هدف این محققان، ارتقای مراقبت از کودکان نارس با پوست‌های بسیار حساس برای سازگاری با این چسب زخم‌ها در زمان اتصال لوله‌های حیاتی و مانیتورها به بدن و صورت آنها است.
همچنین بزرگسالان دارای پوست حساس نیز می‌توانند از این فناوری بهره ببرند چرا که از آن می‌توان در ساخت چسب‌های زخم بدون نیاز به کشیدن برای برداشتن استفاده کرد.
به گزارش ایسنا، سازندگان ایده چسبی که بدون پاره کردن از بین می‌رود، پیش از این دستاوردهای دیگری از جمله پرورش گوش در پشت یک موش و تولید یک افشانه برای جلوگیری از مجعد شدن مو در پرونده خود داشته‌اند.
این محققان از پژوهشی الهام گرفته‌اند که از چسب زخم در جراحی به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات پیش روی واحدهای بیمارستانی برای نوزادان نارس نام برده بود.
این مشکل از آنجا ناشی می‌شود که چسب‌های مورد استفاده برای اتصال لوله‌های تنفسی به صورت، دماسنج های وصل شده به بازو و دستگاه‌های نظارتی قلب متصل به سینه این کودکان در زمان جداسازی باعث آسیب رسانی به پوست ظریف آنها می‌شود.
این آسیب‌ها در صورت تبدیل به زخم‌های بد می‌توانند به خراش‌های دائمی و آسیب‌های جدی به مفاصل منجر شوند.
تلاش‌های قبلی برای حل این مشکل به تولید نوار چسب‌هایی منجر شده که از چسبندگی کمتری برخوردار بوده و با پوست‌های جوان ملایم‌تر است؛ اما به همین دلیل نمی‌توانند لوله‌ها را به خوبی متصل نگهدارند.
در مقابل، چسب‌های جدید از چسبندگی مشابه نمونه‌های قدیمی برخوردار است اما همچنین یک لایه بافت‌دار اضافی نیز دارد که در وسط قرار می‌گیرد و برای جداسازی چسب باید آن را به عقب کشید.
اگر لایه پشتی کشیده شود، این لایه میانی باقی مانده و جدا نمی‌شود اما در صورت کشیدن لایه میانی، نوار از پوست جدا شده و تنها چسب باقی می‌ماند که در اثر مالش انگشت بر روی آنها قابل برداشتن است.
این فرآیند اساسا بدون درد است و قرار است آزمایش‌های آنها بر روی نوزدان انجام شود تا در صورت مثبت بودن نتایج در دو سال آینده وارد بازار شود.
طبق این پژوهش که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، سالمندان دارای پوست‌های حساس و نازک نیز می‌توانند از این محصول بهره ببرند.
