طرح جدایی شهرری از تهران نخستین‌بار در 20آذرماه 1389 از سوی مصطفی محمدنجار، وزیر کشور، مطرح شد. او در گفت‌وگو با خبرنگاران درباره جدایی شهرری از تهران گفته بود که این طرح در بخش تقسیمات کشوری معاونت سیاسی وزارت کشور در حال بررسی است.

استدلال وزیر کشور برای جدایی شهر ری از تهران این بود که چون شهرری دارای فرمانداری و ادارات جداگانه است باید از تهران جدا شود و حتی مدیریت شهری و مشخصا شهرداری تهران را به‌دلیل خدمت‌رسانی به شهروندان شهر ری عامل تداخل در این بخش از شهر خواند.

طرح جدایی شهرری از تهران به‌گفته شهردار شهرری از سوی دولت مطرح شده بود که با انتقادات جدی اعضای شورای شهر، شهردار تهران و برخی نمایندگان مجلس نیز مواجه شد. در نخستین واکنش، رئیس شورای شهر تهران نسبت به جداسازی شهرری از تهران هشدار داد. مهدی چمران در نخستین اظهارنظر در مورد طرح جدایی شهرری از تهران که از سوی دولت ارائه شده بود در جلسه علنی شورای شهر گفت که بنا به وظیفه اخلاقی هشدارهای لازم را به طراحان طرح داده است.

رئیس شورای شهر تهران همچنین جدایی مناطق شهر تهران را همانند جدایی استان‌ها از کشور خواند و همان زمان اعلام کرد که این اقدام قابل قبول نیست. مخالفان اقدام غیر کارشناسی طراحان جدایی شهرری از تهران می‌گفتند مگر می‌شود با کشیدن یک خط مجازی وسط شهر و زمانی که شبکه حمل‌ونقل عمومی، راهنمایی و رانندگی، سازمان‌های خدماتی و فرهنگی مانند فرهنگسراها، ورزشگاه‌ها و... در شهرری وابسته به مدیریت شهرداری تهران هستند، وضع را تغییر داد؟

کارشناسان آن‌روزها جداسازی شهر ری را موجب مختل شدن تمام زیرساخت‌های شهر تهران دانستند و طرح‌های اینچنینی را نیز برخلاف اصول فنی، شهرسازی و مدیریت شهری اعلام کردند که اجرای آن به شهروندان آسیب می‌زند.

آن‌طور که مهدی چمران اعلام کرد، طرح جدا شدن شهرری از تهران سرآغاز وقوع یک فاجعه بود که تبعات منفی بسیاری برای پایتخت به همراه داشت. احمد مسجد‌جامعی، دیگر عضو شورای شهر تهران نیز طرح جداسازی شهرری از تهران را نخستین گام دولت در تجزیه پایتخت اعلام کرد. در این میان تنها یک عضو در شورای شهر تهران بود که با تصمیم زیرمجموعه دولت موافقت می‌کرد. پروین احمدی‌نژاد می‌گفت تنها درصورتی مخالف طرح خواهد بود که بودجه شهرداری شهرری افزایش یابد.

این اظهارات البته با توضیحات دیگری از سوی معصومه ابتکار روبه‌رو شد. ابتکار در توضیح انواع خدمات ارائه شده از سوی شهرداری تهران به شهرری، به افزایش سرانه فضای سبز به یک متر و نیم و تنها در طول یک‌سال و دیگر خدمات ارائه شده به این بخش از شهر تهران اشاره کرد.

مخالفان طرح جداسازی شهرری از پایتخت، به این جهت در برابر این طرح غیرکارشناسی مقاومت می‌کردند که آن‌را زمینه‌ساز جدایی مناطق دیگر شهر همچون تفکیک شمیران از تهران می‌دانستند. احمد مسجد‌جامعی یکی از مخالفان طرح گفت: در شرایطی که شورای شهر به شهرداری تأکید کرد حتی در طرح‌های معمول خود ملزم به ارائه پیوست اجتماعی و فرهنگی برای کاستن از عوارض احتمالی اجتماعی و فرهنگی است، آن‌وقت چگونه است که برای چنین طرح پرمخاطره‌ای طراحان هیچ‌گونه پیوست کارشناسی اجتماعی و فرهنگی ارائه نمی‌دهند؟

موافقان طرح جداسازی شهرری از تهران، اعلام کرده بودند که شهرداری تهران به این نقطه از شهر توجه کاملی ندارد و مدیریت شهری را به بی‌توجهی به منطقه شهرری متهم می‌کردند. تبلیغات آنها چنان تداوم یافت که به ناچار مرتضی طلایی را به اظهارنظر و اعلام مبلغ هزینه‌کرد مدیریت شهری و شهرداری تهران در شهرری وادار کرد.

طلایی که خواستار توقف طرح جدایی شهرری از تهران و پیروی از تصمیمات کارشناسانه در این‌باره شده بود، گفت که طرح جداسازی شهرری از تهران مانند این است که طراحان برای فرار از باران، زیر ناودان بروند.

نکته‌ای که در آن کشمکش‌های طرح جداسازی شهرری از تهران مطرح شد چنان بر طراحان طرح گران آمد که تبلیغات منفی آنها علیه مدیریت شهری در شهرری ناکام ماند. احمد مسجد‌جامعی اعلام کرد: درآمد شهرداری از منطقه 20 حدود 30میلیارد تومان است و این در حالی است که شهرداری تهران تا سقف 300میلیارد تومان برای شهرری هزینه می‌کند. وی افزود: با توجه به ارتزاقی که شهرری از شهرداری تهران می‌کند جدا کردن آن از تهران کم لطفی در حق مردم شهرری است.

کد خبر 150894

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز