میکنند. نیاز مردم به استفاده از خدمات بهداشتی، درمانی و بیمهای سبب شده تا با وجود مشکلاتی که در زمینه پرداخت هزینه درمان دارند 60تا 70درصد این هزینه را از جیب بپردازند.
بازار داغ شده
خبر ادغام وزارت رفاه در وزارت کار سبب شد تا میان شبکه بهداشت و درمان کشور و صندوقهای بیمهای در طرف دیگر بحثهایی درگیرد. وزیر بهداشت که از سال گذشته هم بر طبل عقب افتادن پرداخت صندوقهای بیمهای به مراکز درمانی میکوبید، با شدت بخشیدن به ضربهها سرانجام از مدیران این صندوقها پاسخ دریافت کرد. رحمتالله حافظی، مدیرعامل صندوق تأمین اجتماعی، در نشست خبری چند روز قبل اعلام کرد که به خواسته معاون توسعه وزارت بهداشت، صندوق تأمین اجتماعی طلبهای پارسال را به موقع پرداخت نکردهاست.
مناظره، مذاکره، مشاجره
وزیر بهداشت اما در برابر حرفی که درباره معاونش گفته شد سکوت کرد و اما معاون درمان این وزارتخانه مناظره را پیشنهاد داد.حسن امامی رضوی به خبرگزاری مهر گفت: ما حاضریم نامناسببودن پرداخت بیمهها را همراه با مستندات موجود به مناظره بگذاریم. بیمهها در حال حاضر به تعهدات خود عمل نکرده و بدهیهای خود را پرداخت نمیکنند. مبلغ بدهی بیمهها به 400میلیارد تومان رسیده است.
تملک بیمهها
بالا گرفتن بحث بین صندوق تأمین اجتماعی و وزارت بهداشت میتواند یک دلیل دیگر هم داشته باشد. وزارت بهداشت خواستار تملک بیمههای پایه درمانی کشور پس از ادغام وزارت رفاه در وزارت کار است که البته وزیر بهداشت به روشنی درخواستش را اعلام کرده است.
عجب از مجلس
عجیب است که گروهی از نمایندگان مجلس نیز با انتقال بیمههای درمانی به وزارت بهداشت موافقند؛ هرچند در خوشبینانهترین حالت میتوان ریشه این خواسته نمایندگان مجلس را کاهش هزینههای درمانی و بهبود وضعیت درمان برای مردم دانست (یکی از شکایتهایی که نمایندگان با آن روبهرو هستند، گلایه از هزینه درمان از سوی مردم حوزه انتخابیه است) اما هیچ دلیلی وجود ندارد که سپردن بیمههای درمانی به وزارتبهداشت راه گشودن این گره باشد. بر فرض که بیمهها به وزارت بهداشت سپرده شوند، آیا بیمارستانها صورتحسابهایی با رقمهای کمتر به بیماران ارائه میدهند؟ مثلا درصورت تصدی بیمههای درمانی توسط وزارت بهداشت، میزان تعرفه درمان در بخش دولتی به نصف کاهش مییابد؟
عجب جمع هنرمندی
بیمارستانها و مراکز درمانی به چرخه طبیعی کارشان ادامه میدهند، مردم همچنان نقش خنثی را در چرخه بهداشت و درمان بر عهده میگیرند و همچنان سهم زیادی از هزینههای درمان را از جیب پرداخت میکنند و تنها تغییری که رخ میدهد اینکه دیگر وزیر بهداشت اعلام طلبکاری از صندوقهای بیمه نخواهد داشت. اگر هم احتمالا کسی از وضعیت درمان شکایتی داشت، خب، به هر حال در دادگاهی به سرپرستی پزشکان به شکایت رسیدگی میشود و اصلا چرخه بهداشت و درمان کشور با آن همه پول در گردش سالانه روز به روز قویتر میشود و هیچکس خارج از جمعیت پزشکجماعت، حق ورود به ماجرا را ندارد. ارائهدهنده خدمات، ناظر اجرایی خدمات، ارزشیاب خدمات و خلاصه همه چیز در بخش درمان به دست یک سازوکار میافتد؛ مثال اینکه خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!