این ملی‌پوش باسابقه در گفت‌وگو با همشهری با صراحت از کیفیت نازل بازی‌های غرب آسیا زبان به شکوه گشود و عنوان داشت که هیچ تیمی این رقابت‌ها را جدی نگرفته بود و انگار همه برای تفریح آمده بودند! ادامه حرف‌های کامرانی در پی می‌آید.
- سطح این دوره از بازی‌ها تا چه حد با دوره‌های گذشته متفاوت بود؟
سطح رقابت‌ها کاملا پایین بود، تماشاگران مثل همیشه از بازی‌ها استقبال نکرده بودند و درمجموع، هم تیم‌ها و هم مربیان و هم بازیکنان چندان انگیزه‌ای نداشتند. حتی لبنان به‌دلیل درگیری دو تیم الریاضی و شانفیل در لیگ این کشور با تیمی ناقص و شش‌نفره آمده بود و بسیاری از بازیکنان اصلی خود را از تیم الریاضی به همراه نداشت.
در این میان فادی الخطیب هم فقط در دو بازی ایران و سوریه حاضر شد و به‌غیر از این دو بازی میان بیروت و امان در حال رفت‌وآمد بود. اردنی‌ها هم با نیمی از بازیکنان اصلی خود و با تیمی دگرگون شده و جوان در این مسابقات حاضر شده بودند و ما اگر حتی با تیم ب یا حتی تیم ج در این بازی‌ها حاضر می‌شدیم ضرر نمی‌کردیم و چیزی را از دست نمی‌دادیم و از همه مهم‌تر بازیکنان کلیدی ما نیز مصدوم نمی‌شدند.
- در این صورت تکلیف سهمیه جام استانکوویچ چه می‌شد و اینکه با همین تیم نیز به لبنان باختیم و از همه مهم‌تر نمی‌توانستیم از اردن انتقام بگیریم؟
ما درصورت داشتن زمان حتی با تیم ملی ب متشکل از جوانان هم توانایی بردن این حریفان را داشتیم. باور کنید سه دقیقه بازی کردن آنان مقابل بازیکنانی مثل فادی الخطیب به اندازه سه سال تمرین ارزش داشت. دلیل اینکه گفتم بهتر بود با تیم دوم شرکت می‌کردیم برای این است که ما تا سال آینده مسابقات مهمی در پیش نداریم و بازیکنان اصلی تیم ملی پس از پایان لیگ می‌توانستند استراحت بیشتری کنند. دلیل باخت ما مقابل لبنان ضعف داوران قزاق بود که چشم و گوش بسته مطیع اوامر هاکوب خاجیریان دبیر لبنانی کنفدراسیون بسکتبال غرب آسیا هستند. ضعف داوری موجب مصدومیت من و جواد داوری شد.
- کار بچیروویچ را به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی چگونه دیدید؟
او بسیار با انگیزه و جدی است و به نظم و دیسیپلین هم خیلی اهمیت می‌دهد. درصورت حفظ این انگیزه و فراهم‌بودن شرایط می‌توان دوباره به فتح جام ملت‌های آسیا و راهیابی به المپیک و جهانی‌شدن امیدوار بود.
