تن تن حتی در صدمین سالگرد تولدش نیز اذهان بسیاری از اهالی هنر وبویژه آن‌هایی که در هنر‌های تجسمی دستی دارند را به خود مشغول کرده است.
چناچه تصویرگری درباره این اثر در مصاحبه با ایسنا می‌گوید: آنچه سبب موفقیت کتاب‌های «تن‌تن» شد، تصویرگری ساده به همراه داستان‌های مفرح بود که جای این دو مقوله در کشور ما خالی است.
فرشید مثقالی با بیان این‌که «تن‌تن» یکی از قدیمی‌ترین کتاب‌های کمیک استریپ است، می‌افزاید: رفتار ما نسبت به این کتاب‌ها، منسجم و منظم نیست و صرفا به صورت گذرا با آنها رفتار می‌کنیم و گاهی قطعاتی از آنها لابه‌لای مجلات ما می‌آیند و می‌روند.
این تصویرگر با تاکید بر این‌که بررسی تصویری و محتوایی آثار «تن‌تن» در شرایط فعلی ممکن نیست، می‌افزاید: این فکر که کتاب‌های کمیک وجود داشته باشند، تا مورد استفاده‌ی بچه‌ها قرار گیرد، فکر خوبی است؛ این کتاب‌ها مورد استقبال بچه‌ها، دوست‌داشتنی و ساده‌اند و نوع تعریف داستان‌های آن ساده و روشن است و شما به‌عنوان خواننده‌ی این آثار به‌راحتی در آنها می‌توانید حرکت کنید.
او می‌گوید: من 30 سال پیش این کتاب‌ها را خوانده‌ام و بحث محتوایی روی آنها نمی‌توانم داشته باشم؛ ولی معتقدم در کتاب‌های «تن‌تن» به‌موقع از تصاویر و حروف استفاده شده است. پس بچه‌ها به‌راحتی آن‌را می‌توانند دنبال کنند، در صورتی که کتاب‌های ما این ویژگی را ندارند.
وی ادامه می‌دهد: کمیک استریپ‌ها یکی از انواع کتب ساده برای بچه‌ها، نوجوانان و بزرگسالان‌اند. در واقع، این کتاب‌ها محوطه‌ای برای تصویرسازی هستند؛ اما جای آنها بسیار در کتاب‌سازی ما خالی است.
مثقالی می‌گوید: آثار کمیک استریپ به‌صورت نوار چند تصویری در روزنامه‌ها و کتاب‌ها می‌توانند به‌کار روند. این آثار از دو بخش، داستان و تصویر تشکیل شده‌اند. یکی از دلایل کم‌توجهی به این آثار، این است که ما داستان‌نویس مفرح‌نویس نداریم.
هدیه شریفی عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان نیز کمیک استریپ بودن کتاب‌های «تن تن» را عامل موفقیت آن توصیف کرد.
هدیه شریفی تصریح کرد: کمیک استریپ دیروز، پلی بین کتاب و تلویزیون و امروزه پلی بین کتاب و اینترنت است. پس طبیعی است که جذابیت خاص خود را داشته باشد.
وی با طرح این سوال که چرا در میان این همه کمیک استریپ «تن تن» توانسته است موفق شود گفت: کتاب‌های « تن‌تن» تمام جذابیت‌های کششی یک داستان، یعنی ماجراسازی، شخصیت‌پردازی، گره افکنی و ... را داراست، پس کودک به راحتی می‌تواند آن را در ذهن خود تجسم کند.
وی گفت: واقع‌گرایانه باید گفت، همه‌ی ما در یک دوره، کتاب‌های «تن تن» را خوانده‌ایم و از آنها لذت برده‌ایم. ولی این‌که «تن تن» چه اهدافی را دنبال می‌کند، بحثی است چالش آفرین.
شریفی گفت: به نظر من نمی‌توان و نباید همه چیز را نفی کرد. می‌توان دید دیگران چگونه به اهداف خود، حتی اهداف نه چندان دل پسند ، نایل می‌شوند، چه مسیرهایی را طی می‌کنند وچه جریاناتی را پشت سر می‌گذارند. پس امروز باید بیشتر یاد بگیریم.
وی تاکید کرد: به نظر من امروزه، روز کالبد شکافی است و ما باید با بازگشت به گذشته ببینیم که در چه مواردی موفق بوده‌ایم و در چه مواردی ناموفق و اگر ناموفق بوده‌ایم، با خودمان صادق باشیم و ببینیم که چرا ناموفق بوده‌ایم. باید نقاط قوت و ضعف هر کاری را تحلیل کرد و از آن به دستاوردی نو رسید. بنابراین نفی و پذریش کورکورانه آثار "تن تن" به یک اندازه مذموم است.
