تیم ملی از ابتدای مسابقات جهانی مالزی درخشید و در حالی خود را به‌عنوان مدعی اصلی قهرمانی مطرح کرد که در روز پایانی با مدال‌آوری وزنه‌برداران سنگین‌وزن با اقتدار مقام نخست را به دست آورد.
بهادر مولایی امید اول قهرمانی دسته به اضافه 105 کیلوگرم موفق شد 2 مدال طلا و یک‌نقره کسب کند. در حرکت یکضرب این دسته گور میناسیان از ارمنستان با 178 کیلوگرم مدال طلا را از آن خود کرد، بهادر مولایی با 177 کیلوگرم و سرگئی اورشنیکوف از روسیه با 174 کیلوگرم به‌ترتیب مدال‌های نقره و برنز این حرکت را از آن خود کردند. علیرضا کاظمی‌نژاد دیگر وزنه‌بردار دسته فوق سنگین نیز با 169 کیلوگرم در رده چهارم قرار گرفت.
در حرکت دوضرب اما مولایی با بالای سربردن وزنه‌های 213، 225 و 231 کیلوگرمی با اقتدار مدال طلا را از آن خود کرد. در مجموع نیز با 408 کیلوگرم قهرمان جهان شد تا بهترین نتایج دسته فوق سنگین را به دست بیاورد. بهادر مولایی می‌گوید: «خوشحالم که به این نتیجه ارزشمند رسیده‌ام. بیشتر از همه از این خوشحالم که توانسته‌ام هر شش وزنه‌ای که مربیان برای من انتخاب کرده بودند را بالای سر ببرم. من باید بیشتر تمرین کنم و رکوردهایم را بالاتر ببرم تا بتوانم یکی از شانس‌های حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان در رده سنی بزرگسالان باشم.»
علیرضا کاظمی‌نژاد که در حرکت یکضرب موفق نبود، در حرکت دوضرب توانست مدال نقره به دست بیاورد و در مجموع نیز با 386 کیلوگرم یک مدال نقره دیگر گرفت. البته در جریان برگزاری مسابقات دسته 105 کیلوگرم کیا قدمی برخلاف مولایی و کاظمی‌نژاد موفق نبود. او در حرکت دو ضرب، پس از بالای سر بردن وزنه 201کیلوگرم، در مهار وزنه 207کیلوگرمی ناکام ماند؛ اما برای مرتبه سوم این وزنه را بالای سر برد. با این حال داوران با اعلام خطای آرنج این وزنه‌بردار، ایران را از کسب مدال برنز این حرکت محروم کردند و اعتراض کوروش باقری هم نتیجه‌ای در پی نداشت.
رستمی ستاره بود
کوروش باقری، سرمربی تیم ملی درباره بقیه وزنه‌برداران جوان تیم ملی عنوان می‌کند: «به‌نظر من کیانوش رستمی با وزنه‌هایی که زد هم ستاره تیم من بود و هم ستاره مسابقات. او کاپ بهترین وزنه‌بردار را گرفت و مبارکش باشد. اما نگرانی‌ای که از وزنه‌برداران‌مان داشتم این بود که آنها تجربه کمی داشتند، یکی از بزرگ‌ترین هدف‌های من این بود که وزنه‌بردارانی همچون محمدپور، عسکری و بهروزی پا به میدان‌های بزرگ بگذارند و تجربه کسب کنند؛ تجربه‌ای که می‌تواند در رقابت‌های بزرگسالان به ما کمک کند. مثلا من از یاسین باقری انتظار بیشتری داشتم، اما رکوردها در برخی اوزان بسیار بالا رفته بود. محمدپور وزنه‌های خوبی را زد اما قدرتش بیش از اینهاست و می‌تواند به رکوردهای بهتری برسد. در مورد عسکری باید بگویم که می‌توانست با قدرتی که دارد به‌عنوان قهرمانی این رقابت‌ها برسد، بهروزی هم مدال خوبی برای ایران گرفت اما رکوردش چندان خوب نبود. کاظمی‌نژاد هم برای تیم ما فوق‌العاده بود.»
از سال 1975 تا به دیروز که سی و هفتمین دوره رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جوانان در مالزی به پایان رسید، تیم‌های وزنه‌برداری ایران قهرمان و نایب‌قهرمان جهان نشده بودند و بهترین نتیجه تیمی ایران یک مقام سومی بود. تیم وزنه‌برداری جوانان ایران با 577 امتیاز اول شد. تیم چین با 7 طلا، یک نقره، 2 برنز و 538 امتیاز در رده دوم قرار گرفت و روسیه با 3 مدال طلا، 6 نقره، 7 برنز و 518 امتیاز سوم شد.
تابلوی مدال آوران
56 کیلوگرم: مجید عسکری 2 مدال نقره
69 کیلوگرم: جابر بهروزی یک طلا و یک برنز
85کیلوگرم: کیانوش رستمی 2 طلا و یک نقره
94کیلوگرم: سعید محمدپور 3 مدال طلا
105+ کیلوگرم: بهادر مولایی(2 مدال طلا و یک نقره)، علیرضا کاظمی‌نژاد (2 مدال نقره)
