هیچ چیز به اندازه آینده دستگاههای سرگرمی و بازی، دوستان را به هیجان نمیآورد. همه میخواهند بدانند سونی، مایکروسافت و نینتندو چه نقشههایی برای 10 سال آینده خود کشیدهاند. این کنجکاوی هر چند سال یکبار به اوج خود رسیده و زمزمههای معروف «نسل بعد» را پراکنده میکنند. بازار شایعات پیرامون پلیاستیشن 4، ایکسباکس 720 و Wii U حسابی داغ شده است.
در این شلوغی، تفکیک شایعات از گزارشهای رسمی کار آسانی نیست. با این حال تمام تلاش خودمان را میکنیم تا صحبتهای منابع مختلف شامل Engadget، GameSpot، IGN، Eurogamer و Kotaku به درستی مطرح و بررسی شوند. بحث پیش رو به فردای بازیها مربوط است اما برای درک و تحلیل بهتر آینده بد نیست ابتدا با هم مروری بر گذشته داشته باشیم.
جنگ دنیاها
در هر دوره زمانی، تعدادی دستگاه بازی (کنسول) با خصوصیات فنی نهچندان متفاوت با هم رقابت میکنند. در پایان آن دوره چند ساله که به نسل بازیها معروف است، صاحبان کنسولهای قبلی از محصولات جدید پردهبرداری میکنند.
آنها با صحبت از کارتهای گرافیکی قویتر و امتیازات فنی بیشتر، جنگی تبلیغاتی راه انداخته و سعی دارند آینده صنعت بازی را از آن خود کنند. خیلی از ما دوران هیجانانگیز رقابت سگا با میکرو را به یاد داریم. بعد از سقوط تدریجی آتاری و کنسولهای همدورهاش، این نینتندو بود که با NES یک تنه نبض بازار را به دست گرفت. حکومت آنها سالها ادامه داشت تا اینکه دهه 1990فرارسید.
یک شرکت ژاپنی دیگر به نام Sega چند سالی بود که در عرصه کنسولها فعالیت داشت. بعد از تعدادی موفقیت جزئی، دستگاه جدید آنها به نام Mega Drive (یا Genesis)، جنگ غولها را به راه انداخت. سگا قابلیت 16 بیتی بودن دستگاهشان را به رخ میکروی 8 بیتی کشیده و در تعدادی از کشورهای جهان از جمله ایران، از حریفش جلو افتاد.
با تشدید رقابت دو شرکت ژاپنی، نینتندو از دستگاه جدیدش به نام سوپر نینتندو پردهبرداری کرد. به این ترتیب نسل کنسولهای 16 بیتی به سن بلوغ رسیده و همگان خودشان را برای خبرهای «نسل بعد» آماده کردند. با باقی داستان آشنا هستیم؛ غول الکترونیکی به نام سونی با پلی استیشن Playstation وارد بازار شده و سلاطین پیشین را غافلگیر کرد.
سگا و کنسول مدرنش یعنی Saturn عملا شکست خوردند. با شکوفایی نسل جدید، پلی استیشن و کنسول نینتندو به نام Nintendo-64 دنیای بازی را وارد محیطهای تماما سهبعدی کردند. در واپسین روزهای آن نسل سهبعدی، سگا با دستگاه DreamCast سعی کرد خاطره روزهای باشکوه گذشته را تکرار کند اما چندی بعد زیر فشار پلیاستیشن 2 (یا PS2) نابود شد.
با کنار رفتن یکی از مهرههای اصلی، شرکتی آمریکایی سعی کرد جای سگا را پر کند. مایکروسافت سالها با نرمافزارهای مختلف به ویژه سیستمهای عامل ویندوز ثروت زیادی جمع کرده بود. آنها این سرمایه اولیه را به دستگاهی تحت عنوان Xbox تزریق کرده و به جنگ PS2 (سونی) و GameCube (نینتندو) رفت. کنسول غربی با وجود گرافیک بهتر، در ابتدای کار بسیار ناامیدکننده ظاهر شده. فروش ضعیف ایکسباکس خیلیها را نگران کرد اما یک بازی فضایی در حساسترین زمان ممکن به دادش رسید.
سربازهای فضایی در بازی Halo فروش Xbox را چند برابر کرده و با کنار زدن GameCube، آن را به رتبه دوم بازار بعد از دستگاه فوق موفق سونی رساندند. در پایان آن دوره و آغاز نسلی که در آن به سر میبریم، خیلیها از پلیاستیشن بعدی (PS3) به عنوان برنده از پیش تعیینشده یاد میکردند.
هیچکس فکرش را هم نمیکرد که نینتندو بعد از شکست نسبی GameCube، این چنین با Wii بازار را قبضه کند. PS3 حتی نتوانست جایگاه دوم را بهدست آورد! ایکسباکس مدرن به نام Xbox 360 مشتریان نسل قبل سونی را شکار کرده و موقعیت خود را بهعنوان یکی از مهرههای اصلی صنعت بازی تثبیت کرد. فراموش نکنیم که با وجود فروش عالی Wii، این کنسول از دید گرافیکی عملا یک نسل از PS3 و 360 عقب بود. بیشتر بازیهای آنها گرافیکی در حد PS2 داشته و هیچکدامشان با قدرت دستگاهها روز قابل مقایسه نبودند.
اختلاف بصری شدید و گروه مشتریان متفاوت Wii کمکم کار خودش را کرده و به افت فروش ناگهانی سیستم در دو سال اخیر منجر شد. بعضی از کارشناسان از این واقعه به عنوان ترکیدن حباب «وی» یا «Wii Bobble» یاد میکنند. نینتندو که در بازار پرفروشهای هفتگی، از مایکروسافت و 360اش عقب افتاده بود، باید هرچه سریعتر دستگاهی جدید معرفی میکرد. صحبت درباره(Wii HD (High Definition یا وضوح بالا که زمزمهاش تا سالها شنیده میشد، سال گذشته به حقیقت تبدیل شد.
کنسول جدید آنها حداکثر در فصل زمستان سال 2012 در دسترس خریداران قرار خواهد گرفت اما سونی و مایکروسافت چه میشوند؟ هر کدام از سه شرکت، موانع زیادی بر سر راه خود دارند و هرکدام هم به یک شکل سعی دارند در نسل بعد پیروز شوند.
به علاوه قدیمیترین پلتفرم حاضر یعنی کامپیوترهای شخصی (PCها) به لطف پیشرفت روزبهروز سختافزارهای گرافیکی، با سرعت نور در حال بهبود از لحاظ فنی هستند. شاید بعضی شایعات مطرح شده کمی بیش از حد فضایی یا متناقض جلوه کنند اما نباید فراموش کنیم که تا قبل قطعی شدن مشخصات کنسول، سازندگان سختافزار دوست دارند با ایدههای مختلف بازی کنند. از همین رو بعید نیست که خیلی از ایدههای مطرح شده طی مراحل مختلف ساخت یک دستگاه به صورت موازی مطرح و بررسی شده باشند.
به دنبال Xbox 720 و آینده کینکت
اول از همه به سراغ مایکروسافت برویم چراکه آنها قبل از دو شرکت دیگر وارد نسل فعلی شدند (با عرضه ایکسباکس 360 یک سال قبل از PS3 و Wii در اواخر 2005 میلادی). نخستین بحث به درایو یا دیسک خوان کنسول جدید بر میگردد. میدانیم که Blu-ray در تمام دستگاههای PS3 قرار گرفته و در نبرد با HD-DVD پیروز شد. یک سری شنیدهها حکایت از تسلیم شدن مایکروسافت در برابر فشارها و به خدمت گرفتن فرمت معروف سونی دارند.
تصور پشتیبانی Xbox بعدی از بلو-ری خیلی مشکل نیست مخصوصا با توجه به نیاز بازیهای مدرن به فضایی بیشتر از DVD9. (محدودیت دیسکهای عادی مشکلات زیادی برای 360 ایجاد کردهاند). سوالی که در این زمان مطرح میشود این است که آیا اصلا دیسک در آینده نزدیک به درد میخورد؟ مایکروسافت با معرفی شبکه آنلاین Live، در زمینههای اینترنتی از دو حریف خود بسیار جلوتر است.
Xbox Live علاوه بر فراهم کردن یک بستر آنلاین مناسب برای بازی چندنفره، به محیطی برای فروش عناوین دانلودی تبدیل شده (شامل Xbox Live Arcade یا XBLA). با گسترش هر چه بیشتر این محیط و سایر فروشگاههای اینترنتی شامل AppStore، خیلی از کارشناسان آینده تجارت بازی را در خرید دانلودی میدانند.
آنها پیشبینی میکنند تا 10 سال آینده دیسکهای رایج منقرض شده و همه چیز از طریق بازارهای آنلاین خریداری شود. در همین راستا، پیشبینی دیگری دم از حذف کامل درایو در ایکسباکس میزند. دستگاه جدید مایکروسافت در عوض از کارتهای حافظه دار Solid State استفاده خواهد کرد.
اگر فکر میکنید چنین اقدامی بیش از حد غیرعادی به نظر میرسد، بد نیست نگاهی به مورد بعدی داشته باشید؛ ایکسباکس جدید بازیهای دسته دوم را اجرا نخواهد کرد! نسخههای کپی را فراموش کنید. حتی اگر یک بازی اوریجینال را به صورت دست دوم تهیه کنید، Xbox بعدی آن را اجرا نخواهد کرد. به گفته منبع سایت Kotaku (که شهرت زیادی در لو دادن رازهای بزرگ مثل نسخههای اخیر Modern Warfare و Rainbow Six دارد)، مایکروسافت هنوز در مورد پیادهسازی این سیستم به نتیجه نهایی نرسیده است. همانند موضوع دیسک، عامل مهم دیگری چون اسم رمز دستگاه هم میان منابع و بازیسازان اختلاف ایجاد کرده.
عدهای از عبارت Loop استفاده میکنند که معلوم نیست واقعا به نسل بعد تعلق دارد یا نام مخفی پروژه / شایعه Xbox Lite است. لایت یک دستگاه فرعی و جمع جور با زیرساخت چیپهای ARM توصیف شده که احتمالا در اواخر 2013 برای رقابت با AppleTV عرضه خواهد شد. نام دیگری که مستقیما به نسل بعد برگشته و بهتازگی فاش شده، دورانگو (Durango) است. هر چند اسمهای رمز تا زمان عرضه تقریبا همیشه عوض میشوند (مثل تغییر Natal به Kinect)، ظاهرا دورانگو کشفی حقیقی است؛ یکی از اعضای تیم Crytek از نام دورانگو در پست Tweeterاش استفاده کرده و توسط بازیبازان تیزبین شناسایی شده است.
صحبت از خالقان Crysis و اثر خوش گرافیکشان شد، بد نیست به سراغ بحثهای بصریتر برویم. یک سری شایعات پراکنده، به نزدیکی پردازنده گرافیکی کنسول جدید مایکروسافت به کارت AMD Radeon 6670 اشاره دارند. سایت معروف IGN علاوه بر این توضیحات، قدرت پردازش خام (Raw processing power) دستگاه جدید را شش برابر 360 تخمین زده است! با این حال پرهیز از سری 7000 کارتهای AMD حتی با در نظر گرفتن مسائل مالی، عمل جالبی نیست. هزینه این بخش در عوض به Kinect جدید منتقل شده است.
دوربین پر سر و صدای مایکروسافت بازخواهد گشت و این بار برخلاف جدش، از پردازنده مستقل و داخلی استفاده میکند. به گفته منابع مختلف، کینکت 2 قادر خواهد بود تصاویر با وضوح بالاتری را تحلیل کرده و در نتیجه حرکات کوچکتر بازیباز را بهتر درک کند.
سوال اینجاست که چه بلایی بر سر دسته اصلی Xbox خواهد آمد؟ بعضیها اقدامات اخیر مایکروسافت مثل کینکت را نتیجه تقلیدی از نینتند و در زمینه خلق بازیهای حرکتی میدانند. خبری که از مجله Xbox World نشأت گرفته، نظریه گروه فوق را به شدت تقویت میکند. به گزارش مجله معروف، دسته دورانگو با الهام از دسته کنسول نسل جدید نینتندو (Wii u) طراحی خواهد شد. کلیدهای X، Y، A، B و دو دسته آنالوگ سابق سر جای خود باقی خواهند ماند اما یک صفحه حسگر دار (تاچ پد) میانشان قرار میگیرد.
در حضور Kinect، چنین حرکتی خیلی منطقی نخواهد بود ولی کسی چه میداند؟ به گفته خیلی از بازیسازان از جمله عوامل Crytek، مایکروسافت تاکنون پروتوتایپ اولیه دستگاهش را به بسیاری از شرکتها نشان داده است. این اتفاق در پشت درهای بسته صورت گرفته اما بعید نیست بسیاری از اطلاعات فعلی از همان طریق لو رفته باشند. خیلیها امیدوارند که مایکروسافت در جریان نمایشگاه بازی محور E3، بخشی از اسرارش را فاش کند. حیف که به گزارش بلومبرگ، امسال خبری از این نمایش نخواهد بود. آنها معتقدند که مایکروسافت قصد دارد Xbox نسل بعدی (720، دورانگو یا هر اسم دیگری) را در 2013 معرفی کرده و در انتهای همان سال هم دستگاهش را وارد بازار کند.
بازگشت به اوج با PS4
کنسول نسل بعد سونی در وضعیت عجیبی قرار دارد. آنها تازه دستگاه دستی جدیدشان یعنی Vita را وارد بازار کردهاند. محصول آنها با وجود گرافیک عالی، امکانات کنترلی مناسب و پیشرفتهای دیگر نسبت به PSP، در عرصه رقابت به مشکل برخورده. زمانی بود که تصور گرافیک شبه PS3 در دستان آدم غیرممکن به نظر میرسید. Vita قصد داشت آن رویا را به واقعیت تبدیل کند اما حالا که آیپد و آیفون سال به سال گرافیک خود را بهتر میکنند، آیا اصلا جایی برای یک دستگاه دستی که فقط برای بازی ساخته شده، باقی میماند؟ در چنین شرایطی فکر کردن به پلیاستیشن 4 اصلا کار سادهای نیست.
با این حال سونی بیکار ننشسته و پشت پرده به طراحی PS4 مشغول شده است. در ادامه، یک نقل قول ساده از مدیر بخش اروپایی پلی استیشن، داستان را هیجانانگیز میکند: «عرضه PS4 بعد از رقبایش برای من رضایت بخش نخواهد بود...». ظاهرا آنها از نسل قبل و فواید زودتر آمدن رقبایشان (360) درس گرفتهاند. اینگونه صحبتها در کنار زمزمههای مختلف از سوی بعضی بازیسازان، به شایعات معرفی PS4 در E3 امسال دامن زدند. حیف که اینجا هم مثل مایکروسافت، سران شرکت به انکار روی آوردند.
با وجود واکنش منفی آنها، آگهیهای استخدام زیادی برای دعوت به کار، روی «نسل بعد سختافزار پلیاستیشن» پخش شدهاست. دیده شدن نام شرکتی چون ناتی داگ (خالق سهگانههای Crash و Unchartred برای سونی) در میان این گروه بسیار جالب است. علاوه بر طراحی The Last of Us برای پلیاستیشن 3، خود را درگیر امور نسل بعد کردهاند.
آغاز ساخت بازیهای PS4 از سوی شرکتهای مختلف، یک سرنخ بزرگ دیگر در اختیار ما قرار میدهد؛ معماری سختافزار دستگاه باید تا حدی مشخص شده باشد چراکه بدون آن، ساخت نرمافزارحتی براساس مشخصات احتمالی چندان امکانپذیر نیست.
برای تقویت هرچه بیشتر این رد، به سراغ منبع غولآسایی چون مجله فوربس میرویم. شماره مارس این مجله اقتصادی، در گزارشی مفصل پیرامون AMD خبر از همکاری این شرکت سختافزاری با شاخه بازیسازی سونی داده است.
به گفته آنها، AMD تلاش زیادی کرده تا دخالت خود در کنسول بعدی سونی را مخفی نگه دارد (چقدر هم تلاششان موثر بوده...). بله، قرار است معماری مدرن اما فوقالعاده پیچیده Cell از پلیاستیشن کنار گذاشته شود. سونی که سالها با همکاری آی ام بی برای پردازنده سل پول خرج کرده بود، اکنون به دنبال یک سختافزار دیگر میگردد. دستگاه جدید با نزدیک شدن به پردازندههای x86، از روال نسل قبل خود دور شده و عملا به یک کامپیوتر خانگی تبدیل میشود.
آنها با این کار، پروسه ساخت بازیهای چند پلتفرمه روی دستگاهشان را بسیار سادهتر میکنند. با تمام این تعریفها، استفاده از معماری رایجتر بدون خطر هم نیست مخصوصا که PS4 ممکن است آخرین سختافزار سونی باشد. به گفته بعضی چون کارشناس شرکت Nomura Securities، سونی باید کمکم از چرخه سختافزار بازی خارج شده و مثل سگا به یک سازنده نرمافزاری خالص تبدیل شود.
البته او ایده جنجالی دیگری هم دارد و آن هم چیزی نیست جز منتفی شدن کامل PS4! هر چند طرفداران این ایده خیلی زیاد نیستند، بعضی از آنها نظرات منطقی و جالبی دارند، مثل ترکیب کامل Vita با PS3 برای خلق تجربه بعدی سونی.
از این دیدگاه، کنسول دستی به کمک قابلیت تاچ خود، به دستهای شبیه پد مخصوص Wii U تبدیل میشود. قابلیتهای آن هم به مراتب از رقیب ژاپنیاش بیشتر هستند. فراموش نکنیم که همین حالا بعضی از بازیهای دو دستگاه با هم قابل تعامل هستند و قابلیتهایی چون امکان Remote Play PS3 برای Vita طراحی شدهاند.
تنها مهرهای که در این میان وضعیتش مشخص نیست، کنترلر حسگر دار سونی یعنی Move است. متاسفانه دستگاه جانبی آنها تاکنون به نسبت رقبایش عملکرد ضعیفتری داشته و خیلی از برتریهای فنیاش نادیده گرفته شدهاند.
بسیاری از بازیکنان در عوض Move را واضحترین تقلید ممکن از دسته Wii خوانده و القاب تمسخرآمیزی چون بستنی قیفی یا چراغ قوه نثارش کردهاند. شاید اگر سونی همزمان با PS4 یک Move جدید معرفی کند، بتواند از شر بعضی از مزاحمتها راحت شود. حیف که حتی اگر Move 2 (یا هر اسم دیگری) با امکاناتی بسیار بهتر وارد بازار شود، باز موفقیتش تضمین شده نیست. این امر به ضعف سونی در امر تبلیغات صحیح و تمرکز روی امکانات محصولاتش برمیگردد.
هم PS3، هم Move و هم Vita از این جهت حسابی لطمه دیدهاند و حتی PS4 و قابلیتهایش از خطر آن در امان نیستند. با این وجود، به لطف ارتقای درجه رئیس سابق پلی استیشن به جایگاهی بسیار مهمتر در سونی، بعید نیست که پلیاستیشن بعدی با تمرکز و برنامهریزی بهتری وارد بازار شود. فقط امیدواریم آنها درسی را که از دردسرهای PS3 یاد گرفتهاند، فراموش نکنند؛ هیچگاه دستگاه جدیدت را با قیمت نجومی و 100-200 دلار بیشتر از رقبا وارد بازار نکن!
Wii برای U، برای همه و یا برای هیچ کس؟
اگر ایکسباکس بعدی در سال 2013 به بازار بیاید، نینتندو 12 ماه با خیال راحت برای تصاحب بازار نسل بعد وقت خواهد داشت. تا قبل از معرفی رسمی، بسیاری از سورپریزهای نینتندو از جمله دسته Tablet مانند لو رفته بودند. شرکت قدیمی نهایتا در جریان مراسم E3 2011 از دستگاه نسل بعد خود پرده برداشت. آنها که کنسول قبلی (Wii) را با نیت اشاره به همه «ما» یا We نامگذاری کرده بودند، یک U به نام مدل پیشین افزودند.
این U به نشانه کلمه You یا «شما» اضافه شده و نمایشگر دیدگاه جدید نینتندوست. کنسول نسل فعلی آنها (وی) بیشتر به خاطر عناوین حرکتی و سبکتر مثل Wii Sports، Wii Play و Wii Fit مشهور شده. خیلی از بازی بازان حرفهای که به صرف عناوین انحصاری چون ماریو و زلدا این دستگاه را خریده بودند، با گذشت زمان از شرکت ژاپنی رانده شدند.
این افراد دور از بازی مثل سالمندان و کودکان بسیار کوچک بودند که Wii را به یک پدیده جهانی بدل کردند. به این ترتیب Wii به یک کنسول Casual / غیرحرفهای معروف شد (در مقابل حرفهای یا Core). البته طرفداران دوآتشه نینتندو با این لقب مخالف هستند اما خود نینتندو در جریان مراسم E3 پارسال به Casual شدن کنسولشان اعتراف کرد. مسوول کمپانی بعد از عذرخواهی ضمنی از حرفهایها، اعلام کرد که شرکت قصد دارد به کمک Wii U، خیلی از بازیبازان قدیمیتر را دوباره جذب کند.
به همین خاطر کنسول جدید با سختافزاری پیشرفتهتر طراحی شده تا حداقل بازیهای نسل فعلی مثل DarkSiders 2 و Batman Arkham City را بدون دردسر نمایش دهد. در گزارشهای اولیه، پردازنده کنسول از نوع IBM با معماری POWER7 اعلام شده و از کارت گرافیکی مشابه سری Radeon HD 4000 استفاده میکند.
بخش آخری کمی برای یک دستگاه نسل بعدی نگرانکننده است ولی با نظرات بعضی بازیسازان درباره توان گرافیکی کلی همخوانی دارد. عامل نگرانی بعدی به دسته کنسول برمیگردد که به دلیل نمایش نهچندان مناسب در جریان E3، خیلیها را گمراه کرد.
کنفرانس نینتندو تقریبا تمام تمرکزش را روی کنترلر تبلت مانند گذاشته و در نتیجه خیلیها تصور کردند Wii U یک نوع Tablet مستقل است. کنسول فیزیکی جایی نرفته و پردازش اصلی همواره در آن انجام میشود. این دستگاه سپس تصاویر را به تاچپد فرستاده و صفحه هم آنها را Stream (پخش زنده) میکند.
اکنون درحالیکه بازیباز در صفحه تبلت غرق شده، دیگر اعضای خانواده میتوانند از تلویزیون برای کارهای دیگر استفاده کنند. هنگامی هم که هر دو صفحه تلویزیون و دسته در اختیار بازیکن باشند، او میتواند از یکی به عنوان پنجره کمکی لوازم، منوها و موارد دیگر استفاده کند. کاربرد جالب اخیر به نوعی یادآور دستگاه دو صفحهای DS است. همان کنسول دستی که ایده اصلیاش تاکنون صدها میلیون دلار سود خالص راهی جیب نینتندو کرده. جای تاسف دارد که صفحه 6.2 اینچی شبه تبلت، همچنان تک لمسی یا Single touch است و با قلم Stylus کار میکند.
در عصری که حتی کنسول دستی Vita از قابلیت مولتی تاچ سود میبرد، چنین نقطه ضعفی غیرقابل بخشش به نظر میرسد. خوشبختانه حداقل دسته فوق برخلاف دستگاه دستی DS3، از دو آنالوگ کنترلی مثل دستههای 360، PS3 و Vita استفاده میکند.
امکاناتی چون دوربین پشت و جلو، gyroscope، میکروفن و اسپیکرهای استریو هم کمی از زخم بخش لمسی میکاهند. آنها در مقابل هزینه ساخت دسته را نسبت معادلهای، عادی چند برابر میکنند. به دلیل این موضوع قیمتی، ظاهرا Wii U برای کار با یک دسته تبلتدار طراحی شده و دیگر بازیکنان باید از کنترلرهای Wii عادی (Wii-mote) استفاده کنند. تمام ویژگیهای فوق در جریان E3 سال پیش به طور علنی معرفی شدند اما کارشناسان صنعت بازی معتقدند بعضی از موارد مطرح شده تا زمان فروش تغییر خواهند کرد.
طبق گزارشهای مختلف، نینتندو حسابی نگران است که خریداران Wii U را با یک نسخه فرعی از Wii عادی اشتباه بگیرند. احتمال تغییر نام، تغییر شکل دسته و حتی تغییر مشخصات داخلی دور از ذهن نیست. به علاوه نینتندو به یک بخش آنلاین قوی و استاندارد نیاز دارد. به قول سران دیجیتال، شرکت ژاپنی هنوز درست به عصر اینترنت وارد نشده است.
شبه شبکههای فعلی آنها در مقابل Xbox Live و حتی شبکه PSN حرفی برای گفتن ندارند. اینجاست که شایعه همکاری نینتندو با یک شرکت غربی برای ساخت محیط آنلاین استاندارد بسیار کنجکاویبرانگیز میشود. خود نینتندو هم علاوه بر وعده پشتیبانی بهتر از امکانات آنلاین، حساب ویژهای روی Wii U باز کرده است. البته درنهایت هیچکس انتظار تکرار موفقیت غیرعادی Wii را از دستگاه جدید ندارد.
حتی عدهای مثل مایکل پکتر (کارشناس سرمایهگذاری / حقوقی)، وضعیت نینتندو را بحرانی خوانده و کنسول را به یک شبه دریم کست تشبیه کردهاند. آیا موقعیت نینتندو واقعا در خطر است یا اینکه همانند DS3، خیلی از موانع با گذشت زمان برطرف خواهند شد؟
انتقام غول کامپیوتری
درست یک سال پیش، شرکت Epic (سازنده موتور Unreal و بازیهای Gears of War) از دموی تکنیکی جدیدی پردهبرداری کرد. این کلیپ زنده Samaritan نام داشته و از مدرنترین تکنیکهای گرافیکی بهره میبرد. دموی فوق، خودش یک بازی نبود اما میخواست چشمهای از ظاهر بازیهای نسل بعد را نمایش دهد. فقط یک مشکل کوچک وجود داشت؛ برای اجرای زنده ویدئو، نه یکی، نه دو تا، بلکه سه عدد کارت گرافیکی GTX 580 با هم به کار گرفته شده بودند! تازه همه اینها برای یک دمو از موتور Unreal 3 بود.
شرکت خستگیناپذیر اپیک امسال در پشت درهای بسته، Unreal Engine 4 را به نمایش گذاشت. خوشبختانه آنها بحث هزینه و دموی سال پیش را فراموش نکرده بودند. در جریان نمایشگاه GDC امسال، آنها دوباره دموی ساماریتن را اجرا کردند اما این بار فقط با یک کارت گرافیک به نام GTX 680. محصول جدید Nvidia که با کد Kepler شناخته میشد، از معماری خاص کپلر با گرایش 23 نانومتری بهره میبرد.
این قطعه به طرز عجیبی کم مصرف است و در عین حال حسابی به درد پردازشهای سنگین مثل مو و پارچه میخورد. دو قابلیت تصحیح تصویری FXAA و TXAA را هم نباید از قلم انداخت. اپیک و انویدیا با نمایش امسال خود، بار دیگر قدرت پلتفرم قدیمی (PC) را به رخ رقبای کنسولی کشیدند. به همین خاطر صاحبان PC به زودی میتوانند یک نسل جدید مجازی برای خودشان شبیهسازی کنند.
اگر همه چیز به خوبی پیش برود، بعید نیست که سونی و مایکروسافت هم به آیندهای 23 نانو متری بیندیشند. اطلاعات بیشتر پیرامون Unreal Engine 4 فعلا در اختیار عموم قرار نگرفته اما خوشبختانه نوشتههای زیادی در بحث GTX 680 منتشر شدهاند. برای اطلاعات بیشتر پیرامون این موضوع، میتوانید به مقالههای تخصصی سایتهای Engadget ، Eurogamer و GameSpot مراجعه کنید.
همشهری دیجیتال