یافته‌های تحقیقی درباره میزان تأثیرگذاری استرس ناشی از زلزله بزرگ شیلی حکایت از آن دارد که علاوه بر فقر که خود از عوامل استرس‌زاست، خود استرس نیز به‌تنهایی می‌تواند بر زنان باردار تأثیر منفی بگذارد.محققان به منظور اثبات این مسئله، گواهی تولد نوزادان متولد شده در شیلی طی سال‌های 2004 و 2006 را مورد بررسی قرار دادند.
این محققان در بخشی از گزارش تحقیق خود در این‌باره که در نشریه تولیدمثل انسانی انتشار یافته است، به این نکته اشاره کرده‌اند که درصورت قرار گرفتن مادران طی 3ماه اول بارداری در معرض زلزله، نسبت تولد فرزندان پسر در مقایسه با فرزندان دختر در میان آنها کاهش می‌یابد.
دکتر کارین کلینهاوس، استاد مشاور روانشناسی و ژنوکولوژی و پزشکی محیط‌زیست دانشگاه نیویورک، نویسنده اصلی این مقاله تحقیقی، در ادامه گزارش خود در این‌باره آورده است: به‌طور کلی مرگومیر هنگام تولد در میان نوزادان پسر کمتر از نوزادان دختر است. نسبت تولد نوزادان پسر به دختر نیز 51 به 49 است.
بر مبنای یافته‌های محققانی که درباره نوزادان متولد شده در سال‌های 2004 تا 2006 در شیلی تحقیق می‌کردند میزان پسران زنده متولدشده در این سال‌ها با کسری 5،8درصدی مواجه شده است. در واقع طی این سال‌ها از هر 100نوزاد پسر 45 نفر زنده متولد شده‌اند. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که میزان تولد نوزادان دختر از نوزادان پسر بیشتر شده است.
یافته‌های این تحقیق می‌تواند با یافته‌های تحقیقی که قبل‌تر انجام گرفته مرتبط باشد. بر مبنای نتایج آن تحقیق قدیمی‌تر اثبات شده بود که جنین‌های مذکر از جنین‌های مونث بیشتر رشد می‌کنند و بزرگ‌تر می‌شوند و نیازمند دریافت منابع بیشتری از مادر هستند؛ بنابراین جنین پسر هنگام ایجاد استرس یا استرس شدید، بیش از جنین دختر در معرض خطر سقط قرار می‌گیرد. علاوه بر این جنین‌های مذکر به احتمال زیاد ضعیف‌تر از جنین‌های دختر هستند و در نتیجه از توانایی کمتری برای تطابق رشد خود با محیطی استرس‌زا برخوردارند.
در این تحقیق همچنین مشخص شد زنانی که طی 2 یا 3ماه اول بارداری خود وقوع زلزله را تجربه کرده‌اند از دوران بارداری کوتاه‌تری نسبت به سایر مادرانی که زلزله را تجربه نکرده‌اند برخوردار هستند و به احتمال زیاد کودکانی نارس به دنیا خواهند آورد.
بر مبنای نتایج این تحقیق همچنین مشخص شد که در مقایسه با زنانی که در مناطقی از شیلی زندگی می‌کردند که موج زلزله در آن احساس نشده بود، دوران بارداری زنانی که در ماه دوم بارداری در معرض زلزله قرار گرفته بودند، به‌طور میانگین 1،3روز کوتاه‌تر بود. آن دسته از زنانی نیز که در ماه سوم بارداری زلزله را تجربه کرده بودند به‌طور میانگین دوران بارداریشان 2روز از آن دسته از زنانی که در معرض زلزله قرار نگرفته بودند کوتاه‌تر بود.
بیش از 9 نفر در هر 100نفر از زنان مشارکت‌کننده در این تحقیق که در ماه سوم بارداری در معرض زلزله سال 2005 شیلی قرار گرفته بودند، نوزادان نارس به دنیا آورده بودند که این میزان، 3،4درصد افزایش در مقایسه با آمار مرگومیر نوزادان متولد شده در شرایط عادی نشان می‌دهد. در شرایط عادی احتمال این وجود دارد که در زمان زایمان از هر 100نوزاد 6نفر جان خود را از دست بدهند. در میان مادرانی که در ماه دوم بارداری خود در معرض زلزله قرار گرفته بودند نیز به‌طور میانگین 4درصد میزان تولد نوزادان نارس افزایش یافته بود.
