تعارف و چشم‌های مجازی

تیم ملی والیبال ایران هفته گذشته از حضور در المپیک بازماند و چند روز بعد نیز تیم ملی فوتبال، دو امتیاز ارزشمند را در خانه مقابل قطر از دست داد. این دو ناکامی باعث شده تا حالا همه منتقدان مربی خارجی از پوسته محافظه‌کاری خارج شده و به‌طور علنی از این دو مربی صاحب سبک انتقاد کنند. هم‌اکنون پرسش روز ورزش ایران این است که آیا باید با این دو مربی ادامه داد؟

تعارف: عملکرد این دو مربی بزرگ طی یک سال مربیگری در تیم ملی کاملا بیانگر این واقعیت تلخ است که ظاهرا آنها با برخی از بازیکنان تعارف دارند. یکی از دلایل اصلی ناکامی تیم‌های ملی والیبال و فوتبال ایران در هفته گذشته، عملکرد پرنوسان کاپیتان‌های این دو تیم بوده است. به شهادت بسیاری از کارشناسان، کاپیتان‌های دو تیم - شاید به‌دلیل سن بالا- تنها در 20 تا 30 درصد زمان بازی، مشارکت فعال دارند و در مقاطع دیگر مجبورند برای اینکه نفسی تازه کنند خود را از جریان فعال بازی خارج کنند. گویا تعویض کاپیتان برای ولاسکو و کی‌روش یک تابو به شمار می‌آید.

چشم‌های مجازی: در تمام دنیا روال بر این است که سرمربی تیم ملی شخصا در بازی‌های داخلی حضور پیدا می‌کند و تا جایی که توان دارد بیشترین بازی‌های لیگ را در طول هفته از نزدیک پوشش می‌دهد. با اینکه کی‌روش و ولاسکو تا حدودی از این اصل پیروی می‌کنند اما بیشتر ترجیح می‌دهند که به چشمان دستیاران خود اعتماد کنند اما دعوت بازیکنان بسیار گمنام با کیفیت فنی متوسط به تیم‌های والیبال و فوتبال باعث شده تا پیرامون این چشم‌های مجازی شائبه‌هایی به‌وجود بیاید. ظاهرا ولاسکو و کی‌روش باید بیشتر به چشمان خودشان اعتماد کنند تا چشمان مجازی.

نیروی انسانی: یکی از مشکلات بنیادین دو تیم فوتبال و والیبال، فقر نیروی انسانی باکیفیت است. هنگامی که بازیکنان میلیاردی از انجام ابتدایی‌ترین اصول فنی عاجز هستند چه توقعی باید از سرمربی تیم داشت؛ حتی اگر بهترین سرمربی جهان باشد.

انگیزه: قبلا صعود به جام‌جهانی و المپیک، سقف آرزوهای یک ورزشکار بود چون این صعود برابر بود با دریافت پیشنهاد‌های مالی هنگفت از تیم‌های خارجی. اما حالا که یک بازیکن متوسط ملی‌پوش بدون صعود به جام جهانی از تیم‌های داخلی چند برابر تیم‌های خارجی پول می‌گیرد آیا انگیزه‌ای برای جانفشانی در تیم ملی دارد؟با درنظر گرفتن مجموعه این عوامل، هم کی‌روش و ولاسکو مقصر هستند و هم نیستند. سیستم حاکم بر ورزش ما که عوض شدنی نیست پس آنها باید تعارف و چشم‌های مجازی را کنار بگذارند.