این آشیانه‌ها را دانشمندان دانشگاه تورنتو در سنگ‌های رسوبی دوره ژوراسیک در پارک ملی "گولدن گیت هایلندز" در آفریقای جنوبی شناسایی کردند.
قدیمی‌ترین آشیانه متعلق به دایناسورها که تاکنون شناسایی شده بود 100 میلیون سال قدمت داشت، درحالی که این آشیانه‌های جدید 190 میلیون سال قبل محل زندگی دایناسورهای گیاهخوار غول پیکر ماده‌ای از گونه "ماسوسپوندیلوس" بوده‌اند. طول این دایناسورها به حدود 6 متر می‌رسیده است.
به گزارش خبرگزاری مهر، این کشف می‌تواند شاخص‌های جدیدی را درباره رفتار پیچیده تولید مثل دایناسورهای اولیه نشان دهد. در این مطالعه، حداقل 10 آشیانه کشف شد که هر یک از آنها محتوی بقایای حداقل 34 تخم با قطر بین 6 و 7 سانتی‌متر بودند.
همچنین، در میان این بقایای فسیلی آثاری از جوجه دایناسورها نیز کشف که به گفته این دیرینه شناسان نشان می‌دهد این جوجه‌ها تا زمانی که اندازه آنها به دو برابر قدشان در زمان تولد برسد در آشیانه می‌مانده‌اند.
این آشیانه‌ها بسیار سازمان یافته هستند. این بدان معنی است که "دایناسورهای مادر" با دقت خاصی از تخم‌ها مراقبت می‌کرده‌اند.
از سویی دیگر، گستردگی این آشیانه‌ها در رسوبات بیانگر آن است که این دایناسورها به طور مرتب به محل آشیانه سازی خود باز می‌گشته‌اند. این رفتار با اصطلاح "پایبندی به لانه" شناخته می‌شود.
