با دقت در رفتارهای روزانه می‌توان رد پای پشت گوش انداختن‌های زیادی را دید. در نگاه اول ممکن است بسیاری از این سهل‌انگاری‌ها به‌نظر شخصی بیایند اما از یاد نبریم که نتیجه بسیاری از همین پشت گوش انداختن‌های به ظاهر شخصی بعد اجتماعی پیدا می‌کند. در گذشته‌های دور که زندگی اجتماعی و شهری به گستردگی امروز نبود و انسان‌ها چنین ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر نداشتند، هرکس در قلمرو رفتارهای خود خسرویی قلمداد می‌شد که صلاح کارش را خودش به تنهایی تعیین می‌کرد؛ اما هم‌اکنون از این خسروان نه‌تنها خبری نیست بلکه صلاح فردی امری جدا از صلاح و منفعت گروهی و اجتماعی نیست.
به همین دلیل کوچک‌ترین رفتارهای ما انعکاسی وسیع در محیط شهری دارد تا چه رسد به سهل‌انگاری‌هایی که گاه و بیگاه دچار آنها می‌شویم و به این طریق هزینه‌های زیاد و بعضا سنگینی را به همشهریان خود تحمیل می‌کنیم. آنچه در این عکس می‌بینید، نمونه‌ای است از این دست رفتارها. می‌پرسید چرا؟ دلیلش روشن است: اگر راننده این خودرو برای مثال به‌طور مرتب سطح آب و روغن ماشینش را وارسی می‌کرد یا هر چند وقت یک‌بار به تعمیرگاهی مراجعه می‌کرد تا از نقص فنی آن مطلع شود، آیا خود و دیگران را به چنین زحمتی می‌انداخت؟اما گویا گوش شنوا برای درس گرفتن از این نمونه‌ها کم است. در این میان عده‌ای را می‌بینیم که بی‌اطلاع از وضعیت ماشین خود به راننده سهل‌انگار نصیحت‌های کارشناسانه ارائه می‌کنند! غافل از اینکه ممکن است هر آن خودشان وارد این بازی ناخوشایند و روان‌فرسا بشوند.
