ربات‌های پرنده‌ی برج‌ساز

البته ممکن است کسی بگوید با این‌همه هواپیما، جت، هلی‏کوپتر و اختراعات پرنده‏ای که در دنیا وجود دارد، ساخت رباتی که پرواز می‏کند، اختراع شگفت‌انگیزی نیست؛ اما چیزی که ربات‏های پرنده را از اختراع‌های دیگر متمایز می‏کند، حساسیت بالا، توانایی‏های حرکتی و هماهنگی بالایشان با یکدیگر است.

شاید اول به‌نظر برسد که هواپیماهای بدون خلبان را هم می‌توان به‌عنوان ربات‌های پرنده شناخت. در حالی‌که این هواپیماها را معمولاً باید از راه دور کنترل کرد، ربات‌هایی که از آن‌ها حرف می‌زنیم این‌طور نیستند.

به‌تازگی این ربات‏های پرنده توانستند در یک نمایش موفقیت‏آمیز، برجی شش متری بسازند. در این برنامه که در «اورلئان» فرانسه برپا شد، چهار ربات پرنده توانستند بیش از 1500 آجر سبک (از جنس پلی‌استرین یا یونولیت) را روی هم سوار کنند و بنایی به نام «دهکده‌ی عمودی» بسازند.

این ربات‏ها به‌طور خودکار فعالیت می‏کردند، یعنی کسی از راه دور هدایتشان نمی‏کرد و کنترل از راه دور نداشتند که بگوید الان کدام ربات حرکت کند و به کدام سمت برود. البته محیط اطرافشان به‌گونه‏ای بود که در تعیین حرکت به آن‌ها کمک می‏کرد. مثلاً سقف این محیط از ماده‏ای ساخته شده بود که حرکتشان را ضبط می‏کرد و کامپیوتری نیز در آن‌جا وجود داشت که مسیر حرکتشان را بررسی کرده و آن‌ها را به سمت مناسب هدایت می‏کرد.

نرم‏افزارهای نصب‌شده روی ربات‏های پرنده، داده‏ها را دریافت و از آن‌ها به گونه‏ای استفاده می‏کرد که به ربات دیگری برخورد نکنند و بدانند آخرین آجر کجا گذاشته شده و آن‌ها باید ساخت بنا را چگونه پیش ببرند.

در واقع این ربات‏ها به‌کمک تجهیزاتی که در اطرافشان وجود داشت، بدون دخالت انسان توانستند با همکاری هم این مأموریت را با موفقیت پشت سر بگذارند.