کاوشگر گریل A- ناسا پس از سفری سه ماهه، موتور اصلی خود را روشن کرده و طی یک مانور 40 دقیقه‌ای وارد مدار ماه شد.
کاوشگر دیگر، گریل-B ، قرار است با تاخیر یک روزه در ساعت 22:05 به وقت گرینویچ وارد مدار شود.
این کاوشگرها پس از چرخش تدریجی در مدارهای بسیار پایین ماه، بصورت پشت سر هم به سرعت در اطراف این قمر حرکت کرده و میدان مغناطیسی آن را با جزئیات دقیق طراحی خواهند کرد.
به گزارش ایسنا، محققان انتظار دارند که این سنجش‌ها بتوانند به کشف اسراری در مورد ترکیبات و سیر تکاملی ماه که با وجود بیش از 100 ماموریت هنوز ناشناخته باقی مانده، کمک کنند.
دانشمندان بر این باورند که ماه در پی برخورد یک سیاره بزرگ به اندازه مریخ با زمین، در حدود 405 میلیون سال قبل، به وجود آمده است. این برخورد منجر به پرتاب میزان عظیمی از ذرات به فضا شده که در آخر بهم آمیخته شده‌اند.
با وجود این که این فرضیه مورد پذیرش واقع شده، اما هنوز ناگفته‌های زیادی در مورد تکامل این قمر از آن زمان تا کنون باقی مانده است. یکی از آنها تفاوت بسیار عظیم سمت قابل مشاهده ماه با طرف دیگر آن است.
ماموریت 496 میلیون دلاری گریل (بازیابی اطلاعات گرانش و آزمایشگاه داخلی) در سپتامبر آغاز شد که پس از طی سه ماه سفر، گریل آرام و مستقیم به مدار ماه رسید.
جالب این که مأموریت آپولو 11 ناسا، در سال 1969 طی سه روز به ماه رسید؛ چرا که در آن زمان سرعت در میان اولویت‌های این سفر قرار داشته، در حالی که سفر گریل به شکل مصرف کارآمد انرژی بوده و به دانشمندان زمان کافی برای بررسی سلامت کاوشگر و بالا بردن اطلاعات علمی خود ارائه کرد.
کاوشگرهای گریل برای دو ماه به چرخش مدارهای پائین ماه پرداخته و تا ارتفاع 55 کیلومتری سطح ماه در ماه مارس پائین خواهند رفت. در آن زمان آنها کار نقشه برداری و سنجش‌های خود را برای 82 روز در فاصله بین 121 تا 362 کیلومتر از یکدیگر آغاز خواهند کرد.
سنجش‌ها توسط تیم تحقیقاتی زمینی این کاوشگرها، برای طراحی یک نقشه دقیق از میدان مغناطیسی ماه مورد استفاده قرار گرفته که به نمایش اطلاعات زیادی در مورد ترکیبات ماه خواهد پرداخت و به دانشمندان در درک چگونگی شکل‌گیری ماه و تغییرات آن در طول زمان کمک خواهد کرد.
