چنین رویدادی برای کشور ما از دو منظر حائز اهمیت بود. در شرایطی که نظام سلطه و دنیای استکبار تمام قد ایران را تحت فشارهای اقتصادی و سیاسی قرار داده است، کشورمان توانست با عزت و سربلندی میزبانی یکی از بزرگ‌ترین اجلاس‌های جهانی را برعهده داشته باشد؛ اجلاسی که 120کشور یعنی بالغ بر دو‌سوم کشورهای جهان عضوش هستند و این خود نشان‌دهنده ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و قابلیت‌های کشورمان بود که به‌رغم تحریم‌ها، تهدیدات و فضاسازی‌های مسموم به رخ نظام سلطه و مجامع جهانی کشیده شد. این چنین جایگاه و موقعیتی متأثر از چارچوب مواضع مقام معظم رهبری در سیاست خارجی یعنی عزت و حکمت بود که برای ما حاصل شد.
اتفاق مثبت دیگر این اجلاس برای همه کشورهای غیرمتعهد است و آن انتقال ریاست این جنبش به‌دست کشوری است که در عمل استقلال و ایستادگی خودش را در برابر نظام سلطه طی 33سال پس از انقلاب بدون هیچ ملاحظه‌ای نشان داده است. ایران امروز به‌عنوان یک الگو برای کشورهای جنبش عدم‌تعهد مطرح است که با مدیریت سه ساله کشورمان بر این جنبش و تأسیس دبیرخانه دائمی آن در ایران می‌تواند تقویت شود.
این دوره سه ساله می‌تواند جنبش را به سطحی از کارآمدی، اثرگذاری و اثربخشی در دنیا برساند تا بتواند به‌عنوان یک اتحادیه متشکل از کشورهای غیرمتعهد سازمان پیدا کند و با تعریف الگوها و مدل‌هایی از مناسبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای خویش بتواند در مقابل مجمع عمومی سازمان ملل که نخستین سازمان جهانی با عضویت همه کشورهاست به‌عنوان دومین مجمع جهانی کارکردهای خاص خودش را داشته باشد. چنین سازمانی اگرچه قرار نیست در تقابل با سازمان ملل قرار گیرد اما این تفاوت را دارد که اگر مجمع عمومی سازمان ملل در اختیار نظام سلطه است، مجمع جنبش عدم تعهد متعلق به همه کشورهایی است که به‌دنبال مدیریت مشترک جهانی با حفظ اهداف و آرمان‌های ملی و مردمی خودشان هستند. با اجلاس تهران ما می‌توانیم یک نقطه امید نسبت به جنبش عدم‌تعهد داشته باشیم؛ اینکه بتواند در تراز سازمان ملل متحد جایگاه خودش را بازخوانی کند و به نقش‌آفرینی بپردازد.
اجلاس تهران با فرمایشات مقام معظم رهبری و استقبالی که تقریباً همه رؤسا و نمایندگی‌های کشورهای دنیا نسبت به آن نشان دادند شاه بیت‌های مشخصی داشت. ایشان در بحث انرژی هسته‌ای به‌طور روشن تبیین کردند که ما انرژی هسته‌ای می‌خواهیم و نه تسلیحات هسته ای. این روشنگری و تبیین مواضع به تنهایی می‌تواند بخش عمده‌ای از فشارهایی را که کشورهای غربی برای منزوی کردن ایران بر سر مسئله هسته‌ای وارد کرده‌اند کاهش دهد و یک دستاورد برای کشورمان محسوب می‌شود.
ملاقات‌هایی که در حاشیه اجلاس بین سران کشورهای جنبش ازجمله مقام معظم رهبری صورت گرفت اهمیت و نقش جایگاه ایران در مناسبات جهانی را نشان داد. ایشان در همین دیدارها بر این موضوع صراحت داشتند که اگر قرار بر مداخله و آتش‌افروزی در کشورها همچون سوریه باشد این اتفاق می‌تواند در سایر کشورها نیز بیفتد.
این یک پیام روشن برای نظام سلطه داشت تا بداند که نمی‌تواند یک حاشیه امن برای خودش درست کند و ملت‌ها و دولت‌های آزادی خواه تا حدی این شیوه‌ها را تحمل می‌کنند. این بدان معناست که اگر قرار باشد روزی برای رویارویی با نظام سلطه مانند خود آنها رفتار کنیم حتماً چنین خواهیم کرد. این ملاقات‌ها و گفت‌وگوها نشان‌دهنده استقبال کشورهای جنبش عدم‌تعهد به رویکرد ایران و سیاست ایران به‌ویژه در حوزه سیاست خارجی است و نتیجه‌اش می‌تواند این باشد که یک کشور روی پای خودش بایستد، جای خودش را در نظام جهانی پیدا کند و بتواند براساس اصل ارتباط متقابل بر پایه عدالت و منافع مشترک با دیگر کشورها نیز ارتباط داشته باشد.
* عضو شورای اسلامی شهر تهران
