ضریب نفوذ مشترکان تلفن همراه در ایران نیز 91.2 اعلام شده که با احتساب جمعیت 75.1 میلیون نفری ایران و در نظر گرفتن شاخص فوق می‌توان نتیجه گرفت که هم‌اکنون بیش از 68 میلیون اشتراک تلفن همراه در ایران وجود دارد، همچنین ایران در منطقه خاورمیانه در رده نهم قرار گرفته است.جایگاه هشتادوپنجم در دنیا و جایگاه نهم در منطقه، با توجه به پیشرفت فناوری‌های مخابراتی و ارتباطاتی، رتبه چندان خوبی برای کشورمان به شمار نمی‌رود؛ به ویژه اینکه بر اساس سند چشم‌انداز، ایران باید در افق 1404 در جایگاه اول منطقه بایستد.
در روزهای اخیر، مناقشاتی بر سر عملکرد اپراتور دوم تلفن همراه و میزان توسعه سرویس‌های آن مطرح شده، اما آنچه باید به آن توجه کرد میزان نیاز کشور به خطوط ارتباطی و توسعه فناوری‌های پیشرفته ارتباطی بر بستر نسل‌های جدید تلفن همراه است. امروزه بخش عمده‌ای از خدمات تجارت الکترونیک و بانکداری الکترونیک با استفاده از سرویس‌های ارتباطی پیشرفته تلفن‌همراه صورت می‌گیرد. بدون توسعه این زیرساخت‌ها، سایر بخش‌ها هم به تحرک واداشته نمی‌شود، کمااینکه بدون شروع فعالیت اپراتوردوم، اپراتور دولتی هرگز به فکر توسعه خدمات خود نمی‌افتاد. همیشه رقابت می‌تواند به‌عنوان عنصری سازنده به نفع مردم تمام شود.
هر تصمیم یا اقدامی که منجر به ایجاد وضعیت انحصاری در ارائه خدمات و توسعه فناوری‌های پیشرفته تلفن همراه مانند ام‌‌ام‌اس، جی‌پی‌آر‌اس و سایر خدمات ارتباطات راه دور توسط اپراتورها شود برخلاف روند توسعه و پیشرفت کشور تلقی می‌شود.به‌نظر می‌رسد دولت به‌رغم اقدامات انجام شده طی سالیان اخیر، بی‌میل به بازگرداندن روند انحصاری گذشته در این عرصه نیست و زمزمه‌های این امر را می‌توان در رقابت ناعادلانه شرکت مخابرات ایران در برابرآی‌اس‌پی‌ها در واگذاری خطوط اینترنت پرسرعت شنید. با وجود‌این باید دانست تنها راه توسعه فناوری‌های ارتباطی، از مسیر تقویت بخش مردمی و خصوصی می‌گذرد و تنها با اتکا به این توان است که می‌توان امید داشت جایگاه ترسیم شده برای ایران در برنامه‌های بلندمدت تحصیل شود.
