بهرام افشارزاده در گفت‌وگو با همشهری به‌رغم نیمه‌تمام‌ماندن این گفت‌وگو (درحالی‌که بحث با او در زمینه‌های مختلف به جاهای حساسی رسیده بود، به دلیل خاموش‌کردن یا شما بخوانید خاموش‌شدن تلفن همراهش موفق به تکمیل بحث نشدیم!) به بخشی از مشکلات در این خصوص پاسخ داد که می‌خوانید.
- خیلی‌ها نوسان قیمت ارز را به فال نیک گرفته و این موضوع را یک فرصت ایده‌آل برای خودکفایی از نظر مربی در ورزش ایران قلمداد می‌کنند؛ آیا شما هم چنین نگاهی دارید؟
با وجود حضور مربیان خارجی بسیار در ورزش ایران، معتقدم که ما مربیان خوبی در رشته‌های تکواندو، کاراته، کشتی‌آزاد و فرنگی و حتی در والیبال و بسکتبال و رشته‌های دیگر داریم که باید باورشان داشته باشیم و اگر چنین نگاهی در میان مدیران ورزش ما به‌وجود آید، فکر نمی‌کنم چندان ضرری بکنیم؛ در عین حال حتی می‌توانیم در برخی از رشته‌ها صادر‌کننده مربی نیز باشیم. متأسفانه در ورزش ما همیشه مرغ همسایه غاز است. ما قهرمانان جهان و المپیکی بسیاری داریم که درصورت کمی توجه و اعزام به کلاس‌های مربیگری می‌توانند مفید و مؤثر عمل کنند. به اعتقاد من مربیان ما در 80 تا 90درصد موارد می‌توانند به‌عنوان جانشینان مربیان خارجی نیازهای کنونی ورزش ما را برطرف کنند.
- با همین نگاه در هفته‌های اخیر از سوی کمیته ملی المپیک عذر بسیاری از مربیان خارجی رشته‌های مختلف خواسته شد؟
البته مربیانی که رفتند بیشترشان قراردادهایشان پایان یافته بود و برخی نیز قراردادهایشان در حال اتمام است و برخی را هم به‌دلیل نیاز رشته‌هایشان مجبوریم حفظ کنیم.
- آن‌وقت برای بی‌نیازشدن بسیاری از رشته‌ها به مربیان خارجی چه اقداماتی را در دستور کار خود قرار داده‌اید؛ آیا تاسیس آکادمی مربیان که در تمامی کشورهای صاحب‌ورزش دایر است هم در برنامه آینده کمیته ملی المپیک جای دارد؟
اتفاقا در این خصوص قرار است در هیأت اجرایی کمیته بحث کنیم، ضمن آنکه کلاس‌های سولیداریتی و اعزام مربیان مستعد به کلاس‌های بین‌المللی هم می‌تواند در این زمینه کمک بزرگی باشد.
- ولی در این میان بوده‌اند مربیان خارجی موفقی که به فدراسیون‌های آنان هشدار داده‌اید که عذرشان را بخواهند؛ مثل بسکتبال و والیبال.
این‌چنین نبود. بعضی از فدراسیون‌هایی که نام بردید فعلا برنامه‌ای برای تیم‌های ملی خود ندارند و به همین دلیل از آنها خواستیم به‌طور موقت با این مربیان قطع همکاری کنند.
- باتوجه به درپیش‌بودن رویدادهای ورزشی چون مسابقات کشورهای اسلامی، نوجوانان آسیا و مسابقات سالنی آسیا و دیگر رویدادها با مشکل نوسان قیمت ارز چگونه کنار می‌آیید؟
مکاتبات زیادی در این خصوص انجام دادیم و حتی نامه‌هایی به ریاست‌جمهوری و مراکز مرتبط با این موضوع نوشتیم و هشدارهای لازم را در این خصوص دادیم که چه ضربه شدیدی به اعتبار ورزش ایران خواهد خورد ولی متأسفانه تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌ایم. ما باید در جلسات زیادی ازجمله IOC در ماه‌های آینده شرکت کنیم که عدم‌حضور ما در آنها گران تمام خواهد شد.
- در نهایت فکر می‌کنید چگونه می‌توان بر این مشکل فائق آمد؟
سعی می‌کنیم سفر تیم‌های ورزشی را اولویت‌بندی کنیم و در تمامی رویدادها فقط نفرات و تیم‌هایی را شرکت دهیم که شانس و بخت مدال داشته باشند.
