کنفرانس امنیتی مونیخ در حکم اجلاس اقتصادی داووس

در 44 سال اخیر این کنفرانس فقط دو مدیر داشته است. مدیر فعلی کنفرانس مونیخ مشاور سیاسی و امنیتی هلموت کهل صدراعظم اسبق آلمان بوده است. از دوره صدراعظمی گرهارد شرودر دعوت از کشورهای غیرعضو Nato نیز صورت می‌گیرد. دعوت‌شدگان معمولاً مقامات امنیتی، نظامیان، اعضای پارلمان، وزیران و شخصیت‌های دولتی و کارشناسان امنیتی هستند. مقامات و چهره‌های اقتصادی نیز در سال‌های اخیر به کنفرانس مونیخ دعوت می‌شوند. به قول مدیر کنفرانس اعتبار کنفرانس مونیخ به حضور قوی شرکت‌کنندگان آمریکایی بستگی دارد.
در سال 2007 اتحادیه اروپا پنجاهمین سالگرد تولد خود را جشن می‌گیرد. برای آلمان که در زمره بنیانگذاران اتحادیه اروپا بوده و تا خرداد 1386 رئیس دوره‌ای اتحادیه اروپا خواهد بود، تقارن این پنجاه‌سالگی فرخنده است. مضافاً این‌که آلمان در سال 2007 پس از روسیه ریاست گروه هشت را نیز برعهده خواهد گرفت. کنفرانس مونیخ در حالی برگزار می‌شود که آمریکا در عراق و ناتو در افغانستان در رسیدن به اهداف‌شان ناکام بوده‌اند. این در حالی است که در اجلاس سران ناتو در ریگا در لتونی کشورهای عضو از یک طرف مسئولیت جهانی امنیتی برای ناتو تصویب کردند ولی از طرف دیگر با درخواست ناتو برای اعزام نیروی بیشتر به افغانستان مخالفت کردند. گرچه آنگلا مرکل دو روز پیش بر نقش بیشتر سازمان ملل در مناقشات بین‌المللی تأکید کرد اما اروپا و آمریکا، آشکارا بر ناتو سرمایه‌گذاری بیشتری می‌کنند. قرار است کشورهای استرالیا، ژاپن و زلاندنو نیز نوعی همکاری امنیتی را با ناتو شروع کنند. ناتو با کویت قرارداد امنیتی امضا کرده است و مشابه این قرارداد نیز به‌زودی با قطر امضا خواهد شد. اخیراً نیز در ریاض پایتخت عربستان سعودی کنفرانس امنیتی و مشورتی ناتو برگزار شد. مسئولیت ناتو در عراق فعلاً در حد آموزش نظامی نیروهای عراقی است.
بعد از اقدام یکجانبه آمریکا در حمله به عراق و مخالفت آلمان و فرانسه با آن، روابط واشنگتن و اروپا گرمای چندانی نداشت. لذا جریان کنفرانس مونیخ در سال گذشته بیشتر جلسه آشتی‌کنان میان اروپا و آمریکا بود. البته از نقش مرکل در این میان نباید گذشت. فرانسه به‌دلیل در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری و انگلیس به‌دلیل انواع مشکلات و رسوایی‌های تونی‌بلر فعلاً در جریان مسائل حاد سیاسی منطقه خاورمیانه نیست اما آلمان (مرکل صدراعظم آلمان) فارغ از این مسائل عملاً پا در جای پای انگلیس گذاشته است. مرکل از اول آذر سال 84 که به قدرت رسیده است در جانبداری از آمریکا گوی سبقت را از سایر اروپاییان ربوده است. وی در این مدت کلمه‌ای در انتقاد از سیاست بوش در خاورمیانه به زبان نرانده است.