به گفته احمد میرعلایی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی 20 سینماگر به عنوان گزینه کاندیدای حضور در ترکیب هیأت انتخاب شده‌اند ولی هنوز 9 نفر نهایی مشخص نشده‌اند. 20 شهریور آخرین مهلت معرفی نماینده ایران به اعضای آکادمی است. به نظر می‌رسد وقت زیادی باقی نمانده، به خصوص اینکه به گفته سجادپور باید همه گزینه‌هایی که مطلوب به نظر می‌رسند مورد بررسی قرار بگیرند و الزاما قرار نیست فیلمی که همه می‌گویند گزینه بی‌رقیبی برای معرفی به اسکار است، انتخاب شود. این روزها شاهد اظهارات متفاوتی درباره اسکار و نماینده سینمای ایران بوده‌ایم که جالب توجه‌ترینشان صحبت‌های شورجه بود. او گفته بود که «جدایی نادر از سیمین» همسو با اهداف کشورهای متخاصم ساخته شده است. با انتقاد از اینکه چرا فیلم او یا «اخراجی‌ها» در آمریکا به نمایش درنمی‌آیند، نتیجه گرفته حرف نهایی شورجه هم این بود که باید اسکار را تحریم کنیم.
از سوی دیگر برخی سینماگرانی که این روزها به گفت‌وگو با خبرگزاری‌ها و سایت‌ها پرداخته‌اند، «جدایی نادر از سیمین» را شایسته‌ترین گزینه برای معرفی به اسکار می‌دانند. حمایت برخی از «یه حبه قند» هم اصطلاحاً بیشتر از کینه معاویه بود تا حب علی، ضمن اینکه فیلم میرکریمی تا پاییز امکان اکران ندارد و به همین دلیل فاقد شرایط لازم برای معرفی به اسکار است. با این همه اگر قرار به بررسی فیلم‌های یکسال اخیر باشد، هیأت انتخابی که هنوز ترکیبش هم مشخص نشده باید زودتر کارش را شروع کند، فیلم‌ها را بازبینی کند، جلساتش را تشکیل دهد و در نهایت به جمع‌بندی برسد؛ به خصوص اینکه اگر واقعا قرار باشد همه فیلم‌هایی که به هر دلیل صاحب ویژگی و شاخصه‌ای هستند مورد بررسی قرار گیرند، این کار باید هرچه سریع‌تر انجام شود. البته مدیریت سینما سال گذشته نشان داد که انتخاب نماینده برای معرفی به اسکار در شرایطی که چندین فیلم هم‌سطح وجود دارد، یک جلسه 2ساعته هم کفایت می‌کند. امسال که تکلیف تا حد زیادی روشن است. کمتر سینماگر و کارشناسی را می‌توان سراغ گرفت که به گزینه‌ای جز «جدایی نادر از سیمین» فکر کند.
جدایی نادر از سیمین، دی ماه در آمریکا اکران عمومی می‌شود که فصل بسیار مناسبی است و معمولا در این ایام فیلم‌های اسکاری روی پرده می‌آیند. اکرانش در کشورهای دیگر همچنان ادامه دارد؛ همچنان که حضور در فستیوال‌های بین‌المللی. در شرایط فعلی و با فاصله زیاد از بقیه فیلم‌ها، «جدایی نادر از سیمین» در صورت معرفی به اعضای آکادمی، بیش از هر فیلم ایرانی دیگری شانس موفقیت در اسکار را دارد. شواهد و قرائن می‌گوید که «جدایی...» قابلیت راهیابی به فهرست 5تایی نامزدهای نهایی اسکار را دارد و حتی می‌شود تکرار موفقیت «بچه‌های آسمان» را دارد. شاید هم اینگونه نشود، به خصوص اینکه رقبای قدرتمندی هم دارد؛ از «پوستی که در آن زندگی می‌کنیم» پدرو الماد دوآر گرفته تا «ما یک پاپ داریم» نانی مورتی و «پسری با دوچرخه» برادران داردن.
رقابت کاملا فشرده، نفس‌گیر و دشوار است و هیچ تضمینی وجود ندارد که برنده خرس طلایی برلین 61، اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان را بگیرد. همانطور که 2سال پیش «درباره الی» نتوانست حتی به فهرست نهایی نامزدهای اسکار راه یابد ولی این بار احتمال موفقیت، بسیار بیشتر از سال‌های قبل است و حس غریبی می‌گوید که «جدایی...» طلسم ناکامی فیلم‌های ایرانی در اسکار را می‌شکند.
