70 تا 80 درصد زنان باردار تهوع صبحگاهی (morning sickness) را تجربه می‌کنند. البته نامی که برای این علامت انتخاب شده است چندان مناسب نیست، چرا که تهوع ممکن است در هر زمانی در روز رخ دهد. این تهوع حدود هفته ششم بارداری، بر مبنای آخرین قاعدگی، آغاز و معمولا در پایان سه ماهه اول بارداری برطرف می‌شود.
توصیه‌های برای کنترل تهوع صبحگاهی معمول شامل پرهیز از خوردن وعده‌های غذایی حجیم، نوشیدن و خوردن به مقادیر کمک در طول روز، پرهیز از پخت و پز یا سایر فعالیت‌های است که با ایجاد همراهند و تهوع را تحریک می‌کنند.
بوی لیمو یا زنجبیل و نیز طعم هندوانه یا چیپس‌های نمکی ممکن است تهوع را تسکین دهد.
بستری شدن میدلتون بیانگر آن است که تهوع صبحگاهی او به طور غیرمعمولی شدید بوده است، عارضه‌ای که به آن استفراغ شدید بارداری یا (hyperemesis gravidarum) می‌گویند. این عارضه مانع از آن می‌شود که زن غذا بخورد یا آب بنوشد و ممکن است لازم باشد مایعات و مواد مغذی را از راه داخل وریدی به او رساند. این عارضه تقریبا در هر 200 بارداری در یک مورد رخ می‌دهد.
تفاوت میان تهوع صبحگاهی و استفراغ شدید بارداری کاملا مشخص است. زن دچار تهوع صبحگاهی ممکن است مکررا احساس تهوع داشته باشد، اما فقط گاهگاهی استفراغ خواهد کرد. اما زن دچار استفراغ شدید بارداری استفراغ‌های شدیدی را تجربه خواهد کرد. این عارضه مانند تهوع بارداری به سادگی با پیشرفت بارداری متوقف نمی‌شود. داروهایی برای کنترل این عارضه وجود دارد.
با اینکه استفراغ شدید بارداری ممکن است به شدت ناخوشایند باشد، تهوع صبحگاهی عادی معمولا نشانه‌ای از همه چیز به خوبی پیش می‌رود. تهوع و استفراع ممکن است نشانه‌ای از بالا رفتن طبیعی هورمون‌هایی باشد که جفت - اندامی که مادر و جنین را در رحم متصل می‌کند- را ایجاد می‌کنند.
یک بررسی در سال 2008 همچنین نشان داد که تهوع صبحگاهی ممکن است با واداشتن مادر به پرهیز از مواد ناسالمی مانند دود سیگار و غذاهای با طعم قوی به حفاظت از رویان کمک کند.
بر اساس این بررسی تهوع صبحگاهی در سه ماهه سوم بارداری به اوج می‌رسد، یعنی هنگامی که اندام‌های در حال نمو رویان بیشترین حساسیت را به اختلال شیمیایی دارد.
LiveScience
