در شهر تهران علاوه بر صدای بوق خودروها و آلودگی صوتی ناشی از فعالیت‌های ساختمانی به‌ویژه در کوچه و پس‌کوچه‌ها و معابر باریک، یک منبع آلودگی صوتی دیگری نیز وجود دارد که از سال‌ها قبل و پس از تولید خودروهای موسوم به وانت‌بار در کشورمان بروز کرده است. وانت‌بارها اغلب از صبحگاهان تا آخرین ساعات روز در کوچه‌های محلات مسکونی شهر پرسه می‌زنند و از طریق بلندگویی که در دست دارند یا روی سقف خودروی خویش نصب کرده‌اند با صدایی بلند فریاد می‌زنند: خرده‌ریز منزل، اساس منزل، آهن و کمد خریداریم.
تعداد این وانت‌ها به حدی است که گاه به فاصله هر 5دقیقه یکی از این وانت‌ها از کوچه عبور می‌کند. این درحالی است که صاحبان این وانت‌بارهای خریدار خرت‌وپرت و خرده‌ریز منازل ما به این نکته توجه ندارند که امکان دارد در ساعات اولیه صبح به‌ویژه در روزهای تعطیل افرادی در منازل خود به منظور رفع خستگی و جهت کسب آرامش روحی خوابیده باشند؛ حتی امکان دارد در برخی از این منازل بیمار قلبی حضور داشته باشد که کسب آرامش روحی و روانی مهم‌ترین نیاز اوست. اکنون که سخن از آلودگی صوتی به میان آورده‌ایم بهتر است درباره تأثیرات مخرب آن بر روح و روان انسان قدری بیشتر بدانیم؛ آلودگی صوتی بنابر تعاریف علمی که از آن ارائه شده عبارت است از انتشار صدا در محیط باز یا بسته. در یک محیط باز امواج صوتی بدون برخورد به مانع، روند انتشار را تا مرز تباهی ادامه می‌دهند.
شرایط محیطی تأثیر غیرقابل انکاری در چگونگی انتشار صدا دارد. گرچه انسان به سرو صدا عادت کرده ولی در حقیقت آلودگی صوتی یک عامل خستگی بوده و ظرفیت کار انسان را چه در مشاغل فکری و چه در شغل‌های بدنی و ساده کاهش می‌دهد. آلودگی صوتی روی وضع روانی و روحی شخص اثر کرده، باعث اشکال در تطابق یافتن انسان با محیط کار و حتی اجتماع و خانواده می‌شود.
از دیگر معضلات تهران آلودگی صوتی ناشی از دزدگیر خودروها و لنت‌های بنجل چینی و آلودگی صوتی ناشی از فعالیت ساختمانی انبوه‌سازان در ساعات میانی یا آخر شب است که تا‌کنون برای رفع این معضل نیز چاره‌ای اندیشیده نشده است. بهتر است مسئولین ذی‌ربط در کنار تلاش برای حل مسائل عمده‌ای که جامعه ما مبتلا به آن است، با تدوین و تصویب قوانین جامع و مانع تلاشی نیز جهت رفع آلودگی‌های صوتی در مناطق مسکونی شهر انجام دهند، چرا که محلات مسکونی محل آرامش مردم بوده‌اند و نباید اجازه داد که آلودگی‌های صوتی غیرمجاز و غیرقانونی گاه و بیگاه خاطر شهروندان را مکدر سازند و موجبات ناراحتی‌ها و بیماری‌های عصبی و روحی و روانی را در آنان پدید آورند.
