به گزارش ایسنا، در بخش‌هایی از بیاینه‌ی کانون کارگردان سینمای ایران نقطه نظرات این کانون مطرح شده است: «سینمای پر افتخار ایران روزهای سختی را می‌گذراند. سینمایی که به شهادت خاص و عام در سی و چند سال گذشته سفیر صلح و دوستی مردم ایران با دیگر ملل بوده است. سینمایی که بسیاری از جهانیان، کشور ما را به آن می‌شناسند و سینمایی که با نگاه انسانی و شرفتمندانه سینماگرانش راهی تازه را می‌پیماید. اما این سینما امروز در سراشیبی قرار گرفته و روزی نیست که با مانعی جدید روبه‌رو نگردد. کسانی که با شعار ریل‌گذاری تازه برای قطار سینمای ایران پا به میدان گذاشتند در خوش‌بینانه‌ترین حالت، از سر ناآگاهی مسیری را در پیش گرفتند که اگر هر چه زودتر چاره‌ای اندیشه نشود، قطاری باقی نمی‌ماند که نیازی به ریل‌گذاری باشد.»
شورای مرکزی کانون کارگردانان سینما با اشاره به وضعیت اکران ابراز عقیده کرده است: «سوء تدبیر در اکران نوروزی و پیامدهای ناشی از آن، عملاً چرخه اکران را از مسیر طبیعی خود خارج کرده. در این میان مسؤولین شورای صنفی اکران که در واقع بازوهای اجرایی مسؤولین سینمایی می‌باشند و مجری سیاست‌های آنان دست به تسویه حساب‌های شخصی زده و با صدور بیانیه‌های عجیب و غریب هر روز آتش این بحران را شعله‌ورتر می‌سازند. در این اوضاع آشفته عملاً بسیاری از اکران فیلم‌هایشان صرف نظر کرده‌اند. سینماهای کشور در حال زیان‌دهی و بسیاری در معرض تعطیلی است. وعده‌های مسؤولین هم تنها در حد دلخوش‌کنکی بیش نیست و هنگامی که سالن‌های سینما نتوانند دخل و خرج کنند، عملاً این حقوق معنوی و مادی اهالی سینما است که در این هیاهو به تاراج می‌رود.»
به گزارش ایسنا، در بخش دیگری از بیانیه آمده است: «در شرایطی که مسؤولین سینمایی نتوانند پاسخگوی سیاست‌هایشان باشند، بدیهی است پای دیگران به میان می‌آید. گویی سینمای ایران طفل صغیر و یتیمی است رها شده در برزخی بی‌انتها که همه داعیه مادری آن را دارند و می‌خواهند آن را به سرمنزل مقصود برسانند، و در واقع آن را تکه پاره می‌کنند. ورود مسؤولین حوزه هنری به ماوراء اکران و تفکیک فیلم‌های دارای پروانه نمایش به دو گروه ارزشی و غیر ارزشی، با هر نیتی که صورت گرفته باشد، عملی غیر قانونی و باعث ایجاد تشتت و نابسامانی بیش‌تر در عرصه اکران، و ایجاد چنددستگی بین اهالی سینما شده است. طرح اتهام بی‌اخلاقی به تعدادی از سینماگران باسابقه، جفای بزرگی به سینمای ایران است؛ سینمایی که در همه دنیا آن را با صفت اخلاق می‌شناسند. اگر نبود اهمال متولیان سینمایی کشور و سستی آن‌ها در پاسخگویی به عملکردشان، قطعاً هیچ یک از نهادهای فرهنگی دیگر خود را محق برای ورود به این عرصه نمی‌یافتند.»
شورای مرکزی کانون کارگردانان همچنین تاکید کرده است:« در عرصه تولید به دلیل ایجاد صنفی دولت ساخته و واگذاری بخشی از اختیارات سازمان سینمایی به این تشکل فرمایشی، و الزام بخش عظیمی از تهیه‌کنندگان و کارگردانان به عبور از این فیلتر که عملاً در جایگاه ممیزی درون صنف قرار گرفته، دیگر انگیزه‌ای برای آنان که خارج از این دایره کوچک و ناکارآمد قرار گرفته‌اند، باقی نمی‌ماند. آن‌گاه که چرخة اکران به وضعیتی درآمد که ذکر شد، بدیهی است که امنیت سرمایه دچار خلل می‌شود و تولید به رکود دچار می‌آید. تاثیر روانی حاصل از نابسامانی اکران، عملاً ناامنی تولید را افزایش داده و تهیه‌کنندگان بسیاری را دچار تردید کرده است...
و عرصه نمایش این آخرین حلقه زنجیره تولید سینما؛ کافی است نگاهی به اطلاعیه‌های اخیر انجمن سینماداران بیاندازید تا به عمق فاجعه پی ببرید و یا پای درد دل تهیه‌کنندگان بنشینید که ماهی از اتمام تاریخ اکرانشان گذشته و هنوز موفق به دریافت سهم خود از صاحبان سینماهای ورشکسته نشده‌اند.
و در این فضای غبارآلود، شاهد حضور فعال به‌ظاهر دوستانی هستیم که این شرایط را برای مقاصد حقیر خود مناسب یافته‌اند. کسانی که به ظاهر از سر دلسوزی اما در واقع برای تسویه حساب‌های شخصی خود پا به میدان گذاشته‌اند. کسانی که با تعطیلی جامعه اصناف سینمای ایران شادمانه به پایکوبی برخاستند، و هر آنچه در توان داشتند برای نابودی این نهاد به کاربردند. اما اکنون که گویی روزگار شکلی دیگر به خود گرفته، با ظاهر دلسوزانه به میدان آمده و نگران آبروی خانه هستند.»
در بخش پایانی بیانیه شورای مرکزی کانون کارگردانان آمده است: «از عجایب روزگار ما دیگر این که، تهیه‌کنندگان و کارگردانانی که ورودشان به این حرفه، از طریق ارتباطات و رانت‌ها بوده، امروز عَلَم مبارزه با رانت‌خواری را برافراشته‌اند که گویی این بهترین حربه برای فرار به جلو است.
از نظر ما، اختلافاتی که به دلیل شرایط بحرانی بین برخی از اهالی سینما بروز کرده، از این دسیسه‌ها که ظاهری دلسوزانه دارد و سعی در تشدید این اختلافات، جدا است. »
کانون کارگردانان سینمای ایران، همچنین با بیان این‌که ما همه تلاش خود را برای بر طرف کردن این سوء تفاهمات به کار خواهیم بست، در بخش دیگری آورده است: «معضلات سینمای ایران تنها و تنها از طریق ایجاد فضای گفت‌و‌گوی محترمانه و برابر بین مسؤولین و اهالی سینما قابل حل است و بس... اگر مسؤولین سینما همچنان بر فاصله‌گذاری خود با صنوف سینمایی پافشاری کنند، ما پیشنهاد می‌کنیم که هر چه زودتر نشستی بین صنوف سینمایی از جمله کانون کارگردانان، شورای عالی تهیه‌کنندگان، انجمن سینماداران (هر سه تشکل) و کلیه دلسوزان سینمای ایران که حتی خارج از صنوف حضور دارند برگزار شود تا راهکارهای کوتاه مدت و برنامه‌ای آینده نگر طراحی شود... از همه دلسوزان سینما می‌خواهیم که با کنار گذاشتن اختلافات مقطعی پا به میدان بگذارند که در این شرایط هر گونه ساده‌نگری و سهل‌انگاری باعث تأسف در آینده‌ای نزدیک خواهد بود که به ضرر کلیت سینمای ایران است.»
به گزارش ایسنا، طی دو هفته‌ی گذشته، شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران با حضور تیم مشاورانی از جمله احمدرضا درویش، کمال تبریزی، ابوالحسن داودی، واروژ کریم مسیحی، محمد بزرگ‌نیا، محمد متوسلانی برای بررسی اوضاع فعلی سینمای ایران، جلسه تشکیل داد.
همایون اسعدیان رییس کانون کارگردانان سینمای ایران در همان مقطع در گفت‌وگو با ایسنا برگزاری این جلسه را تایید کرد و خبر داد: حداکثر تا هفته آینده این مباحث احتمالا در قالب بیانیه‌ای رسانه‌ای خواهد شد.
