به گزارش اطلاع رسانی بورس تهران، هادی بیدختی افزود: در شرکت های خارج از بورس، مدیران شرکت فقط به منافع سهامداران خاص، برنامه تولید شرکت، فعالیت های عملیاتی و افزایش ظرفیت شرکت توجه می‌کنند در حالی که ورود به بورس شرایط خاص خود را دارد.
وی تصریح کرد: شرایط بازار سرمایه به گونه‌ای است که در برخی موارد با وجود توجیه پذیر بودن تصمیم مدیران یک شرکت، با ابهام سهامداران و سرمایه گذاران مواجه می شود.
بیدختی با اشاره به این که در برخی موارد مدیران یک شرکت 90 درصد برنامه خود را انجام می‌دهند ولی در مجمع به جای تقدیر و تشکر با گلایه‌های سهامداران راجع به ده درصد باقی مانده روبرو می شوند، خاطرنشان کرد: در حالی که سهامداران شرکت ها به سود توجه خاصی دارند، مدیران شرکت ها باید بخشی از سود سهامدار را پرداخت کنند و به جای اختصاص همه سود به تامین هزینه طرح ها با افزایش سرمایه و جذب سهامداران جدید بخشی از منابع مورد نیاز خود را تامین کنند.
مشاور رییس سازمان بورس و اوراق بهادار یادآور شد: بازار را باید مانند یک موجود زنده تصور کرد که بر اساس رفتارهای متفاوت واکنش نشان می دهد و فضای تصمیم گیری برای سرمایه گذاری در یک شرکت باید از ابعاد مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
وی عدم وقوع معامله بر اثر به توافق نرسیدن فروشنده و خریدار را ناشی از شفاف نبودن فضا و منتقل نشدن اطلاعات به خریداران، عدم معرفی صحیح و نحوه اطلاع رسانی و نیز وجود ابهامات متعدد توصیف کرد و گفت: برخی مدیران تنها شرایط شرکت را در نظر می گیرند در حالی که در بورس باید اطلاعات و برنامه های شرکت به سهامداران بالقوه معرفی شود.
بیدختی در ادامه توجه به تفاوت های سهامدار کوتاه مدت و سهامدار بلند مدت را امری ضروری توصیف کرد و افزود: هر کدام از سرمایه گذاران عمده و جزء دیدگاه های متفاوتی برای سرمایه گذاری خود دارند در حالی که سرمایه گذار کوتاه مدت فقط به تقسیم سود ناشی از عملکرد (پرداخت شده ) و تغییرات قیمت سهم توجه می کند سرمایه گذار بلند مدت به اصلاح ساختار مدیریتی، مالی و عملیاتی شرکت توجه دارد.
وی گفت: در واقع سرمایه گذار بلند مدت امکان تصمیم گیری درباره اداره شرکت، اداره سرمایه گذاری ها و وجوه نقد و امتیاز حضور در هیات مدیره را دارد که سرمایه گذار جزء از آن بی بهره است.
بیدختی در پایان یادآور شد: در زمانی که در بازار تصمیم گیری درباره تعیین قیمت معامله یک سهم انجام می شود ، در فضای شفاف و با اطلاعات کامل امکان تصمیم گیری مناسب وجود دارد و فقدان اطلاعات موجب تصمیم نادرست خریدار یا فروشنده می شود.
