رکوردها تنها در تعدادی از ورزش‌های المپیکی مسئله هستند؛ در بعضی ورزش‌ها بسیار نادر خواهد بود و در برخی از آنها اصولا مفهوم رکورد وجود ندارد. رشته‌هایی که در هر المپیک هیجان رکوردشکنی را به همراه دارند دوومیدانی، دوچرخه‌سواری پیست و شنا هستند.
در المپیک پکن در 33رشته رکوردهای جهان شکسته شدند: یک رکورد در تیر‌و‌کمان زنان، چهاررکورد در وزنه‌برداری، پنج رکورد در دوومیدانی (یوسین بولت سه رکورد جدید ثبت کرد)، دو رکورد در دوچرخه‌سواری پیست و بقیه رکوردها در شنا شکسته شدند.
با این حال امسال نمی‌شود انتظار داشت که رکوردهای زیادی در شنا شکسته شود. به‌دنبال رکوردشکنی‌ها در المپیک پکن، تحولی در فناوری‌های موجود در این رشته به‌وجود آمد؛ شرکت‌های رقیب که در این ورزش کار می‌کردند ورزشکاران را با لباس‌های ابر آیرودینامیک و به‌صورتی باورنکردنی سریع به استخرها فرستادند.
رقابت این شرکت‌ها کار را به جایی رساند که فدراسیون جهانی شنا (فینا) از آنها خواست دست از این رقابت که روزبه‌روزشدت بیشتری می‌گرفت بردارند. فینا برای جلوگیری از این کار قوانین مربوط به لباس‌های شنا را تغییر داد. این کار اما لطمه خود را به کتاب رکوردها زد. بعد از این، قانون رکوردشکنی در شنا کاهش چشمگیری پیدا کرد. از 40رکورد فعلی شنای جهان، 33رکورد در سال2009 شکسته شده است. البته تا الان هنوز هیچ مرجعی مشخصا به این موضوع اشاره نکرده است که این رکوردها با کمک مستقیم لباس‌های شنا ثبت شده‌اند. از سال2009 که شناگران لباس‌های کندتری می‌پوشند، تنها رایان لوشته در 200متر مختلط و سون‌یانگ در 1500متر آزاد رکوردهای جدید ثبت کرده‌اند که هر دو رکورد در رقابت‌های قهرمانی جهان سال گذشته ثبت شد.
رکورد ربکا آدلینگتون در شنای 800متر آزاد که در المپیک پکن ثبت شد، به طرزی عجیب یکی از سه رکورد آخری است که در شنای زنان ثبت شده است. هیچ زنی از سال2009 به بعد که لباس‌های شنای سریع ممنوع شدند رکوردی نشکسته است. این به این معنی است که شناگران که در المپیک پکن مسئول ثبت 20رکورد جدید بودند، باید در المپیک لندن2012 عملکردی استثنایی داشته باشند تا شاید یک یا دو رکورد جدید ثبت کنند؛ هر چند تولیدکنندگان لباس‌های شنا در تلاش هستند تا تغییراتی در قوانین جدید ایجاد کنند. به‌نظر نمی‌رسد که شناگران بتوانند به سال2009 که رکوردها پشت سر هم شکسته می‌شدند برسند. در دوومیدانی اما مسئله متفاوت است؛ از پنج رکوردی که چهارسال پیش در پکن ثبت شدند تنها رکورد دوی سه‌هزار متر با مانع که توسط گولنارا سامیتوا گالکینا از روسیه در بخش زنان ثبت شد همچنان باقی مانده است. بولت از آن زمان رکوردهای 100متر و 200متر خود را بهبود بخشیده است و به تیم جامائیکا کمک کرده تا رکورد چهار در 100متر خودش را هم کاهش دهد.
در دهه1980 دوندگان کشورهای بلوک شرق، بسیاری از رکوردها را به نام خود ثبت کردند. از آن سال‌ها به بعد، تکرار متوالی مسئله دوپینگ اعتبار بسیاری از موفقیت‌های دوومیدانی را زیر سؤال برده است. به گفته ماتیوسید، روزنامه‌نگار معروف «سایه‌ای از شک روی عملکرد هر کسی که کاری بزرگ انجام داده است وجود دارد».
اشاره سید به فلو جو( فلورنس گریفیث جوینز) دونده زن آمریکایی بود که رکوردهای 100متر و 200متر او برای 24سال دست نخورده باقی مانده است. دیوید مورکرافت رکورددار سابق دوی پنج‌هزار متر از انگلیس درباره عملکرد استثنایی فلو جو که در سال1991 به‌خاطر بیماری صرع درگذشت می‌گوید: «کاری که او کرد شگفت‌انگیز بود. اما بعد از آن وقتی که بن جانسون (قهرمان 100متر که در المپیک1988 رکوردشکنی کرد اما به‌خاطر دوپینگ عناوین خود را از دست داد) را دیدم همان احساس را داشتم. ما هرگز حقیقت را نخواهیم دانست. چیزی که می‌دانیم این است که هم رکوردهای فلو جو و هم رکورد ماریتیا کوخ (دونده 400متر آلمان شرقی) چیزی هستند که زنان در دهه ما حتی نمی‌توانند به آنها نزدیک شوند. به‌هرحال حالا ورزش پاک‌تر است و ما عملکردهایی می‌بینیم که بیشتر نشانگرتوانایی‌های واقعی زنان هستند. ما هرگز درباره فلو جو چیزی نخواهیم دانست».
با تمام اینها می‌توان گفت که هیچ تهدیدی رکوردهای فعلی دوومیدانی‌کاران را تهدید نمی‌کند. رکورد 400متر مایکل جانسون که در سال1999 ثبت شد، بیشتر از یک ثانیه، سریع‌تر از بهترین رکورد شخصی جیمز، قهرمان فعلی جهان است. در همین حال رکوردهای سه‌گانه بولت در دوی سرعت تنها وقتی مورد تهدید واقع می‌شوند که خود او آماده‌تر از همیشه روی خط استارت قرار بگیرد.
در ماده‌های میدانی، هیچ کس در حدی نیست که بتواند رکورد 6/14متر سرگئی بوبکا در پرش با نیزه را به چالش بکشد در حالی که سال‌هاست هیچ کس به رکورد 18/29متر جاناتان ادواردز در پرش سه گام که در سال1995 ثبت شد نزدیک هم نشده است.
البته در دوومیدانی چند فرصت برای ثبت رکوردهای جدید وجود دارد؛ اشتون ایتون، ورزشکار ده‌گانه آمریکایی‌ماه گذشته در رقابت‌های آزمایشی آمریکا رکورد جهان را شکست اما جسیکا انیس، ورزشکار پنج‌گانه انگلیسی باید به بهترین رکورد شخصی خود 100امتیاز اضافه کند تا از رکورد کارولینا کلوفت که 7302 امتیاز است و در سال2007 ثبت شده عبور کند.
اگر دوومیدانی هم نتواند آرزوی ما برای دیدن رکوردهای جدید را برآورده کند، باید چشم‌ها را به ورزشگاه ولودروم بدوزیم. در دوچرخه‌سواری پیست، رقابتی تنگاتنگ میان انگلیس و استرالیا وجود دارد. از وقتی که استرالیایی‌ها در پکن( جایی که هفت مدال طلا به انگلیس رسید) رقابت را به رقیب خود واگذار کردند، هر دوطرف تلاش زیادی کرده‌اند تا در هر خط استارتی آماده‌تر، سریع‌تر و از نظر تکنولوژیک برتر باشند. در رقابت‌های قهرمانی که امسال در ملبورن استرالیا برگزار شد، سه رکورد اصلی جهان شکسته شد؛ دو رکورد تعقیبی تیمی برای انگلیس و یک رکورد سرعت تیمی برای زنان آلمان. در المپیک لندن هم به‌نظر می‌رسد می‌توان به شکسته‌شدن رکوردهای دوچرخه‌سواری امید داشت.
