جزئیات مجادله رحماندوست با احمدی‌نژاد درباره مشایی؛ احمدی‌نژاد 84 و 90

1

• بنده مجموعه مکاتباتی را که در دولت هفتم و هشتم انجام دادم حدود 30 هزار صفحه است که با دستگاه‌ها، ریاست جمهوری و وزارتخانه‌ها داشتم؛ سه هزار صفحه از سی هزار صفحه یعنی حدود یک دهم از آنها را دسته بندی موضوعی کردیم و خلاصه این مکاتبات را در سی و چهار جلد که عملکرد مشاورت امور ایثارگران رئیس‌جمهور در دولت هفتم و هشتم به شمار می‌رود را به تعداد محدود تکثیر کردیم یک نسخه از آن در کتابخانه ملّی است و جاهای دیگر مانند کتابخانه نهاد ریاست جمهوری فرستادیم، در آن مقطع درگیری‌های زیادی داشتیم که یکی از آنها مربوط به سهمیه ایثارگران در دانشگاه‌ها می‌شد.

2

• دو- سه مصوبه از دولت خاتمی در مورد ایثارگران بیرون آمد که من از آنها خیلی بدم آمد؛ از این رو به رئیس‌جمهور نامه‌ای نوشتم مبنی بر اینکه من عضو دولت شوم تا در آنجا از مسائل ایثارگران دفاع کنم اما آنها با یک مرحله پایین‌تر موافقت کردند و من عضو دو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی دولت شدم؛ وقتی متوجه شدم که بعضاً از کمیسیون دیگری غیر از فرهنگی و اجتماعی نیز مسائل ایثارگران به شکل غیر کارشناسی در می‌آید دوباره پیشنهاد کردم که به دولت بیایم که قرار شد در روزها و ساعاتی که دستور کار هیات دولت و یا دستور جلسات کمیسیون‌های دیگر هم مربوط به ایثارگران است مرا دعوت کنند.

3

• دیگران می‌گویند نگاه بنده ساختاری، مبنایی و بنیادی است؛ از این رو تلاشم این بود که امور ایثارگران ساز و کار اجرایی رسمی پیدا کند و در جایی که قرار است همه موارد مربوط به ایثارگران در آنجا شکل بگیرد خودم هم حضور داشته باشم؛ در کمیسیون اجتماعی دولت 70 تا 80 درصد موضوعات مربوط به ایثارگران بحث می‌شد؛ یکی از بحث‌های عمده که بنده از آن زمان شروع کردم بحث رزمندگان بود، ما احصا کردیم در سراسر کشور حدود سی و سه هزار رزمنده با این 5 ویژگی که یک سال جبهه داوطلبانه داشتند و بسیجی به جبهه رفته بودند، حقوق بگیر از نظام نبوده و بنیاد شهید به آنها خدمات نمی‌داد و همچنین وضعیت مادی ناجوری داشتند وجود داشت.

4

• برای نظام جمهوری اسلامی ایران بسیار خجالت دارد فردی که هیچ وظیفه سازمانی حضور در جبهه را ندارد ارتشی، سپاهی و عضو نیروی انتظامی نیست و یک کارگر ساختمانی یا بقال یا دانش آموز یا شاگرد مغازه یک سال در جبهه داوطلبانه جنگیده است و از هیچ جا حقوق نمی گیرد و بنیاد شهید هم به او خدماتی نمی‌دهد و اکنون در وضعیت مالی بدی قرار دارد و یک نفرش هم برای من قابل تحمل نبود چه رسد به اینکه 33 هزار نفر باشند.

5

• به تمامی مقاماتی که باید دستور دهند یعنی رئیس‌جمهور، رئیس سازمان مدیریت برنامه ریزی وقت، رئیس بنیاد شهید و بنیاد جانبازان، سپاه گفته شد اما تا آخر دولت اصلاحات تصویب بودجه لازم تحقق پیدا نکرد. یادم هست در آخرین روزی که بودجه سال 83 بسته می‌شد در حرم امام رضا (ع) بودم که باخبر شدم جلسه علنی مجلس بودجه کل کشور را تصویب کرد و کار را به پایان رساند پرسیدم بودجه رزمندگان تصویب شد؟ که در پاسخ گفتند خیر، از این رو گفتم اگر خودکشی سیاسی مفهوم درستی باشد روز خودکشی سیاسی من همین روز است؛ همچنین در آن زمان از رئیس‌جمهور وقت پیگیری می‌کردیم تا رزمندگان یک سازمان خاص داشته باشند چرا که نپذیرفتند که خدمات دهی به رزمندگان مخصوصاً رزمندگان موثر در بنیاد شهید و امور ایثارگران قرار گیرند.

6

• رئیس جمهور ظاهراً نوشته بود با تشکیل سازمان‌های متعدد و موازی موافق نیست اما اگر لازم است سازمان رزمندگان برای رسیدگی به امور رزمندگان تشکیل شود؛ رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت آقای شرکا گفته بود بودجه نداریم؛ از این رو یک نامه صریح به رئیس جمهور نوشتم که شروع نامه اینگونه بود خدا را شکر که بازی برزگان را نیاموختم و در واقع منظور این مطلب بود که شما سیاسیون حرفی را می‌زنید و دستور ها را صادر می‌کنید اما به عمل منجر نمی‌شود که رئیس‌جمهور بسیار از این نامه ناراحت شد؛ بنده هم در آن دولت و هم در دولت‌های بعدی در بحث امور ایثارگران با کسی معامله و مماشات نمی‌کردم. نامه دیگر در خصوص بحث آموزش عالی بود، اعتقاد ما این بود که در حق رزمندگان اجحاف می‌شود؛ ظاهراً گفته می‌شد ایثارگران 40 درصد سهمیه را دارند اما هیچگاه بیشتر از 5 درصد سهمیه آنها پرنشده بود و در واقع قانون ناقص اجرا می‌شد این یک بحث فنی دارد و ما یک استدلال فنی نسبت به آن داشتیم اما این مکاتبات و پیگیری‌ها جواب نداد.

7

• عطاء‌الله مهاجرانی وزیر ارشاد وقت برای توجیه موضوع گفت‌وگوی تمدن‌ها این موضوع را مطرح کرد که اگر ملت ایران و عراق از یکدیگر شناخت داشتند چنین جنگی اتفاق نمی‌افتاد و بنده در مصاحبه‌ای با روزنامه کیهان عنوان کردم که وزیر ارشاد نه انقلاب را فهمیده و نه دفاع مقدس را شناخته است چرا که این جنگِ آمریکا و صهیونیست‌ها علیه ملت ایران بود هر چند که دولت صدام با مزدورانش به جنگ ما آمدند؛ فردای همان روز وی در کیهان به من جواب داد البته مشخص بود که عقب‌نشینی کرده بود به همین علت من هم موضوع را کش ندادم.

8

• برای بنده طبیعی بود که با روی کار آمدن آقای احمدی‌نژاد مسئولان و دست اندرکاران سطوح بالای شاغل در دولت اصلاحات در این دولت جایگاهی نخواهند داشت؛ از این رو وقتی آقای احمدی‌نژاد روی کار آمد به وی نامه نوشتم مبنی براینکه تاکنون با این عنوان و سمت کار می کردم؛ همچنین گزارشات کاری 8 ساله را تهیه و در سه هزار صفحه تدوین کرده‌ام و به احمدی‌نژاد نوشتم که بر هرکس که به این سمت منصوب شود کار را به او تحویل می‌دهم و خود نیز به وی کمک می‌کنم.

9

• در اوایل دولت نهم همراه با مستندات 8 ساله به دیدار احمدی‌نژاد رفتم و مفصل با یکدیگر صحبت کردیم که در نهایت به وی گفتم با هر فردی که به عنوان مشاور ایثارگران منصوب کنی همکاری می‌کنم حتی افرادی را نیز می‌شناسم که می‌توانند این سمت را عهده‌دار شوند که وی در جواب گفت که من فردی را برای این سمت در نظر گرفته‌ام آیا با وی همکاری می‌کنی؟ گفتم بله و اعتقادم هم این بود هر کس که در دولت برای ایثارگران کار کند با وی همکاری کنم و احمدی‌نژاد گفت که خودت را برای این سمت انتخاب کرده‌ام و برای من حکم صادر کرد.

10

• بدون شک همکاران دولت اصولگرا از اصلاح طلبان به دفاع مقدس نزدیک ترند و خود را به مسائل ایثارگران آشناتر، نزدیکتر و مانوس‌تر می‌دانند تا افرادی که با جنگ ارتباط کمتری داشته‌اند؛ از این رو یک جانباز و رزمنده بیشتر می‌تواند دغدغه‌های ایثارگران را متوجه شود لذا بعضاً شاهد این موضعگیری هستیم که یک مسئول که خودش از ایثارگران است این احساس را دارد که چه لزومی دارد فردی که تازه به میدان آمده به ما یاد دهد که چه بکنیم.

11

• برخی از مشکلات ما به این باز می‌گشت به اینکه برخی از عناصر مسئول در سطوح مختلف خود از بچه‌های جنگ بودند و لذا احساس نمی‌کردند لازم است یک مشاور امور ایثارگران بگذارند از این رو اینگونه نبود که نخواهد مشاور ایثارگران بگذارد بلکه خود را نسبت به مشاوری که می خواست بگذارد، اصلح می‌دانست.

12

• مشایی در آن زمان رئیس میراث فرهنگی بود؛ او را به جمعیت دفاع از ملت فلسطین احضار کردیم و جلسه‌ای بر اساس اظهاراتش مبنی بر دوستی با اسرائیل تشکیل شد که اعضاء هیات اجرایی جمعیت دفاع از ملت فلسطین حضور داشتند در این جلسه ما به مشایی گفتیم این سخنانی که گفتی چه معنی می‌دهد؟ وی این توجیه را داشت که همواره گفته می‌شود ما با کلّ اسرائیل مخالفیم اما اگر این کد داده شود که ما با دولت و نظام و حکومت اسرائیل مخالفیم حکومت اسرائیل برای نگهداری اعتقادات مردم خود هزینه‌اش بالاتر می‌رود که به وی گفتیم که چه کسی چنین استدلالی را گفته است مگر تو سیاست‌گذار دیپلماسی و سیاست خارجی هستی؟

13

• اما این توجیه را داشت که خلاف مشی امام (ره) و رهبری عمل نکردم و این یک تاکتیک است تا هزینه دولت اسرائیل را در نگهداری اعتقادات مردم خود نسبت به خودش بالاتر ببرم؛ همان زمان در روزنامه‌ها نوشته شد که مشایی به جمعیت دفاع ملت فلسطین رفته است تا درباره اظهارات خود توضیح دهد چرا که ما چنین چیزی را ما برنتابیدیم؛ در مجموع سخنان وی ما را راضی نکرد من در آن جلسه به او گفتم که سخن از دوستی با مردم اسرائیل خلاف دیدگاه امام، رهبر انقلاب و سیاست خارجی قطعی نظام جمهوری اسلامی است؛ البته حساب یهودیانی که قبل از 1948 در فلسطین و شامات ساکن بودند از این مساله جداست زیرا فلسطین سرزمین همه مسلمان‌ها ، مسیحیان و یهودیان بومی و ساکنان پیش از اشغال است.

14

• تفاوت احمدی‌نژاد 84 با 90 و شکل‌گیری حلقه انحرافی و نفوذ کرده در دولت دهم؛ این فردی که در راس چنین جریان یا حلقه‌ای شناخته می‌شود در دولت نهم خیلی بروز و ظهور نداشت چون مسئول یک بخش تخصصی از دولت محسوب می شد؛ بنده کمتر از یک سال و در سال آخر عضو هیئت دولت نهم بودم؛ به آقای احمدی نژاد گفتم می‌خواهم در دولت شرکت کنم که وی در پاسخ گفت: چرا؟ گفتم به دلیل اینکه در هر قانونی گفته می‌شود اولویت با ایثارگران است؛ بنده از همان ابتدا تا کنون به دنبال عملیاتی کردن و بیان اجرایی دادن به تعارفات بودم؛ به صورت تعارف در بعضی از قوانین و مقررات نوشته می‌شود که اولویت با ایثارگران است از این رو به آقای احمدی‌نژاد گفتم: برای هر موضوعی یک نفر در دولت می نشیند و اگر اولویت با ایثارگران است در دولت باید دو نفر برای ایثارگران حضور داشته باشند؛ که وی پذیرفت بنده تا پایان دولت نهم و اوائل دولت دهم عضو ثابت هیئت دولت شدم البته نیمه دوم تابستان 88 به دلیل عمل دیسک کمر دو ماه بستری مطلق شدم که نمی‌توانستم تکان بخورم و در تفاوت 84 تا 90 فقط می‌توانم بگویم که دلم برای احمدی‌نژاد سال 84 تنگ شده است.

15

• من در مورد رفع و رجوع مسائل و مشکلات ایثارگران مکاتباتی با دفتر رئیس‌جمهور داشتم بعضی از مردم از ما کمک درمانی یا مسکن یا ... داشتند و من هم در زمان دکتر الهام و نیز آقای شیخ‌الاسلام این مکاتبات را با دفتر رئیس‌جمهور انجام می‌دادم که در زمان مشایی هم ادامه داشت. اواخر سال 89 نامه‌ای را به دفتر رئیس جمهور دادم چون با دستورات او پرداخت‌ها صورت می‌گرفت و زیر آن نوشته بودم مجتبی رحماندوست مشاور رئیس‌جمهور در امور ایثارگران که وی گفت مگر هنوز مشاور هستی؟ گفتم مگر چیزی شده است؟ تقریباً 10 روز بعد حکم من لغو شد و من به این کد فکر نکرده بودم و بعدها حدس زدم که ماجرا از چه قرار است.

16

• روز 11/10/89 من در سفر استانی کهکیلویه و بویر احمد بودم حدود ظهر آن روز یکی از اعضای دفترم به یاسوج به من زنگ زد که خبر را شنیدی؟ گفتم: کدام خبر را؟ گفت حکمت لغو شده است؛ بنده بعد از ظهر هم در آنجا سخنرانی داشتم و از دولت تعریف کردم و اصلاً به روی خود نیاوردم که حکمم لغو شده است؛ بعدها که آقای متکی را در یک جلسه دیدم به وی گفتم یاسوج شده سنگال. ( او هم در سنگال بود که حکمش لغو شد)

17

• من با رئیس‌جمهور بحث‌های بسیاری در این زمینه داشتم. که حتی به تند شدن هم نزدیک می‌شد یک روز وی به من گفت تو حرفت را زدی اما مردم مرا مسئول می‌دانند و از من کار می‌خواهند و من در جواب گفتم، من تکلیفم این است که خود سانسوری نکنم؛ معتقدم چنین حرکت‌هایی در دفتر رئیس جمهور خلاف مصالح کشور است هرچند که نباید این موضوع به یک چالش عمده برای کشور تبدیل شود تا دولت تا پایان کارش با موفقیت و آرامش به کار خود ادامه دهد.

18

• در دی ماه سال 1389 چهارده مشاور با هم عزل شدند حالا دقیقاً نمی‌دانم اما ظاهراً رئیس جمهور اکنون حدود 18 مشاور دارد.

19

• قرار بود که جبهه متحد گروه‌ها را بپوشاند، از جمله جبهه پایداری را و اگر هنوز نپیوسته‌اند، خدشه‌ای به اصولگرایی آنها نیست و امیدوارم یکی شوند اگر یک لیست واحد بیرون آید، رقبا را پس می‌زند اما در غیر این صورت ممکن است بیش از دو لیست هم بیرون بیاید و به اعتقاد من متعدد بودن لیست‌های اصولگرایان بسیار مضر است و اصلاً قابل توجیه نیست.