به غیراز لایی‌کشیدن‌ها و ویراژ رفتن‌ها، بوق و چراغ‌زدن‌های نابجا از جمله رفتارهایی است که گاه و بیگاه حین رانندگی بروز پیدا می‌کند. راننده‌ای که پیاپی بوق می‌زند یا مرتکب سایر رفتارهای عصبی در هنگام رانندگی می‌شود، خود در درجه اول فشار روانی زیادی را متحمل شده و در وهله بعد، این استرس و فشار روانی را خواسته یا ناخواسته به دیگر رانندگان منتقل می‌سازد.
در همین زمینه دیده شده که راننده‌ای در تمام مسیر حرکت خود به جای سبقت گرفتن اصولی، چراغ ماشین خود را در وضعیت نوربالا قرار داده است. در چنین وضعیتی، دیگر رانندگانی که چشمشان بر اثر نور خیره چراغ ماشین وی اذیت شده، میدان را به این راننده خاطی واگذار می‌کنند. کارشناسان همواره تاکید کرده‌اند که رانندگی نیاز به آسودگی خاطر و اعصاب راحت و آرام دارد و کسانی که با آشفتگی و استرس‌های روانی به رانندگی می‌پردازند، همه این ویژگی‌ها را در رانندگی خود دخالت می‌دهند. بنابراین بهتر است پیش از به دست گرفتن فرمان ماشین، تکلیف‌مان را با خودمان روشن‌سازیم و در فکر تمدد اعصاب و کسب آرامش باشیم.
