با این حال درگیری‌ها در این کشور هنوز متوقف نشده‌است. در این باره با امیرموسوی کارشناس مسائل خاورمیانه گفت‌وگو کرده‌ایم.
- توافق سوریه و اتحادیه عرب با شکست روبه‌رو شده‌است؟
سوریه در راستای این توافق 553 زندانی سیاسی را آزاد کرد. یکی از شرط‌های سوریه در این توافق این بود که جنگ روانی و رسانه‌ای متوقف شود که متأسفانه 2شبکه عربی الجزیره و العربیه این جنگ روانی را متوقف نکرده‌اند بلکه حتی آن را تشدید کرده‌اند. متأسفانه برخی از کشورهای عربی از جمله قطر، نقش خوبی ایفا نمی‌کنند و تلاش می‌کنند تا این وضعیت متشنج باقی بماند و نکته دیگر اینکه همزمان با عفو عمومی افراد مسلح از طرف دولت سوریه، آمریکا به‌صورت علنی دخالت کرد و این نشان از دخالت این کشور در مسائل داخلی سوریه است.
- اکنون درگیری‌ها تنها در 2شهر حمص و حماه منحصر شده است. این دو شهر چه ویژگی‌هایی دارند که از 7ماه پیش تاکنون همچنان ناآرامند؟
3منطقه درعا، حمص و حماه پیوندی تاریخی و سیاسی با هم دارند و اینها از طریق اردن کمک مالی و نظامی دریافت می‌کنند و میلیون‌ها دلار در این شهرها توزیع می‌شود و حتی افرادی که دست از کار می‌کشند، به‌صورت هفتگی مبالغ کلانی دریافت می‌کنند. در این شهرها همچنین به‌علت وجود افراد سلفی و تند و رادیکال از سوی عربستان سعودی حمایت می‌شوند. تنها این سه‌شهر ناآرامند و دیگر شهرهای سوریه، منتظر پیاده شدن اصلاحات هستند.
- آیا آمریکا و ترکیه در ابتکار عمل اتحادیه عرب سهیم بوده‌اند؟
فکر می‌کنم اساسا تلاش‌های اتحادیه عرب، مقدمه‌ای برای تلاش‌های بعدی آمریکاست. و آمریکا هر برنامه‌ای داشته باشد از طریق ترکیه اجرا می‌کند و از این رو، پیوند بسیار واضحی وجود دارد. متأسفانه اتحادیه عرب، کارها را به‌سوی تنش و درگیری پیش می‌برد؛ چرا که به‌صورت یکجانبه حکم و داوری می‌کند. سوریه درخواست کرد که کمیته‌ای از اتحادیه عرب بیاید و برخورد نظامی گروهای مسلح را پیگیری کند اما این اتحادیه نپذیرفت و تنها به این نکته بسنده کرد که باید تمامی برخوردهای نظامی متوقف شود، درحالی‌که افراد مسلح نیز اقدامات نظامی صورت می‌دهند و با نیروهای امنیتی سوریه برخورد می‌کنند.
- گام بعدی این اتحادیه چه خواهد بود؟
اتحادیه عرب 2مشکل دارد؛ یکی اینکه سوریه را در حمص و درعا منحصر کرده و دوم اینکه گروه‌های مسلح را اساسا نادیده گرفته است. تا زمانی که این مشکل برای اتحادیه عرب حل نشود، اتفاق‌نظری حاصل نمی‌شود. البته در اتحادیه عرب درباره سوریه اتفاق نظر وجود ندارد و در همین کمیته وزارتی عربی هم اختلاف نظر وجود دارد. لذا فکر می‌کنم هر چند الجزایر و عمان موضع مثبتی به‌عنوان عضو کمیته وزارتی درباره سوریه دارند اما قطر و متأسفانه نبیل العربی دبیرکل اتحادیه عرب و عربستان سعودی و اردن، بیشتر ساز مخالف می‌زنند و با سوریه مشکل دارند و بقیه کشورهای عربی چندان درگیر این مسائل نیستند. لذا در جلسه آینده تحولات را بررسی خواهند کرد. احتمال می‌دهم اتحادیه عرب در نشست جدید خود ضرب الاجل جدیدی بدهد و سوریه درخواست خود را دوباره تکرار کند و تا زمانی که این جنگ روانی و رسانه‌ای علیه این کشور متوقف نشود، کار درست نخواهد شد.
