به گزارش لایو ساینس هر بار که افراد دهان یا بینیشان را لمس میکنند، باکتری یا ویروسها را میان صورت و دستشان انتقال میدهند. این "خودتلقیحی" یا انتقال میکروب از بخشی از بدن به بخش دیگر، شیوه اصلی انتقال میکروبها از سطوح آلوده به صورت افراد و از افراد آلوده به سطوحی است که اغلب لمس میشوند.
دکتر والدیمیر آلونسو، پژوهشگر بهداشت جهانی در موسسههای ملی بهداشت آمریکا در بتسدا در مریلند میگوید: "در فاصله شستن دستها، فرصتهای زیادی وجود دارد تا دستها دوباره آلوده شوند."
آلونسو و همکارانش به طور اتفاقی 249 فرد در مکانهای عمومی در واشنگتن دی سی و شهر برزیلی فلوریانوپولیس را انتخاب کردند. این پژوهشگران این افراد را از لحاظ تعداد موارد لمس کردن سطوح معمول و دست زدن به دهان و بینیشان تحت نظر قرار دادند.
پژوهشگران دریافتند این افراد به طور میانگین صورتشان را 3.6 بار در ساعت و اشیای معمول را 3.3 بار در ساعت لمس میکنند.
بر اساس یافتههای این بررسی این میزان لمس کردن خود به این معناست که احتمالا این افراد نسبت به افرادی که میکروبهای دستهایشان را میشویند، بیشتر از دستهایشان میکروبها را میگیرند.
آلونسو میگوید: "مهم است که سازوکارهای پایه انتقال بیماریها را درک کنیم تا حداکثر نفع از شستن دست را ببریم."
به گفته این پژوهشگران توصیههای بهداشت همگانی معمولا بر شستن دستها تاکید میکنند، اما در هنگام شیوع بالقوه شدید بیماری، این پیامها باید به نحوی تغییر کند که افراد چگونگی خودتلقیحی را درک و از لمس کردن صورتهایشان اجتناب کنند.
آلونسو با اشاره به همهگیری جهانی آنفلوآنزا در سال 2009 که آگاهی از خودتلقیحی میتوانست شیوع بیماری را محدود کند، میگوید : "هنگامی که شیوع یک ویروس تنفسی مرگبار مطرح است، این توصیه را باید به طور جدی در نظر داشت."
او در عین حال میگوید آگاهی از شمار موارد خودتلقیحی نباید افراد به خودبیمارانگاری یا به سوی زندگی ناراحت و ترس دائمی سوق دهد. دستگاه ایمنی بدن محافظت خوبی در مقابل بیماریها ایجاد میکند.
اما به گفته او مهم است که بدانیم آلودگی مجدد ممکن است به سرعت پس از شستن دست رخ دهد.