در سال2011 تاتنهام و ویگان هر دو میتوانستند بازیکنی را که در حال حاضر یکی از سه گلزن برتر لیگ برتر انگلیس است بهصورت بازیکن آزاد بخرند اما هر دو تیم از ماجرا کنار کشیدند. سال بعد باز هم شرایط آماده بود. او که به سلتاویگو رفته بود فصل را بهعنوان بهترین هافبک گلزن لالیگا تمام کرده بود و باشگاههای مشتری میتوانستند قرارداد او را به قیمت 2/2میلیون پوند بخرند. دوباره هر دو باشگاه کنار کشیدند و سوانزیسیتی تنها مشتری باقیمانده بود. البته از این انتقال اصلا ضرر ندید؛ میچو تیمش را به فینال لیگ اتحادیه رسانده و حالا سوانزی روی او 30میلیون پوند قیمت گذاشته است.
حالا الکس فرگوسن سرمربی منچستریونایتد تنها سرمربی لیگ برتر نخواهد بود که از خود این سؤال را میپرسد که چطور چنین بازیکنی را از دست داده است: «فقط دو میلیون پوند و من چیزی از آن نشنیدهام. باید با کارکنان بخش بازیکنیابی باشگاه در اینباره صحبت کنم».
البته گریآرمسترانگ مهاجم اسطورهای سابق ایرلند که بازیهای لیگ انگلیس را برای شبکه اسکای گزارش میکند معتقد است نباید مورد مواخذه فرگوسن یا هیچکس دیگری قرار بگیرد:«من به آنها درباره میچو گفته بودم». او وقتی که میچو در سلتاویگو بازی میکرد به تیمهای لیگ برتر درباره این بازیکن توضیح داده بود: «من چندبار بازی او را دیده بودم و میدانستم که استعداد زیادی دارد. او یک بازیکن قویهیکل و باتکنیک بود که با هر دو پا بازی میکرد».
میچو در پایان فصل 11-2010 بازیکن آزاد به شمار میرفت چون قراردادش با سلتاویگو به پایان رسیده بود. رایو وایکانو که به تازگی به لالیگا صعود کرده بود، با او قراردادبست و به گفته آرمسترانگ به او هفتهای شش هزار پوند دستمزد میداد. او در نخستین فصل حضورش در بالاترین لیگ فوتبال اسپانیا، یک پدیده بود. 15گل زد که او را جلوتر از بازیکنانی مانند آندرس اینییستا و مسعود اوزیل گلزنترین هافبک لیگ کرد و تیمش توانست در لالیگا باقی بماند.
شاید انتظار می رفت که عملکرد میچو تیمهای بزرگ اروپایی را به فکر جذب او انداخته باشند، بهخصوص اینکه در قرارداد او یک بند وجود داشت که براساس آن میشد قراردادش را به قیمت 2/2میلیون پوند خرید. اما فلیپه مینامبرس مدیر فوتبال رایو وایکانو به خوبی به یاد دارد که خبری از این پیشنهادها نبود: «تیمهای بزرگی با ما تماس گرفتند اما تنها پیشنهاد جدی از سوانزی بود.» پس چرا تیمهای دیگر برای خرید میچو اقدام نکردند؟ مینامبرس میگوید:«من فکر میکنم آنها آن موقع خیلی جدی به مسئله نگاه نمیکردند، هرچند الان باید خیلی جدیتر باشند. شاید خیلیها فکر میکردند که بازیکردن در اسپانیا یک چیز است و بازی کردن در انگلیس چیز دیگری اما من همیشه میدانستم که میچو میتواند با شرایط لیگ برتر انگلیس سازگار شود چون او 185متر قد دارد، با تکنیک است و خوب گل میزند. میچو همچنین به سختی کار میکند».
با این حال یکی از عوامل درخشش میچو در لیگ برتر را باید میشل لادروپ، سرمربی سوانزی دانست؛ کسی که به واسطه بازی در بارسلونا و رئالمادرید و همچنین مربیگری در رئال مایورکا درک عمیقی از فوتبال اسپانیا دارد. میچو در دوران بازیگریاش در اسپانیا یک هافبک هجومی بود و شاهکار لادروپ این بود که او را به نوک حمله آورد. تحلیل 13گلی که به ثمر رسانده نشان میدهد که او واقعا مناسب این پست است: او پنج گل با سر زده، 23درصد گلهایش را از درون محوطه جریمه زده و هم با پای راست و هم با پای چپ گلزنی کرده است.
مینامبرس میگوید:«اینکه او اینقدر خوب بازیکند اصلا من را غافلگیر نمیکند اما چیزی که من را غافلگیر میکند تعداد گلهایی است که در نیمه اول فصل زده؛ با درنظر داشتن این نکته که او تازه به این لیگ آمده است». بازی مالکیتمحور و پاسکاریهای زیاد تیم قطعا سرعت سازگاری او را با شرایط جدید بالا برده است و علاوه بر آن حضور سه اسپانیایی دیگر در تیم سوانزی؛ آنخل رانخل، چیکو و پابلو هرناندز. خود لادروپ هم همینطور؛ کسی که الگوی میچو در دوران کودکیاش بوده است، چیزهای زیادی درباره بازی در نوک حمله میداند و با فصاحت زیاد اسپانیایی صحبت میکند.
قدم بعدی چیست؟ ویسنته دلبوسکه، سرمربی تیم ملی اسپانیا به انگلیس سفر کرده تا بازی میچو را ببیند و احتمالا برای نخستین بار این مهاجم را به تیم ملی دعوت خواهد کرد. در این صورت بازی دوستانه با اروگوئه گام بلند دیگری در زندگی حرفهای این بازیکن 26ساله خواهد بود.
بزرگترین سؤالی که درباره میچو وجود دارد، بهنظر هواداران سوانزی البته، این است که آیا او در این تیم ولزی باقی خواهد ماند؟ مینامبرس فکر میکند جدایی میچو از سوانزی غیرقابلاجتناب است: «من فکر میکنم او بهزودی در یکی از باشگاههای بزرگ لیگ برتر بازی خواهد کرد. فکر میکنم سوانزی او را خواهد فروخت و به معاملهای پرسود دست خواهد زد».