به گزارش ایرنا، نوزادانی که در جایی گرم و نرم نگه داشته شدهاند، نسبت به نوزادانی که پزشکان به آنها محصولات شکری یا پستانک میدهند، کمتر گریه و بی تابی میکنند.
پزشکان سعی میکنند در طول فرایندهایی چون واکسیناسیون و گرفتن نمونه خون، درد نوزادان را کاهش دهند.
زمانی که مغز نوزاد در حال رشد است، نگرانیهایی درمورد استفاده از دارو وجود دارد، به همین دلیل، برای تسکین درد نوزاد از شیوههای دیگری چون دادن قطره و قرصهای شکری، پستانک و شیر مادر استفاده میکنند .
استفاده از قطره یا قرصهای شکری بیشتر از سایر این شیوهها کاربرد دارد، هر چند نگرانیهایی درباره میزان تاثیر آن وجود دارد.
در تحقیق جدیدی که در بیمارستان کودکان شیکاگو کومر انجام شده است، 47 نوزاد سالم، برای تزریق واکسیناسیون هپاتیت B به آنها، به سه گروه تقسیم شدند. گروه نوزادانی که گرم نگه داشته شدند، گروهی که به آنها محصولی شیرین داده شد و گروهی که پستانک به آنها داده شد.
در حین این تحقیق واکنشهای نوزادان به تزریق، شامل گریه، در هم کشیدن صورت و ضربان قلب آنها، در حال تزریق و بعد از آن ثبت شد.
گریه و در هم کشیدن صورت نوزادانی که در گروه 'گرم' قرار گرفته بودند، زودتر از گریه نوزادان سایر گروهها تمام شد. تقریبا یک چهارم نوزادان این گروه اصلا گریه نکردند، این در حالی بود که نوزادانی که به آنها شکر داده شده بود، همه گریه کردند.
در همه گروهها میزان ضربان قلب بعد از تزریق بالا رفت و بعد تقریبا با همان سرعت پایین آمد.
پژوهشگران این تحقیق نتیجه گرفتند که 'فراهم کردن گرمای طبیعی برای نوزادان تازه متولد شده در طول یک فرایند دردآلود همراه با گریه و درهم کشیدن صورت، کاهش می یابد.
این محققان معتقدند که قراردادن نوزادان در معرض گرمای بیرونی، به اندازه شیوههایی چون مکیدن پستانک و موادی با منبع ساکروز موثر است، اگر بیش از آنها موثر نباشد.
تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است تا مشخص شود که آیا این شیوه تسکین درد میتواند به صورت مداوم توسط پزشکان استفاده شود یا نه؛ چرا که سوالاتی همچون میزان دمای مناسب برای نوزادان هنوز بی پاسخ مانده است.