به گزارش ایلنا، رضا نامجو هنرمندی بود که سالها نقش عشق را برای پاسداشت فرهنگ و هنر ایران بر روی اجسام بلکه بر دل ایرانیان زد.
استاد نامجو در سال 1322 در شهرستان رشت متولد شد. وی از سن 10 سالگی که به تهران مهاجرت کرد؛ به فراگیری رشته قلمزنی روی مس، برنج و نقره پرداخت.
او خود را مدیون استاد گرانقدرش مرحوم دهنوی میدانست و در کارگاه به شیوه استاد سبکهای ساسانی، سلجوقی و صفوی قلم میزد.
از آثار برجسته استاد نامجو میتوان به کارهای قرآنی به خط کوفی، اسماء الحسنی، چهارده معصوم و ... اشاره کرد.
زندهیاد نامجو در 25 سالگی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد و تا سال 1379 نیز به تدریس این هنر اشتغال داشت. وی در سال 1378 در هفتمین نمایشگاه قرآن به عنوان خادم قرآن معرفی شد.