دانشجویان دانشگاه Syracuse در نیویورک طی پروژهای به نام لاوا یا گدازه، ترکیبی از علوم زمینی، هنر و آموزش که با هدف بررسی خصوصیات فیزیکی و زیباییشناسانه فوران آتشفشانی در این دانشگاه آغاز شد، پس از تلاش فراوان توانستند گدازههای یک آتشفشان را در محیط پارکینگ دانشگاه شبیهسازی کنند.
به گفته استاد این دانشجویان در بخش علوم زمینی دانشگاه، این برنامه با هدف بررسی فرصتهای آموزشی ایجاد جریان گدازه بازالتی در محیط آزمایشگاهی کنترل شده انجام گرفته است. پس از جاری شدن این گدازهها حتی به کودکان اجازه داده شد تا بر روی سنگهای موجود در گدازهها هرچه که دوست دارند را کباب کرده و بخورند.
به گفته استاد زمینشناسی این دانشگاه، مدلی در ابعاد چنین بزرگ را میتوان در مدارس و موزهها برای به نمایش گذاشتن پدیدههای طبیعی به کار گرفت. این نوع از جریانهای گدازهای بازالتی معمولا در هاوایی،ایسلند و ایتالیا رخ داده و کمتر بر روی آنها مطالعه انجام گرفته است، زیرا فوران آنها کاملا غیرمنتظره بوده و معمولا در مناطق دورافتاده رخ میدهند.
دانشجویان برای خلق این فوران، شنهای بازالتی را درون کوره چرخانی که معمولا برای ذوب کردن فلزات به کار گرفته میشود، ریخته و هزار و 200 درجه سلسیوس به آن حرارت دادند تا در نهایت به جریانی از گدازههای بازالتی در میانه محوطه باز دانشگاه دست پیدا کردند.