خیلی راحت به مردم گفتند آقای رئیس‌جمهور سرطان گرفته و در حال سپری کردن دوره‌های درمانش در کوباست. این طوری رئیس‌جمهور می‌توانست با خیال راحت قدرت را به دست برادرش بسپارد و به کشور دوست و همسایه برود.
کسی در ونزوئلا دوست نداشت باور کند که هوگو چاوز، مرد 56 ساله‌ای که در حال نقشه کشیدن برای سومین دوره شش ساله ریاست جمهوری‌اش بود سرطان گرفته اما سر تراشیده و رنگ و روی زرد از سر ضمیرآقای رئیس‌جمهور خبر می‌داد.
خبر بیماری چاوز خیلی زود به همه جا مخابره شد. همه جا صحبت از چهره غیر متعارف او بود. چند روز بعد اما ادعای عجیب آقای رئیس‌جمهور نقل دهان مردم دنیا شد. او مدعی بود بیماری‌اش تقصیر آمریکایی‌هاست و آنها او و باقی رهبران چپ آمریکای لاتین را گرفتارسرطان کرده‌اند « مگر می‌شود در یک قاره نصفه و نیمه رئیس‌جمهورها همگی یکی بعد از دیگری سرطان بگیرند؟» اینکه چطور ممکن است آمریکایی‌ها در بیماری چاوز دست داشته باشند، فکر خیلی‌ها را مشغول کرد.اما اشاره چاوز به بیمار بودن تعداد قابل توجهی از رهبران آمریکای لاتین نکته‌ای بود که خیلی‌ها تا آن موقع به آن فکر نکرده بودند.
روی پرونده پزشکی بیشتر رهبران آمریکای لاتین مهر مبتلا به سرطان خورده است: فرناندو لوگو رئیس‌جمهور پاراگوئه، کریستیانا فرناندز رئیس‌جمهور آرژانتین، دیلما روسف رئیس‌جمهور فعلی و لولا داسیلوا رئیس‌جمهور پیشین برزیل!
چاوز بعد از اینکه دو، سه بار راهی کوبا شد و شیمی درمانی‌هایش را انجام داد، اعلام کرد که دیگر مریض نیست و هیچ نشانه‌ای از سرطان در بدنش وجود ندارد. یارکشی‌های انتخابات ریاست جمهوری 2012 ونزوئلا شروع شده بود و چاوز اصلا دوست نداشت به خاطر بیماری از قافله رقیبانی که برای رسیدن به کاخ ریاست جمهوری خیز برداشته بودند عقب بماند. رنگ و روی گل انداخته او در زمان رویارویی با مردم نشانی از بیماری نداشت.
انگار دیگر خبری از سرطان پروستات و دردسرهای آن نبود اما یک دفعه پزشکان آقای رئیس‌جمهور اعلام کردند بهتر است چاوز به جای میتینگ‌های طولانی و دیدارهای سیاسی بیشتر استراحت کند؛ برای اینکه بیماری سرطان او به باقی بخش‌های بدنش به خصوص استخوان‌ها نفوذ کرده و به احتمال زیاد او فقط برای یک سال زنده خواهد بود.
در همان بحبوحه مجله برزیلی «وجا» از قول یکی از پزشکان نزدیک به چاوز نوشت که او باید خیلی شانس داشته باشد که بتواند انتخابات ریاست جمهوری اکتبر 2012 را ببیند. این مجله در گزارش مفصلی نوشته بود که سرطان رئیس جمهور ونزوئلا که به روده بزرگ و غده پروستات او محدود شده بود،در حال حاضر به مرحله‌ای بحرانی رسیده. گویا پزشکان کوبایی یک جراحی ناموفق برای مداوای سرطان پروستات انجام دادند که همین جراحی باعث شده بیماری به سرعت در بدن چاوز گسترش پیدا کند.
پیش از این پزشکان ونزوئلایی چاوز پیش‌بینی کرده بودند که شیمی‌درمانی و رادیوتراپی فایده‌ای نخواهد داشت. بعد هم پیشنهاد درمان در یک مرکز تخصصی سرطان در اروپا را داده بودند که چاوز قبول نکرده بود. آقای رئیس‌جمهور بعد از جراحی در کوبا سه دوره شیمی درمانی در ونزوئلا را هم پشت سر گذاشت اما این طور که معلوم است، این جلسات تاثیرچندانی برای مقابله با سرطان او نداشته. منابع پزشکی ونزوئلا می‌گویند خود چاوز در ماه اکتبر گذشته از درمان دست کشیده و گفته نمی‌خواهد به خاطر این درمان‌ها از وظایف رئیس‌جمهوری‌اش دور بماند.
به این زودی‌ها رفتنی نیستم
درست یک روز بعد از اعلام نظر پزشکان درباره مهلت اندک زنده ماندن آقای رئیس جمور بود که او برای کم کردن روی پزشکان به پارلمان ونزوئلا رفت و با یک نطق 11 ساعته نشان داد که هنوز دود از کنده بلند می‌شود. هوگو چاوز که از علنی شدن مساله پیشروی بیماری لاعلاجش خیلی ناراحت شده بود، برای اینکه به مخالفانش نشان بدهد هنوز سرپاست و به این زودی‌ها قصد کنار کشیدن از قدرت را ندارد، ساعت یک بعداز ظهر پشت تریبون پارلمان کاراکاس رفت و حدود نیمه شب سخنرانی‌اش را تمام کرد.
آقای رئیس‌جمهور که در این 11 ساعت یک نفس حرف می‌زد، برای نماینده‌های مجمع ملی ونزوئلا از دستاوردهای دولتش در یک سال گذشته گفت و از برنامه‌هایی که برای آینده ونزوئلا در سر دارد. چاوز در این سخنرانی درباره بیماری‌اش هم کلی با مردم و نماینده‌ها صحبت کرد.
اینکه بیماری سرطان آزمایشی برای همه مردم بوده که خوشبختانه همه از آن سربلند بیرون آمدند و بلوغ خودشان را نشان دادند! آقای چاوز با این ادعا که همه سلول‌های سرطانی‌اش از بین رفته‌اند به مخالفانش پیغام داد که هیچ مشکلی ندارد و فقط باید هر چهار ماه یک بار مورد معاینه پزشکی قرار بگیرد. البته سخنرانی 11 ساعته او برای مردم ونزوئلا آن قدرها هم مساله عجیبی نیست. چاوز وسط دوره‌های شیمی درمانی‌اش هم یک سخنرانی هفت ساعته از عملکرد دولت داشت.
دسته ونزوئلایی‌های کچل
چند روز اول همه فکر می‌کردند که قضیه دوباره همان داستان تکراری شایعه سازی درباره سلامت رئیس‌جمهور است. پیش از این یک بار در سال 2002 مخالفان دولت ونزوئلا شایعه راه انداخته بودند که چاوز مریض است و یکی دو سال بیشتر زنده نمی‌ماند.
می‌گویند مخالفان چاوز برای اینکه بتوانند قضیه بیماری او را واقعی نشان بدهند، پزشکی را اجیر کرده بودند تا با مردم درباره بیماری چاوز حرف بزند. این پزشک که سال‌ها پیش پزشک اختصاصی رئیس‌جمهور بود، در اعلامیه‌ای گفته بود که بیماری چاوز بسیار خطرناک است و او فقط تا دو سال دیگر زنده است.
البته او بعد از انتشار این اعلامیه چمدانش را برداشت و به آمریکا فرار کرد. این بار هم مردم فکر می‌کردند قضیه فقط یک شایعه معمولی است اما روزی که چاوز با سروشکل عجیبش جلوی چشم مردم ظاهر شد برای همه روشن شد که قضیه بیماری رئیس‌جمهور این بار حقیقت دارد و مرد سرخ پوش واقعا سرطان گرفته. چاوز که با سر تراشیده به جمع مردم آمد و از بیماری‌اش و روند بهبودش حرف زد خیلی‌ها ناراحت شدند. برای دوستداران چاوز آن قدر دیدن چهره بدون موی رئیس‌جمهور سخت بود که زن و مرد یک روز دسته جمعی دور هم نشستند و سرهایشان را از ته تراشیدند تا این طوری به رئیس‌جمهور نشان بدهند که همیشه همراهش هستند.
بعد با سرهای تراشیده جلوی در دفتر ریاست جمهوری کاراکاس نشستند و برای سلامتی چاوز دعا کردند و آواز خواندند. تا مدت‌ها کار مردم ونزوئلا همین بود. اینکه با سر کچل برای رئیس‌جمهور در خیابان‌ها دعا بخوانند. حتی عده‌ای از مردم دومینیکن هم به نشانه حمایت از چاوز جلوی در سفارت کشورشان با سر تراشیده تحصن کردند. پاسخ چاوز به این محبت‌ها یک جمله بود: «هنوز وقت زندگی کردن است!»
آیا آمریکا سرطان می‌فرستد؟
تا قبل از ادعای هوگو چاوز کسی حتی فکرش را هم نکرده بود. اینکه چرا همه رئیسجمهورهای آمریکای لاتین دارند یکی بعد از دیگری به سرطان مبتلا می‌شوند. البته چاوز زمانی به فکر در آوردن علت ماجرای سرطان گرفتن همتاهای لاتینش افتاد که در گیر ودار درمان‌هایش در کوبا خبر رسید کریستینا فرناندز رئیس‌جمهور آرژانتین که تازه دور دوم ریاست جمهوری‌اش را شروع کرده بود به سرطان تیروئید مبتلا شده و باید برای چند وقت قید کار را بزند و به دوا و درمان بپردازد.
«کارلوس منم»، «فرناندو دلاروا» و «نستور کرچنر» - همسر کریستینا فرناندز - روسای جمهور قبلی آرژانتین هم در زمان حکومتشان سرطان داشتند. پیش از آن هم خبر سرطان گرفتن فرناندو لوگو رئیس‌جمهور پاراگوئه، لولا داسیلوا رئیس‌جمهور پیشین برزیل و دیلما روسوف رئیس‌جمهور فعلی برزیل همه جا پیچیده بود. به غیر از این خیلی‌ها می‌گویند «فیدل کاسترو» رهبر انقلابی کوبا هم به خاطر سرطان مجبور به کناره‌گیری از قدرت شده. به عقیده چاوز مبتلا شدن رهبران چپ آمریکای لاتین به سرطان توطئه آمریکایی‌هاست، به این امید که آنها را یکی پس از دیگری از دایره قدرت خارج کنند.
رئیس‌جمهور ونزوئلا معتقد است که آمریکایی‌ها با تکنولوژی خاصی رهبران لاتین را بیمار می‌کنند. البته چاوز گفت که نمی‌خواهد فرد یا کشوری را در این زمینه متهم کند اما: «آیا این عجیب است که فکر کنیم آنها ( آمریکا) تکنولوژی خاصی در اختیار دارند که می‌توانند با آن عده‌ای را به سرطان مبتلا کنند و تا به حال هم کسی درباره آن تکنولوژی چیزی نشنیده باشد؟ به نظر من که هیچ چیزی درباره آمریکایی‌ها عجیب نیست!»
نوبت بقیه هم می‌رسد
«تا سال دیگر دو نفر دیگر هم سرطان می‌گیرند!» این نه ادعای پزشکان است و نه آمریکایی‌هایی که به عقیده چاوز برای سرطانی کردن لاتین زبان‌های چپ‌گرا کمین کرده‌اند. این ادعای آنتونیو واسکوئز است، جادوگر معروف مکزیکی. واسکوئز در میان مردم آمریکای لاتین چهره شناخته شده و البته محبوبی است.
بالاگرفتن تب و تاب اخبار بیماری رهبرای آمریکای لاتین کار را به جایی رسانده که حتی واسکوئز جادوگر هم زبان باز کرده و از سرطانی شدن دو رهبر دیگر این منطقه می‌گوید. آقای جادوگر همان کسی است که سال قبل پیش‌بینی کرده بود دو رئیس‌جمهور آمریکای لاتین سرطان می‌گیرند.
واسکوئز معتقد است که رئیس‌جمهور آرژانتین از شر سرطان خلاص می‌شود اما اوضاع کشورش به خاطر بیماری خانم رئیس‌جمهور کلی به هم می‌ریزد. به عقیده او چاوز خوب نخواهد شد اما اوضاعش از چیزی که هست هم بدتر نمی‌شود.
«قدرت، قدرت می‌آورد. هر دولتمردی با قدرتی که در دست داشته باشد، می‌تواند جلوی هر چیزی بایستد. حتی اگر سرطان همه جانش را هم گرفته باشد!» واسکوئز سوای همه پیشگویی‌های دیگرش - ادعا کرده که می‌داند کدام رئیس‌جمهورها قرار است سال دیگر سرطان بگیرند. او گفته هر کدام از رئیسجمهورهای منطقه که دوست داشته باشند، می‌توانند در یک دیدار خصوصی از آینده‌شان باخبر شوند. البته جناب جادوگر تاکید کرده که طلسم شکستن چشم شیطان را هم در اختیار دارد. ضد سرطان، تضمینی!
سرطان، این ور دنیا!
باشباکان روده ندارد
چند وقتی در مجامع عمومی ظاهر نمی‌شد. باشباکان اردوغان عادت داشت در هر منازعه سیاسی داخلی یا خارجی گرد و خاک راه بیندازد و با یک اعلام موضع اساسی نشان بدهد که ترکیه کشور مهمی است. او اما مدتی بود نه در نشست‌های دولت می‌آمد و نه جلوی دوربین خبرنگارها لبخند می‌زد.
غیبت اردوغان زمانی توجیه شد که مردم فهمیدند آقای نخست وزیر در تمام مدت آن یکی، دو ماه مشغول دوا و درمان بیماری سرطان بوده است. البته دولت ترکیه خیلی سعی داشت که بیماری اردوغان رسانه‌ای نشود. با این وجود پرونده پزشکی نخست وزیر یک روز بی هوا به دست یک دانشجوی فعال سیاسی ترکیه رسید و او هم که حسابی از دولت ترکیه انتقاد داشت، پرونده پزشکی اردوغان را کف دست خبرنگارها گذاشت.
طبق این مدارک، اردوغان از یک سال و نیم گذشته به سرطان مغز استخوان مبتلا شده و بعد از آن هم سرطان روده بزرگ گرفته است. البته توده‌های سرطانی از بدن نخست وزیر ترکیه بیرون آمده اما درمان او همچنان ادامه دارد. هر چند که اردوغان سرطان را از بیخ و بن رد کرده و می‌گوید که در حال حاضر به این دلیل تحت درمان نیست. اردوغان در گفت‌وگو با شبکه دی ترکیه اعتراف کرد که 25 سانتی‌متر از روده بزرگش را برداشته اند اما زیر بار این نرفت که باید به خاطر بیماری کنار بکشد. «من هم انسان هستم و به خدا ایمان دارم. پس نباید نگران چیزی باشم!»
مقامات آمریکای لاتین هر کدام یک جور سرطان دارند
باشگاه رئیسجمهورهای سرطانی
مردم دنیا اسمشان را گذاشته‌اند «باشگاه سرطانی‌ها» هر روز هم خبر روند درمانی رئیس‌جمهورها را دنبال می‌کنند. خیلی‌ها هم منتظر نشسته‌اند ببینند سرطان قرار است سراغ کدام رئیس‌جمهور برود. باشگاه سرطانی‌های آمریکای لاتین عضوهای برجسته‌ای دارد:
کریستینا فرناندز رئیس‌جمهور آرژانتین
درست بعد از اینکه برای دوره دوم ریاست جمهوری‌اش قسم خورد، فهمید که سرطان تیروئید دارد و باید برای مداوا اقدامی جدی کند. بانوی اول آرژانتین آخرین چهره آمریکای لاتین است که به سرطان مبتلا شده. البته پزشکان اعلام کرده‌اند که او شانس خوبی برای درمان کامل بیماری خود دارد و نیازی به شیمی درمانی یا رادیوتراپی نیست. او باید دو سه ماه دیگر زیر تیغ جراحی برود ولی هنوز نمی‌داند که در دوران نقاهت اوضاع کشور را به دست چه کسی بسپارد!
فرناندو لوگو، رئیس‌جمهور پاراگوئه
قبل از اینکه مردم چهره بدون موی هوگو چاوز را در رسانه‌ها ببینند، با سر بی موی فرناندو لوگو رئیس‌جمهور پاراگوئه آشنا شده بودند. بیماری فرناندو لوگو سال گذشته میلادی تشخیص داده و مشخص شد که او یک غده سرطانی خوش خیم دارد. فرناندو لوگو سرطان غدد لنفاوی گرفته است.
لولا داسیلوا رئیس‌جمهور سابق برزیل
داسیلوا زمانی بین چپ‌های آمریکای لاتین محبوبیت زیادی داشت. او نه فقط در عرصه سیاست و اقتصاد با آمریکایی‌ها رقابت داشت، بلکه در زمینه ورزش هم حسابی روی رقیب را کم کرد. به دست آوردن میزبانی رقابت‌های المپیک 2016 کلی دل مردم آمریکای جنوبی را شاد کرد. برای همین از وقتی که گفتند داسیلوا سرطان حنجره دارد، همه دست به دعا برداشتند.
دیلما روسف رئیس‌جمهور فعلی برزیل
هر کسی داسیلوا را در برزیل دوست داشت، این روزها دیلما روسف اولین رئیس‌جمهور زن این کشور را هم دوست دارد. روسف که از اعضای حزب داسیلوا و ادامه دهنده راه و سیاست‌های وی است، سال گذشته موفق شد در انتخابات ریاست جمهوری برزیل به پیروزی برسد. روسف درست زمانی که داشت برای انتخابات ریاست جمهوری آماده می‌شد، فهمید که سرطان حنجره گرفته.
اوو مورالس رئیس‌جمهور بولیوی
هنوز کسی خبر بیماری رئیس‌جمهور سرخ پوست بولیوی را تایید نکرده اما زمانی که خبر سرطان روسای جمهور آمریکای لاتین پخش شد یک مجله برزیلی ادعا کرد که اوو مورالس هم یک غده در بینی دارد. یک غده بدخیم که انجام عمل جراحی روی آن بسیار خطرناک است و باید با دارو رشد آن را متوقف کرد!
همشهری جوان
