خود من یکی از کسانی بودم که در سبک وزن مسابقه می‌دادم و قهرمان بودم. به‌نظر من، همین موفقیت‌ها باعث می‌شد کسی که می‌خواهد وزنه‌برداری کند، بیشتر میل به حضور در وزن‌های سبک داشته باشد تا اینکه بخواهد به سمت سنگین‌وزن گرایش پیدا کند.
البته رشته وزنه‌برداری به گونه‌ای است که به وزن یک ورزشکار ارتباط مستقیم دارد؛ مثلا من با وزن کم خودم هیچ‌وقت نمی‌توانستم در سنگین وزن مسابقه بدهم.
اما صحبت خودم را از گذشته به سال‌های اخیر می‌آورم و اینکه چرا حالا تیم ملی ما در سنگین وزن قدرتمندتر است؟ اگر در گذشته به سبک وزن‌ها نگاه ویژه‌ای می‌شد، به‌دلیل موفقیت در این وزن‌ها بود، اما در 5-4سال قبل وقتی رضازاده قهرمان دنیا و المپیک شد، همه‌چیز در وزنه‌برداری فرق کرد؛ یعنی بیشتر علاقه‌مندان به حضور در دسته سنگین و فوق‌سنگین روی آوردند و بعد از آن ما موفقیت‌های بیشتری در وزن‌های سنگین به دست آوردیم. مثلا خود من در حال حاضر مربی تیم نونهالان هستم و می‌بینم که این بچه‌ها چقدر دوست دارند که در سنگین‌وزن مسابقه دهند.
البته فدراسیون و مربیان هم نقش زیادی در قهرمانی‌های سنگین‌وزن‌ها دارند و نمی‌شود از این موضوع به سادگی گذشت. یک موضوع هم فقط در مورد سنگین وزن‌ها صادق است و آن این است که وزنه‌برداران هیچ دوست ندارند که وزن کم کنند. در زمان ما خیلی وقت‌ها خود من وزن کم می‌کردم ولی الان وزنه‌بردار با بالا رفتن وزنش یک وزن بالاتر می‌رود.
حضور کیانوش رستمی هم در یک وزن بالاتر به این مسئله می‌تواند بستگی داشته باشد. البته رستمی در مسابقات جهانی نشان داد که چقدر بااستعداد است و می‌تواند در وزن 85 کیلوگرم، یعنی یک وزن بالاتر هم بهترین باشد اما من مطمئن هستم که کوروش باقری هم چنین استنباطی کرده که او می‌تواند در وزن‌های سنگین نتیجه بگیرد. حالا چطور می‌توانیم توازنی بین موفقیت‌های وزن‌های سبک و سنگین ایجاد کنیم.
ما نباید فراموش کنیم که هنوز علاوه بر سبک‌وزن در میان‌وزن هم مشکلاتی داریم ولی همه این مشکلات با توجه به تیم‌های پایه می‌تواند برطرف شود.
تفاوت ورزش وزنه‌برداری با دیگر ورزش‌ها این است که ورزشکاران این رشته عاشق آهن می‌شوند. مثلا فوتبال با توپ انجام می‌شود و جذاب است. در ضمن همه می‌توانند فوتبال بازی کنند ولی یک پیرمرد نمی‌تواند وزنه‌برداری کند. با این حال، ورزشکاران این رشته اگر علاقه‌مند باشند، خیلی زود عاشق آهن می‌شوند. به‌نظر من، با توجه به تیم‌های پایه و پرورش دادن آنها، ما در 5 سال آینده علاوه بر سنگین‌وزن، در میان‌وزن و سبک‌وزن هم قهرمان‌های نامی خواهیم داشت.
