برای دنیزلی هیچ کدام از دو تساوی این طرف و آن طرف عید 3 امتیاز نمیشد اما تحول کیفی بازی شاگردان او از تساوی یک – یک مقابل پاس تا تکرار همین نتیجه در دربی جمعه گذشته [10 فروردین] بزرگترین هدیهای بود که سرخها میتوانستند به هوادارانشان بدهند.
اما دیدار روز جمعه پرسپولیس با مس کرمان به برمربیگری فرهاد کاظمی هم اتفاقی عادی نخواهد بود.
فرهاد کاظمی پیش از آن که دنیزلی نامزد نیمکت پرسپولیس شود بنا به شایعاتی توسط پروین فرا خوانده شده بود تا دستیار او شود. هنوز کسی نمیداند در آن نیمهشب تابستانی چه حرفهایی در گفتوگوی تلفنی فرهاد کاظمی و علیآقا ردوبدل شده بود اما میتوان فرض کرد که این مکالمه مستقیم دست کم پیشینه رابطه نه چندان روشن دو طرف را پاک کرده باشد.
کاظمی که تیمهایش همیشه گربه سیاه دو قطب سرخابی فوتبال ایران بودهاند، رکورددار نتیجهگیری مقابل پرسپولیس و استقلال محسوب میشود. تیمهای او تاکنون شش بار پرسپولیس را شکست دادهاند و تنها دو بار به زانو درآمدهاند.
هرچند از نگاه فرهاد کاظمی شیرینترین نتیجه مقابل سرخهای پایتخت نه به آن شش پیروزی که به تساوی سال 1383 در ورزشگاه تختی مربوط میشود؛ روزی که سپاهان با گل ادموند بزیک پرسپولیس را در تهران متوقف کرد و قهرمان زودهنگام لیگ برتر لقب گرفت.
این بار او در دومین تجربهاش با مس کرمان بار دیگر جلوی پرسپولیس و دنیزلی سینه سپر میکند در حالی که هردو مربی در روزهای آغازین سال جدید برای اثبات قدرت و توانایی خود موجی از اخراج و غضب در تیمهای خود به راه انداختهاند.
دنیزلی ابتدا هفت بازیکن را از کارگران اخراج کرد که دایره این اخراجیها برای اولین بار شامل افرادی به غیر از باند پنهان یکی از واسطههای نزدیک به پرسپولیس هم میشد. از میان حسین بادامکی، داود سیدعباسی، رضا مامانی، داریوش رضاییان، محمد پروین، فراز فاطمی و صلاححسن، اخراج ستاره مشهدی، پسر اسطوره پرسپولیس و مهاجم عراقی کاملاً غیرمنتظره به نظر میرسید اگرچه پروین، فاطمی و صلاححسن از دیروز صبح به تمرینات تیم بازگشتند ولی بادامکی، سیدعباسی و مامانی حتی در لیست 18 نفره بازی با مس حضور نخواهند داشت و بازگشت رضاییان به خصوص به خاطر ادعای اخیرش در مورد کادر فنی در هالهای از ابهام قرار دارد.
همچنین بازگشت حسین کعبی از مصدومیت و محرومیت روبرت ساها ظاهراً باعث بر هم خوردن توازن دو جناح راست و چپ تیم دنیزلی خواهد شد. ولی اگر نیکبخت جای ساها در دفاع چپ را پر کند، پرسپولیس میتواند روزی رؤیایی همانند دربی را مقابل مس کرمان تجربه کند. مسی که هفت هفته را در عطش پیروزی سپری کرده و از بیرون با جنگ روانی سرمربی قبلی و از داخل با اخراج چند بازیکن توسط سرمربی جدید مواجه است.
همان طور که دنیزلی خاطره خوشی از بازی رفت در کرمان ندارد، فرهاد کاظمی هم آخرین رویارویی خود با پرسپولیس را که تقریباً دو سال پیش صورت گرفت و به شکست پیکان انجامید فراموش نکرده است. فردی که توأمان مورد احترام طرفداران استقلال و پرسپولیس است برای آغاز یک زندگی جدید در لیگ برتر آماده میشود به خصوص که تجربه نشان میدهد همکاریهای بین اسلامیان و کاظمی همواره بادوام بودهاند.
ملوان – فولاد
اگر بازیهای چهارشنبه هفته بیست و چهارم لیگ برتر معطوف به جنگ قهرمانی فصل 86-85 بودند بازیهای جمعه به معادلات انتهای جدول وابستهاند. به همین دلیل باید سازمان لیگ را به خاطر برنامهریزی جداگانه نبرد قهرمانی و نبرد بقا در لیگ برتر ستود. ملوان انزلی و فولاد خوزستان در حالی با هم روبرو میشوند که تیم خوزستانی امیدوار به کاهش فاصله 5 امتیازیاش با نزدیکترین تیم به منطقه خطر تا 2 امتیاز است.
هفته گذشته ایناسیوی پرتغالی فرصتی مشابه را مقابل صباباتری از دست داد و در خانه مغلوب حریف شد و حالا سناریویی دشوارتر را در انزلی پیشرو دارد تا در فاصله هفت هفته به پایان فصل از سقوط سرخهای اهواز جلوگیری کند که در غیر این صورت فولاد نخستین قهرمان لیگ اول کشور پس از بهمن (پیکان) خواهد بود که به دسته پایینتر سقوط میکند و البته در لیگ برتر چنین اتفاقی بیسابقه است.
فولاد همچنان به خاطر در اختیار نداشتن ملیپوشانش در ردههای سنی مختلف در عذاب است. در آخرین پرده محسن حمیدی دفاع چپ آنها به خاطر مصدومیت در بازی امیدهای ایران و اردن خانهنشین شد. پژمان منتظری دفاع ملیپوش تیم هم محروم است.
اما ملوان با این که تیمی جوان و کمچهره دارد، در خانه به حریفی قدرتمند تغییر چهره میدهد و بعید است شاگردان احمدزاده در سالروز درگذشت سیروس قایقران اسطوره فوتبال انزلی قافیه را به رقیب خود ببازند.
راهآهن – فجر سپاسی
برخلاف انتظار عمومی در دیدار دو تیم زردپوش تهرانی و شیرازی شاهد فوتبالی زرد نخواهیم بود. راهآهن با توجه به احتمال تقسیم امتیازات دیدار ملوان – فولاد امید زیادی به سه امتیاز خانگی هفته بیست و چهارم مقابل فجر سپاسی دوخته است بلکه از فولاد سبقت بگیرد و به یک قدمی ملوان برسد.
البته این مسابقه برای راهآهن کاملاً هم خانگی نیست و در خانه همسایهشان برگزار میشود. کیفیت پایین چمن ورزشگاه اکباتان باعث شد مسئولان راهآهن از پاس تقاضا کنند چمن دستگردی را در اختیار آنها قرار دهند چراکه اکبر میثاقیان معتقد است تیم غلام پیروانی در بازی روی زمینهای پست و بلند مهارت زیادی دارد.
سرمربی راهآهن این اواخر موضوع برج میلاد را به فراموشی سپرده و سوژه جدیدی به مطبوعات میدهد: «من اگر سرطان هم داشته باشم تا آخرین لحظه ناامید نمیشوم.»
در مقابل غلام پیروانی که مطابق فصول اخیر تیمش در میانه جدول فارغ از رقابتهای بالا و پایین جا خوش کرده احترام زیادی برای رقیب قائل میشود و بزرگترین مشکل تیم میثاقیان را بدشانسی عنوان میکند. به هرحال بیشتر جذابیتهای این مسابقه نه در زمین که در کنار زمین و به خصوص در کنفرانس آخر بازی رقم خواهد خورد.
صباباتری- ذوبآهن
صبا و ذوب از آن بازیهایی نیست که دو طرف برای سه امتیازش به آب و آتش بزنند. بازگشت رسول کربکندی برای ذوبآهن به اندازه غیبت او مثمرثمر نبوده و دوباره نتایج نامطلوب به سراغ سبزقباهای اصفهانی آمدهاند که با هیأتمدیرهای جدید سال 86 را آغاز کردهاند.
اما صبا کماکان به خاطر نتیجه نگرفتن در ورزشگاه خانگی شهید درخشان صباشهر روندی نامطمئن دارد. پیروزی هفته گذشته در اهواز تیم ضیایی را موقتاً از منطقه سقوط دور کرد اما آیا فردا باد صبا به نفع میزبان وزیدن خواهد گرفت؟