این نتیجه یکی از تازهترین تحقیقات دانشمندان در مورد ویروسها است.
به گزارش بیبیسی، محققانی از دانشگاه آکسفورد بریتانیا و موسسههای علمی از آمریکا و بلژیک که در این تحقیقات شرکت داشتند، ژنومها یا محتوای ژنتیکی سلولهای ۳۸ گونه از پستانداران ازجمله انسان، موش، موش صحرایی، فیل و دلفین را بررسی کردند.
تحقیقات نشان داد که یکی از ویروسها ۱۰۰ میلیون سال پیش به ژنوم یک جد مشترک پستانداران نفوذ کرده بوده و باقیماندههایش اکنون در تقریبا هرگونه حیوان پستانداری دیده میشود.
ویروس دیگری هم میلیونها سال پیش به یک نوع میمون سرایت کرده بوده است. این ویروس نیزاکنون هنوز در میمونهای انسان نما، گونههای دیگر میمونها و همچنین انسانها وجود دارد.
ویروس ایدز ممکن است از ببرهای باستانی منشا گرفته باشد
با این کار تحقیقاتی ثابت شد که بسیاری از ویروسها توانایی انتقال از یک سلول به دیگر سلولها را از دست دادهاند و با گذشت زمان در یک سلول باقی میمانند و همانجا تکثیر میشوند. به عبارت دیگر چرخه زندگیشان در همان سلول سپری میشود.
دکتر رابرت بلشاو از دانشگاه آکسفورد در این زمینه میگوید: به نظر میرسد که ویروسها مجبور به انتخاب هستند که یا بین حیوانات و دیگر موجودات زنده در چرخش باشند و یا در یک ژنوم جا خوش کنند و آنجا تکثیر شوند.
لزوم ادامه تحقیقات
بررسی صفات ارثی بخشی دیگر از این تحقیقات تازه است: تحقیق و بررسی روی بقایای ویروسهای باستانی نشان میدهد که نقش این ویروسها در صفات ارثی ما بسیار بیشتر از آن است که تا به حال تصور میشد. بسیاری از این صفات ارثی تا به حال رمزگشایی نشدهاند اما نتایج این کار تحقیقاتی از خاستگاه بخش بزرگی از صفات ارثی ما پرده برمیدارد.
دکتر ماجیوکینیس، نویسنده مسوول این کار تحقیقاتی میگوید: فهم چگونگی کارکرد این ویروسهای باستانی در صفات ارثیمان به ما کمک میکند که نقش آنها را در دورههای سلامتی و بیماری انسان درک کنیم.
دانشمندان با اینگونه کارهای تحقیقاتی سعی میکنند پیچیدگی محتوای ژنتیکی سلولهای انسانی را درک کنند.
به گفته محققان هنوز مشخص نیست که این ویروسهای باستانی نقش مستقیمی برروی سلامت انسانی داشته باشند و لازم است دراین مورد هنوز تحقیق شود.