همگان کم و بیش به نکات مثبت استفاده از تلفن همراه نظیر ارتباطات کاری در مواقع اضطراری یا مواقعی که دسترسی به تلفن ثابت میسر نیست و یا لزوم استفاده از تلفن همراه توسط کودکان هنگامی که دور از والدین خود هستند واقف هستند اما در مورد مضرات استفاده از تلفنهای همراه کمتر صحبت به میان میآید.
مخاطرات استفاده از تلفنهای همراه و بهطور کلی تجهیزات بیسیم هرچند اگر بهصورت شایعه مطرح باشند اما باز هم ترس از بیماریهای لاعلاج ناشی از کاربرد این وسایل در ذهن عموم مردم بسیار است که بهخودی خود میتواند یک شایعه را تا مرز واقعیت پیش ببرد و تا حدود زیادی روح و روان مردم را تحتتأثیر قرار دهد. به محض فراگیرشدن تلفنهای همراه، مخاطرات و آسیبهای الکترومغناطیسی نیز گسترش یافتند تا جایی که با حمل آنها توسط افراد و قرارگیری در هر مکانی به یقین میتوان گفت خطر اشعههای موج کوتاه در تمامی اماکن شیوع یافت.چندی نگذشت که با معقول شدن قیمت سیمکارتها و گوشیهای تلفن همراه نوعی نیاز در همگان بهوجود آمد تا از این ابزار ارتباطی استفاده کنند اما واقعیات نشانگر آن است که با گسترش دامنه فعالیتهای اپراتورها امروزه شاهدیم که تعداد زیادی از افراد، دارای دو گوشی تلفن همراه هستند که با در نظر گرفتن حداکثر پشتیبانی 2 سیمکارت توسط هر گوشی جمعا در آن واحد هر گوشی با 2 دکل، ارتباطات رادیویی برقرار میکند که این به معنای دقیق یعنی محاصره انسان توسط امواج رادیویی و مغناطیسی که راه فراری جز دوری از آنها نیست.با رونق ارتباطات بیسیم، هندزفری و بلوتوثها نیز رفتهرفته پشت ویترینهای فروشندگان گوشی و تجهیزات تلفن همراه رخنمایی کردند و حالا این بهعنوان یک دغدغه مطرح شده است که آیا این دستگاههای جانبی بیسیم نیز میتوانند دارای عوارض و بیماری باشند یا خیر؟
خطر تلفن همراه برای کودکان بیشتر است
اخیرا تحقیقاتی در این رابطه توسط دانشمندان انجام گرفته و میزان خطرناک بودن این دستگاهها برای کودکان مورد بررسی قرار گرفته است.با وجود اینکه بهنظر بسیاری از متخصصان استفاده از تلفن همراه ارتباطی با ابتلا به سرطان ندارد، هنوز هم ابهامات زیادی در مورد خطرات استفاده از این وسیله برای کودکان وجود دارد. تحقیقات در مورد ارتباط بیماری سرطان و استفاده از تلفن همراه با مشکلاتی همراه است. ابتلا به سرطان معمولا مدت زیادی حدود چند ده سال طول میکشد و هنوز زمان زیادی از استفاده عمومی از تلفنهای همراه نمیگذرد. از همین رو نمیتوان به قطعیت در این باره نظر داد. با این وجود، بیشتر دانشمندان در مورد اینکه اگر استفاده از این وسیله خطرناک باشد، خطر آن برای کودکان بیشتر است اتفاق نظر دارند.بسیاری از دانشمندان امواج الکترومغناطیس را نه تنها برای کودکان که برای بزرگسالان نیز خطرناک میدانند. با این حال دانشمندان معتقدند که بهدلیل عمق کمتر یا ضخامت کمتر استخوان سر در کودکان، آنها بیش از بزرگسالان در معرض خطر امواج
الکترو مغناطیس قرار دارند.
با توجه به این دیدگاه است که دکتر آنی ساسکو از مؤسسه سلامت عمومی، اپیدمولوژی و توسعه بردو میگوید: اگر عمق نفوذ امواج الکترو مغناطیس به مغز برابر ۴ سانتیمتر باشد، در بزرگسالان به منطقه گیجگاهی (Temporal lobe) خواهد رسید که وظایف چندانی بر عهده ندارد اما در کودکان این میزان نفوذ مناطق مرکزیتر مغز را تحتتأثیر قرار خواهد داد.او ادامه میدهد: علاوه بر این جمجمه کودکان نازکتر است و کمتر میتواند نقش حفاظتی داشته باشد و میزان آب موجود در مغز آنها نیز بیشتر است و میتوان گفت دلایل زیادی وجود دارد که نشان میدهد میزان جذب اشعه در کودکان بیشتر است. نتیجه یک تحقیق اروپایی که به تازگی در مجله مؤسسه ملی سرطان آمریکا منتشر شده نشانگر آن است که احتمال ابتلا به سرطان در کودکانی که از تلفن همراه استفاده میکنند، نسبت به کودکانی که از این وسیله استفاده نمیکنند افزایش نمییابد. اما این نظریه منتقدانی نیز دارد؛ منتقدان این نظریه میگویند که تحقیقات در یک دوره زمانی کوتاهمدت انجام شده است و اطلاعات مورد استناد هم تاریخ گذشته هستند. آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC) به تازگی تلفنهای همراه را دستهبندی مجدد کرده است. این مؤسسه وابسته به سازمان ملل در ارائه دلایل کافی برای نشان دادن اینکه تلفنهای همراه قطعا در ابتلا به سرطان مؤثر هستند ناتوان بوده؛ اما در عوض تلفن همراه را احتمالا سرطانزا طبقهبندی کرده است.
این طبقهبندی مجدد پس از برگزاری نشست دانشمندان متخصص این زمینه در مقر اصلی مؤسسه در شهر لیون انجام شد. آنها اطلاعات بهدست آمده از آزمایشهایی که روی حیوانات انجام شده را به همراه نتایج طولانیترین تحقیق انجام شده روی مبتلایان به سرطان مغز مورد بررسی قرار دادند. دکتر کورت استریف از مؤسسه IARC میگوید: از مطالعه سرطان در انسان شواهدی قوی به دست آمده که نشاندهنده ارتباط احتمالی استفاده از تلفن همراه و ابتلا به برخی از انواع سرطان مغز است اما هنوز هم ابهامات زیادی در مورد خطرات استفاده از این وسیله برای کودکان وجود دارد.مؤسسه GSMA که از منافع صنایع تلفن همراه دفاع میکند در مورد نتایج این تحقیقات میگوید: طبقهبندی IARC خطر را محتمل، اما بعید میداند. دکتر آنی ساسکو میگوید: من فکر میکنم که تلفن همراه خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش میدهد و دلایل قوی هم موجود است که نشان میدهد احتمال ابتلای افرادی که برای مدت بیش از ۱۰سال از این وسیله استفاده کردهاند، به لیگوما که نوعی تومور مغزی است افزایش مییابد. دکتر استریف میگوید: میتوان گفت که بدترین حالت استفاده از تلفن همراه هنگام مکالمه صوتی وقتی است که گوشی به گوش یا مغز نزدیک است. بنابراین بهعنوان مثال میتوان استفاده از تجهیزات هندزفری را پیشنهاد کرد.او میافزاید: شواهدی هم مبنی بر دو برابر شدن این اثر در کودکان وجود دارد. بنابراین شاید عاقلانه باشد که استفاده کودکان از این وسیله را محدود کنیم و اقدام عملی را جدی بگیریم.
با توجه به نتایج این تحقیقات، برخی معتقدند که دولتها و مسئولان سلامت و بهداشت باید مردم را به استفاده از پیامک بهجای مکالمه، ترجیح استفاده از تلفن ثابت و استفاده از هندزفری ترغیب کنند. به هر حال پس از گذشت بیش از ۲۰سال از ظهور تلفن همراه، بسیاری از متخصصان معتقدند که خطری در این مورد وجود ندارد؛ سازمان ملل اعلام میکند که احتمال خطر وجود دارد و بسیاری از دانشمندان نیز اعتقاد دارند این وسیله به احتمال زیاد میتواند مشکلآفرین باشد.